Ημέρα 1η: Στα χνάρια της Ιστορίας
Η γειτονιά που συχνά αναφέρεται και ως «παλιά πόλη», το Sultanahmet, είναι και εκείνη από την οποία, σύμφωνα με τον Lonely Planet, πολλοί επισκέπτες της Κωνσταντινούπολης δεν καταφέρνουν ποτέ να ξεκολλήσουν –με τον ίδιο τρόπο που πολλοί επισκέπτες της Αθήνας καταλήγουν να βλέπουν μόνο την Ακρόπολη και την Πλάκα. Πράγμα που ναι μεν είναι κρίμα, γιατί η Κωνσταντινούπολη δεν είναι μόνο τα αξιοθέατά της, αλλά όχι και παράλογο, διότι το Sultanahmet, με τα μνημεία του, τα στενά, πλακόστρωτα δρομάκια του, τις ταράτσες που αγναντεύουν το Βόσπορο, τα παζάρια και τα χαμάμ του, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μια ολόκληρη πόλη μόνο του. Ξεκινήστε, λοιπόν, νωρίς, φορέστε τα αθλητικά σας και ακολουθήστε μας.
Πρωινό με sightseeing
Ανάμεσα στα αμέτρητα αξιοθέατα του Sultanahmet –που ακόμη και αν προσπαθούσατε, δεν θα μπορούσατε να τα στριμώξετε σε μία ημέρα– υπάρχουν τρία που εγγυημένα θα ενθουσιάσουν ακόμη και όσους πλήττουν θανάσιμα με το sightseeing, δεν περνούν ούτε έξω από μουσείο και δεν διάβασαν ποτέ μια γραμμή ιστορία.
Το πρώτο, θα το μαντέψατε, είναι η Αγία Σοφία, το αρχιτεκτονικό θαύμα του Ιουστινιανού που –όποια και αν είναι η γνώμη σας για την ιστορική περίοδο του Βυζαντίου– αποκλείεται να μην σας εντυπωσιάσει. Υπολογίστε περί τα δέκα λεπτά από τη στιγμή που θα περάσετε την Πύλη του Αυτοκράτορα μέχρι να ξαναμιλήσετε, και περί τα σαράντα για να την θαυμάσετε από κάθε πιθανή γωνία.
Το δεύτερο είναι η λιγότερο γνωστή Αυτοκρατορική Στέρνα, ακριβώς απέναντι από την Αγία Σοφία, που τροφοδοτούσε με νερό ολόκληρη την πόλη τότε που την κατοικούσαν αυτοκράτορες. Κτισμένη, ή μάλλον σκαμμένη, τον 6ο μ.Χ. αιώνα, σκεπάστηκε κάποια στιγμή από την σκόνη της Ιστορίας (ανακαλύφθηκε τυχαία τον 16ο αιώνα) και αποτελεί σαφέστατα ένα από τα πλέον απόκοσμα αξιοθέατα που έχετε επισκεφθεί ποτέ, με τον βαθυκόκκινο φωτισμό της, τα σκοτεινά νερά στα οποία κολυμπούν μέχρι σήμερα παράξενα ψάρια και τις διαφορετικές μεταξύ τους κολώνες που μεταφέρθηκαν εδώ από διάφορους αρχαίους ναούς, όπως και τα μυστηριώδη κεφάλια της Μέδουσας που στηρίζουν κάποιες εξ αυτών.
Το τρίγωνο της μεγάλης πλατείας του Sultanahmet συμπληρώνει το μεγαλοπρεπές Μπλε Τζαμί, απέναντι από την Αγία Σοφία. Τα δύο επιβλητικά κτίρια, αντί να ανταγωνίζονται –όπως, σύμφωνα με τον θρύλο, ήταν ο αρχικός σκοπός– στην πραγματικότητα συμπληρώνουν το ένα το άλλο: η Αγία Σοφία είναι εντυπωσιακή όταν τη βλέπεις από μέσα, ενώ το επικών διαστάσεων Μπλε Τζαμί είναι εντυπωσιακό απέξω. Αν είναι να επισκεφθείτε μόνο ένα τζαμί στην Κωνσταντινούπολη, προσπεράστε το και κατευθυνθείτε προς το μικρότερο, αλλά πολύ πιο ενδιαφέρον εσωτερικά και σαφώς λιγότερο τουριστικό, Suleimaniye, πίσω από το Παζάρι.
Μεσημέρι στο παζάρι
Το Grand Bazaar, ή Kapali Carsi, λίγες στάσεις του τραμ μακριά από το Sultanahmet, είναι μια σκεπαστή πόλη μέσα στην πόλη, με δαιδαλώδη δρομάκια, κιτρινωπό φωτισμό και μυρωδιά από αχνιστό τσάι. Μια πόλη με τις δικές της «γειτονιές» –τη γειτονιά των χρυσοχόων, εκείνη με τα χαλιά, την άλλη με τα καταστήματα με ρούχα και πάει λέγοντας– τους δικούς της ρυθμούς, τα δικά της τζαμιά και αστυνομικά τμήματα, τα δικά της εστιατόρια και ατμοσφαιρικά καφενεδάκια. Αφήστε στην τσάντα τους χάρτες: θα χαθείτε ούτως ή άλλως, κι αυτή είναι η μισή χαρά μιας βόλτας στο παζάρι.
Η άλλη μισή είναι το παζάρεμα, που ανάλογα τι και από ποιον θέλετε να αγοράσετε μπορεί να σας πάρει από λίγα λεπτά μέχρι μερικές ώρες: η ιεροτελεστία περιλαμβάνει απαραιτήτως τσάι, φιλική κουβέντα, διαλόγους α λα Life of Brian, το κατάστημα σχεδόν αναποδογυρισμένο (ειδικά αν μιλάμε για χαλιά), εσάς να φεύγετε και να επιστρέφετε και σίγουρα πολύ γέλιο. Μετά από όλα αυτά, μια στάση για μεσημεριανό donner ή kebab στα τραπεζάκια κάποιου εκ των ταβερνών του παζαριού απλώς επιβάλλεται.
Απογευματινό χαμάμ
Επιστρέφετε με το τραμ προς το Sultanahmet, και αποβιβάζεστε μία στάση μετά, στο Cemberlitas. Εδώ, στο εντυπωσιακό Cemberlitas Hamami, το κτισμένο το 1584 από τον αρχιτέκτονα των Οθωμανών αυτοκρατόρων Sinan, θα απαλλαγείτε από την κούραση της ημέρας συνεχίζοντας παράλληλα το sightseeing σας, καθώς θα χαζεύετε τα μαρμάρινα δάπεδα, τα θολωτά ταβάνια, τις ηλιαχτίδες που τρυπώνουν από τις μικρές τρύπες τους κάνοντας τον φωτισμό των χώρων εξωπραγματικό.
Το πλήρες πακέτο (55 λίρες, και μικρή έκπτωση για τους Έλληνες επισκέπτες ήτοι περί τα 20€) περιλαμβάνει εκτός από την παραμονή σας στο χαμάμ, εξαίσιο παραδοσιακό scrub, λούσιμο και Jacuzzi, για όση ώρα θέλετε. Οι χώροι είναι ξεχωριστοί για άνδρες και γυναίκες, ενώ για το παραδοσιακό τσάι με λουκούμι στο τέλος έχετε να διαλέξετε ανάμεσα στην συμπαθητική ταρατσούλα και σε δύο εσωτερικούς χώρους –επίσης ξεχωριστούς για άνδρες και γυναίκες.
Βραδινές βόλτες
Αργά το απόγευμα, επιστρέφοντας από το χαμάμ, αξίζει να κάνετε μια βόλτα στο λιθόκτιστο Soğukçeşme Sokağı. Αναστηλωμένα ξύλινα σπιτάκια, ρομαντικές αυλές πνιγμένες στα λουλούδια και χαριτωμένα café που σερβίρουν τσάι και αρωματικό ναργιλέ συνθέτουν μία από τις πιο ατμοσφαιρικές γειτονιές του Sultanahmet. Αν παρ’ όλη την κούραση της ημέρας έχετε όρεξη για νυχτοπερπατήματα, μετά το δείπνο στο Mozaik (το οποίο θα σας κοστίσει περί τα 20€ το άτομο για full extra γεύμα εξαίσιας τοπικής κουζίνας) θα διασχίσετε την γέφυρα του Γαλατά προς την Istiklal και την πλατεία Taksim (βλέπε Ημέρα 2η) διότι οι επιλογές σας στο Sultanahmet μετά τις 11.00 το βράδυ μειώνονται δραματικά.
Πρωινό με sightseeing
Ανάμεσα στα αμέτρητα αξιοθέατα του Sultanahmet –που ακόμη και αν προσπαθούσατε, δεν θα μπορούσατε να τα στριμώξετε σε μία ημέρα– υπάρχουν τρία που εγγυημένα θα ενθουσιάσουν ακόμη και όσους πλήττουν θανάσιμα με το sightseeing, δεν περνούν ούτε έξω από μουσείο και δεν διάβασαν ποτέ μια γραμμή ιστορία.
Το πρώτο, θα το μαντέψατε, είναι η Αγία Σοφία, το αρχιτεκτονικό θαύμα του Ιουστινιανού που –όποια και αν είναι η γνώμη σας για την ιστορική περίοδο του Βυζαντίου– αποκλείεται να μην σας εντυπωσιάσει. Υπολογίστε περί τα δέκα λεπτά από τη στιγμή που θα περάσετε την Πύλη του Αυτοκράτορα μέχρι να ξαναμιλήσετε, και περί τα σαράντα για να την θαυμάσετε από κάθε πιθανή γωνία.
Το δεύτερο είναι η λιγότερο γνωστή Αυτοκρατορική Στέρνα, ακριβώς απέναντι από την Αγία Σοφία, που τροφοδοτούσε με νερό ολόκληρη την πόλη τότε που την κατοικούσαν αυτοκράτορες. Κτισμένη, ή μάλλον σκαμμένη, τον 6ο μ.Χ. αιώνα, σκεπάστηκε κάποια στιγμή από την σκόνη της Ιστορίας (ανακαλύφθηκε τυχαία τον 16ο αιώνα) και αποτελεί σαφέστατα ένα από τα πλέον απόκοσμα αξιοθέατα που έχετε επισκεφθεί ποτέ, με τον βαθυκόκκινο φωτισμό της, τα σκοτεινά νερά στα οποία κολυμπούν μέχρι σήμερα παράξενα ψάρια και τις διαφορετικές μεταξύ τους κολώνες που μεταφέρθηκαν εδώ από διάφορους αρχαίους ναούς, όπως και τα μυστηριώδη κεφάλια της Μέδουσας που στηρίζουν κάποιες εξ αυτών.
Το τρίγωνο της μεγάλης πλατείας του Sultanahmet συμπληρώνει το μεγαλοπρεπές Μπλε Τζαμί, απέναντι από την Αγία Σοφία. Τα δύο επιβλητικά κτίρια, αντί να ανταγωνίζονται –όπως, σύμφωνα με τον θρύλο, ήταν ο αρχικός σκοπός– στην πραγματικότητα συμπληρώνουν το ένα το άλλο: η Αγία Σοφία είναι εντυπωσιακή όταν τη βλέπεις από μέσα, ενώ το επικών διαστάσεων Μπλε Τζαμί είναι εντυπωσιακό απέξω. Αν είναι να επισκεφθείτε μόνο ένα τζαμί στην Κωνσταντινούπολη, προσπεράστε το και κατευθυνθείτε προς το μικρότερο, αλλά πολύ πιο ενδιαφέρον εσωτερικά και σαφώς λιγότερο τουριστικό, Suleimaniye, πίσω από το Παζάρι.
Μεσημέρι στο παζάρι
Το Grand Bazaar, ή Kapali Carsi, λίγες στάσεις του τραμ μακριά από το Sultanahmet, είναι μια σκεπαστή πόλη μέσα στην πόλη, με δαιδαλώδη δρομάκια, κιτρινωπό φωτισμό και μυρωδιά από αχνιστό τσάι. Μια πόλη με τις δικές της «γειτονιές» –τη γειτονιά των χρυσοχόων, εκείνη με τα χαλιά, την άλλη με τα καταστήματα με ρούχα και πάει λέγοντας– τους δικούς της ρυθμούς, τα δικά της τζαμιά και αστυνομικά τμήματα, τα δικά της εστιατόρια και ατμοσφαιρικά καφενεδάκια. Αφήστε στην τσάντα τους χάρτες: θα χαθείτε ούτως ή άλλως, κι αυτή είναι η μισή χαρά μιας βόλτας στο παζάρι.
Η άλλη μισή είναι το παζάρεμα, που ανάλογα τι και από ποιον θέλετε να αγοράσετε μπορεί να σας πάρει από λίγα λεπτά μέχρι μερικές ώρες: η ιεροτελεστία περιλαμβάνει απαραιτήτως τσάι, φιλική κουβέντα, διαλόγους α λα Life of Brian, το κατάστημα σχεδόν αναποδογυρισμένο (ειδικά αν μιλάμε για χαλιά), εσάς να φεύγετε και να επιστρέφετε και σίγουρα πολύ γέλιο. Μετά από όλα αυτά, μια στάση για μεσημεριανό donner ή kebab στα τραπεζάκια κάποιου εκ των ταβερνών του παζαριού απλώς επιβάλλεται.
Απογευματινό χαμάμ
Επιστρέφετε με το τραμ προς το Sultanahmet, και αποβιβάζεστε μία στάση μετά, στο Cemberlitas. Εδώ, στο εντυπωσιακό Cemberlitas Hamami, το κτισμένο το 1584 από τον αρχιτέκτονα των Οθωμανών αυτοκρατόρων Sinan, θα απαλλαγείτε από την κούραση της ημέρας συνεχίζοντας παράλληλα το sightseeing σας, καθώς θα χαζεύετε τα μαρμάρινα δάπεδα, τα θολωτά ταβάνια, τις ηλιαχτίδες που τρυπώνουν από τις μικρές τρύπες τους κάνοντας τον φωτισμό των χώρων εξωπραγματικό.
Το πλήρες πακέτο (55 λίρες, και μικρή έκπτωση για τους Έλληνες επισκέπτες ήτοι περί τα 20€) περιλαμβάνει εκτός από την παραμονή σας στο χαμάμ, εξαίσιο παραδοσιακό scrub, λούσιμο και Jacuzzi, για όση ώρα θέλετε. Οι χώροι είναι ξεχωριστοί για άνδρες και γυναίκες, ενώ για το παραδοσιακό τσάι με λουκούμι στο τέλος έχετε να διαλέξετε ανάμεσα στην συμπαθητική ταρατσούλα και σε δύο εσωτερικούς χώρους –επίσης ξεχωριστούς για άνδρες και γυναίκες.
Βραδινές βόλτες
Αργά το απόγευμα, επιστρέφοντας από το χαμάμ, αξίζει να κάνετε μια βόλτα στο λιθόκτιστο Soğukçeşme Sokağı. Αναστηλωμένα ξύλινα σπιτάκια, ρομαντικές αυλές πνιγμένες στα λουλούδια και χαριτωμένα café που σερβίρουν τσάι και αρωματικό ναργιλέ συνθέτουν μία από τις πιο ατμοσφαιρικές γειτονιές του Sultanahmet. Αν παρ’ όλη την κούραση της ημέρας έχετε όρεξη για νυχτοπερπατήματα, μετά το δείπνο στο Mozaik (το οποίο θα σας κοστίσει περί τα 20€ το άτομο για full extra γεύμα εξαίσιας τοπικής κουζίνας) θα διασχίσετε την γέφυρα του Γαλατά προς την Istiklal και την πλατεία Taksim (βλέπε Ημέρα 2η) διότι οι επιλογές σας στο Sultanahmet μετά τις 11.00 το βράδυ μειώνονται δραματικά.
