Οι γειτονιές του Πειραιά και τα ωραία μαγαζιά τους (Μέρος Α’)

Μέχρι πολύ πρόσφατα οι Πειραιώτες λέγανε πως για να πας στην Αθήνα «θέλει διαβατήριο». Μπορεί κάποιοι να το λένε ακόμα, δεν παίρνουμε όρκο, αν και υποψιαζόμαστε πως η μπλε γραμμή του μετρό άλλαξε κατά τι τα πράγματα. Όπως και να ‘χει, παρόλο που η ρήση δεν ισχύει και αντίστροφα, η συντριπτική πλειοψηφία των Αθηναίων έχει στο μυαλό της τον Πειραιά ως μια ενιαία, ομοούσια κι απαράλλαχτη περιοχή, αγνοώντας (βολικότατα θα πουν εδώ οι φίλοι Πειραιώτες) πως είναι μια ολόκληρη, ξεχωριστή πόλη, μέχρι πρότινος κοτζάμ νομαρχία. Και όπως κάθε πόλη, ο Πειραιάς έχει τις γειτονιές του, καθεμιά με τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, την ατμόσφαιρα και τα μαγαζιά της.

Αυτές τις γειτονιές σου συγκεντρώσαμε παρακάτω, σε έναν σύντομο αλλά περιεκτικό οδηγό για αδαείς νεοφερμένους Αθηναίους, μαζί με ένα μαγαζί, αυτό που θεωρούμε πιο αντιπροσωπευτικό, για την καθεμία. Περισσότερα θα βρεις πατώντας τα αντίστοιχα λινκ.

«Κέντρο»

Είναι εκεί που θα βρεθείς αν κατέβεις στη στάση που λέγεται Δημοτικό Θέατρο –και όχι «Πειραιάς», αυτή σε βγάζει απλά στο λιμάνι. Είναι το κέντρο της πόλης, εκεί που βρίσκεται το Δημαρχείο, οι περισσότερες δημόσιες υπηρεσίες, τα εμπορικά καταστήματα (αλλά όχι η Κεντρική Αγορά, μην μπερδεύεσαι, ψάρια και κρέατα παίρνουμε από το λιμάνι), τα café, τα σινεμά και μερικοί από τους ωραιότερους πεζόδρομους. Σωτήρος Διός λέγεται ο κεντρικότερος και δημοφιλέστερος όλων, η αντίστοιχη αθηναϊκή Ερμού. Σωτήρος σκέτο τη λέμε.

Πιάσε τραπέζι: Στο Διαχρονικό (Αριστοτέλους 11-13) για ουίσκι και τζαζ και στον Αρλεκίνο (Καραΐσκου 104) για κρεατομεζέδες μέχρι τελικής πτώσης.

Διαβάστε περισσότερα - Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά και η ωραία γειτονιά του 

Πασαλιμάνι

Επισήμως πια λέγεται Ζέα, αλλά μην το πεις στους παλιούς Πειραιώτες, θυμώνουν. Το Πασαλιμάνι, που λες, είναι η περιοχή γύρω από το Ρολόι του Πειραιά, πειρατή το τόπι και άλλα τέτοια γραφικά από τις παλιές ελληνικές ταινίες. Σήμερα είναι κλασικό σημείο συνάντησης για βόλτες, μπεργκεράκια απ’ αυτά που γουστάρει η νεολαία, και καφέδες με θέα θάλασσα, που ενίοτε γίνονται ποτά αν βαριέσαι να ξεκουνηθείς και να πας παραπέρα. Χοτ σποτ είναι ο πεζόδρομος της Πασαρέλας, Αγγέλου Μεταξά θα τη βρεις στους χάρτες, «πού είναι η Πασαρέλα» όμως ρωτάς αν θες να συνεννοηθείς.

Πιάσε τραπεζάκι: Στου Belle Amie το ουζερί (Αγγέλου Μεταξά 11) για τσιπουράκια και (πειραγμένους) μεζέδες, αλλά και για καφέ και μπραντς από νωρίς. Δες μενού εδώ. 

Φρεαττύδα

Η γειτονιά που οι παλιοί Πειραιώτες της από πάνω παραγράφου θα δεχτούν ως «Ζέα» (και μόνο αυτή, το Πασαλιμάνι όχι) είναι εκεί που βρίσκεται η είσοδος της Μαρίνας Ζέας, καθώς επίσης και το Ναυτικό Μουσείο με το υποβρύχιο Παπανικολής (ναι, το ορίτζιναλ) στον κήπο του, και πολλά από τα δημοφιλέστερα wine bar, new age μεζεδοπωλεία και all day café bar του Πειραιά. Είναι, για να μην μπερδεύεσαι, η γειτονιά ανάμεσα στο Πασαλιμάνι και την Πειραϊκή.

Πιάσε τραπεζάκι: Στο Corks & Forks (Ακτή Θεμιστοκλέους 40) wine bar με εντυπωσιακή λίστα του ελληνικού αμπελώνα και κουζίνα να γλείφεις τα δάχτυλά σου.

Πειραϊκή

Ίσως η πιο φημισμένη από τις γειτονιές του Πειραιά, αυτή με τις ψαροταβέρνες στη σειρά, την τέλεια θέα στην θάλασσα, τα απομεινάρια των αρχαίων τειχών του Θεμιστοκλή, και το πεζοδρόμιο από την πλευρά της θάλασσας που προσφέρεται για μεγάλες βόλτες για να κάψεις τις θερμίδες. Δεν είναι όλες οι ταβέρνες της καλές, κάποιες είναι και πανάκριβες, αν όμως μας διαβάζεις συχνά τα sos τα ξέρεις ήδη.

Πιάσε τραπεζάκι: Στο Ακρί (Ακτή Θεμιστοκλέους 298) για ουζάκια και τέλειους θαλασσινούς μεζέδες σε τιμές που δεν πονάνε την τσέπη.

Καλλίπολη

Είναι ο λόφος πάνω από την Πειραϊκή, εν πολλοίς οικιστική ζώνη, γνωστή για τις πλατείες της (Σερφιώτου, Καρπάθου και Πηγάδας). Στη βόρεια άκρη της βρίσκεται το Χατζηκυριάκειο, που μπορεί να το ξέρεις για τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων ή (πιο πιθανό) για τις γαρίδες της Μαργαρώς (λεωφ. Χατζηκυριακού 126).

Πιάσε τραπεζάκι: Στον Αποσπερίτη (Σοφοκλέους 105) για τσίπουρα και ψαγμένα μεζεδάκια σαν τη μπιφτεκάδα με σάλτσα μανιταριών και ρακόμελο.

Καστέλλα

Κατά γενική ομολογία η ομορφότερη γειτονιά του Πειραιά, είναι η «έξω» πλευρά του λόφου πάνω από το Πασαλιμάνι, εκείνη που βλέπει προς την θάλασσα (η άλλη, που κοιτάζει προς τα μέσα λέγεται, όπως και ο λόφος, Προφήτης Ηλίας). Είναι γεμάτη νοσταλγικές μονοκατοικίες, παλιά νεοκλασικά, γάτες που αράζουν σε αυλές, και σκαλάκια, ατελείωτα σκαλάκια, όρεξη να ‘χεις να ανεβοκατεβαίνεις.

Πιάσε τραπεζάκι: Στην Ψαροκαστέλλα (Σκρα 19) για μερικούς από τους καλύτερους ψαρομεζέδες του Πειραιά, και στον Δον Κιχώτη (Παπαναστασίου 68) για κοκτέιλ με θέα θάλασσα.

Διαβάστε περισσότερα - Η Καστέλλα είναι η ωραιότερη γειτονιά του Πειραιά 

Μικρολίμανο

Θα ακούσεις τους μεγαλύτερους σε ηλικία να το λένε και Τουρκολίμανο, με την παλιά του ονομασία. Είναι το λιμανάκι στα πόδια της Καστέλλας, γραφικό για βόλτα πλάι σε ακριβά κότερα και ταπεινές βάρκες, και διάσημο κι αυτό για τις ψαροταβέρνες του –στην Πειραϊκή οι πιο λαϊκές, εδώ οι πιο κυριλέ, να τα λέμε στη γλώσσα της πιάτσας να καταλαβαινόμαστε. Εδώ είναι και το Βαρούλκο του Λευτέρη Λαζάρου, εδώ και ο Παπαϊωάννου, και διάφοροι άλλοι ψαρο-θρύλοι της Ελλάδας.

Πιάσε τραπεζάκι: Στον Ιστιοπλοϊκό (χάρτης εδώ, διεύθυνση δεν έχει ακριβώς) που πολύ περισσότερο από café-bar-εστιατόριο είναι πειραιώτικο τοπόσημο. Τι θα φας και τι θα πιείς, εδώ. 

Δραπετσώνα

Η «από κει» πλευρά του λιμανιού, όχι προς το κέντρο, προς την αντίθετη κατεύθυνση. Η ιδιαίτερη πατρίδα του ρεμπέτικου, συνοικία προσφυγική, πρώην παραγκούπολη, νυν αστικό τοπίο στα πιο βιομηχανικά του. Είναι εδώ που βρίσκονται τα Λιπάσματα, το πιο ιδιαίτερο ίσως πάρκο της Αττικής, στο παλιό εργοστάσιο λιπασμάτων. Φαν φακτ: Όσο και αν την έχει ο κόσμος στο μυαλό του ως γειτονιά του Πειραιά, η Δραπετσώνα είναι ξεχωριστός δήμος.

Πιάσε τραπεζάκι: Στο Κουτούκι του Τσεκούρα (25ης Μαρτίου 83) για παϊδάκια βγαλμένα από τον παράδεισο, και την καλύτερη ίσως παστουρμαδόπιτα της Αθήνας.

Διαβάστε περισσότερα - Πάμε μια βόλτα στη Δραπετσώνα;