Το Καστράκι της Ασίνης είναι το τέλειο παραθαλάσσιο ΣΚ δίπλα μας

«Ασίνην τε... Ασίνην τε...» γράφει ο Γιώργος Σεφέρης στο ποίημά του, το αφιερωμένο στον Βασιλιά της Ασίνης, ένα μικρό αγαλματάκι που βρέθηκε στις ανασκαφές στο Καστράκι. Τι είναι αυτό το τε θα ρωτήσεις, ένα απλό «και» θα σου απαντήσουμε. Ο στίχος αναφέρεται σε έναν άλλον, πολύ αρχαιότερο, το «Ερμιόνην Ασίνην τε βαθύν κατά κόλπον εχούσας» που γράφει ο Όμηρος. «Την Ερμιόνη και την Ασίνη που βρίσκονται στον βαθύ κόλπο» σημαίνει, και είναι η μοναδική αναφορά της Ασίνης στον διάσημο κατάλογο των πλοίων, τη Ραψωδία Β της Ιλιάδας.

Ο βασιλιάς της Ασίνης ένα κενό κάτω απ' την προσωπίδα
παντού μαζί μας παντού μαζί μας, κάτω από ένα όνομα:
«Ασίνην τε... Ασίνην τε...»
και τα παιδιά του αγάλματα
κι οι πόθοι του φτερουγίσματα πουλιών κι ο αγέρας
στα διαστήματα των στοχασμών του και τα καράβια του
αραγμένα σ' άφαντο λιμάνι·
κάτω απ' την προσωπίδα ένα κενό.

Καστράκι λέγανε οι ντόπιοι την Ακρόπολη της Αρχαίας Ασίνης, σκαρφαλωμένη σε ένα λοφάκι πάνω από την θάλασσα, και το όνομα έμεινε, σήμερα έτσι το γράφουν οι χάρτες, κι αυτό και την παραλία από κάτω του. Όπως διαπίστωσαν οι ανασκαφές που ξεκίνησαν τη δεκαετία του 1920 από τη Σουηδική Αρχαιολογική, η Ασίνη κατοικούταν ήδη από την 5η χιλιετία π.Χ. Ήταν περίπου την 3η χιλιετία που άρχισε να διαμορφώνεται σε πόλη, κι αυτή η πόλη ζούσε και ανέπνεε και μεγαλουργούσε μέχρι τον 8ο αιώνα π.Χ., που ήρθαν οι Αργείοι και την ισοπέδωσαν, για εκδίκηση που είχε πάρει το μέρος των Σπαρτιατών στις μεταξύ τους διαμάχες. Ωστόσο, η Ασίνη κατοικήθηκε ξανά: Ξέρουμε ας πούμε σίγουρα πως τα τείχη που βλέπουμε σήμερα είναι του 3ου αιώνα π.Χ., κι ας την βρήκε ο Παυσανίας όλη ερείπια όταν την επισκέφτηκε, τον 2ο αιώνα μ.Χ.

Σήμερα, το Καστράκι της Ασίνης είναι ένας υπέροχος, άψογα σηματοδοτημένος αρχαιολογικός χώρος, παρά τις φθορές που προκάλεσαν στα απομεινάρια του οι Ιταλοί κατά την διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου, στην προσπάθεια να φτιάξουν οχυρά και πυροβολεία για να προστατευτούν. Τα μονοπάτια που διατρέχουν την αρχαία πόλη αγκαλιάζουν τον λόφο της Μπαρμπούνας, επάνω στον οποίο είναι χτισμένη, και απολαμβάνουν εκπληκτική θέα στην θάλασσα από κάθε πιθανό και απίθανο σημείο. Θεμέλια σπιτιών, πιεστηρίων και ναών έχουν φέρει στο φως οι ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν στον λόφο, και στις οποίες είναι αφιερωμένη μια μικρή αλλά σούπερ ενδιαφέρουσα έκθεση που περιλαμβάνει από αξίνες και εργαλεία μέτρησης, μέχρι… τα πακέτα των τσιγάρων που κάπνιζαν οι αρχαιολόγοι την δεκαετία του ’70, και τα οποία όταν άδειαζαν τα χρησιμοποιούσαν για να αποθηκεύουν τα μικρότερα αντικείμενα που έβρισκαν στις ανασκαφές.

Το Καστράκι της Ασίνης είναι επισκέψιμο καθημερινά εκτός Τρίτης 8.30-15.30, με εισιτήριο 3€, ενώ περιλαμβάνεται και στο τριήμερο εισιτήριο των 20€ που σου εξασφαλίζει την είσοδο στις Μυκήνες, το Παλαμήδι (το κάστρο του Ναυπλίου), την Τίρυνθα, το Αρχαιολογικό Mουσείο του Ναυπλίου και το Βυζαντινό Mουσείο Αργολίδας.

Καμιά βουτιά πού θα κάνουμε;

Σε δύο διαφορετικές παραλίες ακουμπά το Καστράκι της Ασίνης. Η πρώτη, στα αριστερά όπως κοιτάς από πάνω την θάλασσα, λέγεται επίσης παραλία Καστράκι, είναι μεγάλη και βοτσαλωτή (με αυτό το μείγμα χοντρής άμμου και ψιλού βότσαλου που συναντάς σε πολλές παραλίες της Αργολίδας) και απολύτως ελεύθερη από ξαπλωστρομπρέλες. Στο πίσω μέρος της απλώνονται τα κάμπινγκ της Ασίνης, ενώ μέσα στο νερό έχει βραχάκια (προσοχή αν έρχεσαι με πιτσιρίκια) τα οποία ωστόσο είναι ευδιάκριτα, καθότι το νερό είναι κρύσταλλο –σε διαύγεια, όχι σε θερμοκρασία. Ακόμα πιο φανταστικά νερά έχει η δεύτερη, μικρή παραλιούλα από την άλλη πλευρά του λόφου, κάτω από το ταβερνάκι που λέγεται (μάντεψε) Ασίνην Τε. Λίγες ψάθινες ομπρέλες και ξαπλώστρες απλώνονται πάνω στα λευκά βοτσαλάκια της, και η υπόλοιπη παραλία είναι ελεύθερη να απλώσεις τις ψάθες σου αν δεν σε ενοχλεί το βότσαλο. Μην ξεχάσεις την μάσκα σου, ο βυθός είναι εντυπωσιακός.

Και τι άλλο έχει να κάνουμε εδώ;

Το σημερινό χωριό της Ασίνης είναι πεδινό, απέχει δύο και κάτι χιλιόμετρα από το Καστράκι, και έχει πληθυσμό περίπου χιλίων κατοίκων. Στα αξιοθέατά του περιλαμβάνεται το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, που τα βράδια φωτίζεται μαγικά, σκαρφαλωμένο επάνω στον απολύτως κωνικό λόφο που λέγεται Αυγό και φαίνεται από παντού –το περίεργο σχήμα του εγγυάται ότι δεν πρόκειται να τον χάσεις. Ο λόφος έχει ύψος 110 μέτρα, και αν θέλεις να σκαρφαλώσεις έχεις να αναμετρηθείς με 510 σκαλιά, εύκολο δεν είναι (και προς θεού μην το επιχειρήσεις μεσημέρι) αλλά η θέα από εκεί ψηλά θα σε αποζημιώσει.

Σχεδόν δίπλα στο Καστράκι, στο ένα χιλιόμετρο για την ακρίβεια, ξεκινά και η μεγάλη αμμουδιά του Τολού, την οποία αγαπούν πολύ οι οικογένειες σε διακοπές με πιτσιρίκια, για τα ζεστά, ρηχά νερά της, την χρυσαφένια αμμουδιά και την οργάνωσή της. Τρία καταπράσινα νησάκια κλείνουν τον κόλπο του Τολού, και κάνουν ωραίο γαλαζοπράσινο φόντο για τις βουτιές σου. Από την άλλη πλευρά του λόφου, στα 2 χιλιόμετρα, ξεκινά η παραλία του Δρέπανου με τα διάσημα κάμπινγκ του. Είναι κι αυτή οργανωμένη, βοτσαλωτή κατά κύριο λόγο, με διάφανα νερά και κοσμοσυρροή τα Σαββατοκύριακα.

Πού θα φάμε;

Ολόφρεσκο ψαράκι και θαλασσινά στο Ασίνην Τε, στα πόδια του λόφου, και με τέλεια θέα στο Καστράκι από τη μια και στη μικρή παραλιούλα από κάτω από την άλλη. Τα μεγάλα φρέσκα ψάρια στα 60€ το κιλό, υπάρχουν ωστόσο και κάποια ωραία μαγειρευτά –μουσακάς, ιμάμ, μοσχαράκι κοκκινιστό. Ο λογαριασμός αν δεν πάρεις μεγάλο φρέσκο ψάρι θα κυμανθεί στα 25€ το άτομο με τα απαραίτητα ουζάκια.

Σχεδόν δίπλα, ο Κόκκινος Βράχος είναι ένα τέλειο μπαράκι πάνω στην θάλασσα, για απογευματινά καφεδάκια και ποτά (ανοίγει στις 17.00) με 80s μουσικές και καταπληκτική θέα στο Καστράκι από τη μια και το Τολό από την άλλη.

Επίσης φανταστικά θαλασσινά και φρέσκα ψάρια με τέλεια θέα θάλασσα σερβίρει το Γεφυράκι, στην παραλία της Πλάκας, στα 3 χιλιόμετρα από το Καστράκι. Πολύ δυνατά εδώ παίζουν και τα ορεκτικά (μην χάσεις τους κολοκυθοκεφτέδες και το χειροποίητο τζατζίκι) ενώ για τους αντιφρονούντες υπάρχουν και κρέατα της ώρας. Το μεγάλο φρέσκο ψάρι στα 55€ το κιλό, και ο λογαριασμός αν κινηθείς συντηρητικά στα 25€ περίπου το άτομο με ουζάκι.

Οι κρεατοφάγοι της παρέας πάνε γραμμή στην αυλή του Αρκούδα, στο χωριό της Ασίνης, για φοβερά παϊδάκια προβατίνας, ζουμερά μπιφτέκια, ντόπια λουκάνικα και ένα τυροπιτάρι να γλείφεις τα δάχτυλά σου. Λογαριασμός με κρασάκια ή μπύρες στα 17€ περίπου το άτομο. Σημείωσε ότι σερβίρει μόνο βράδυ, η κουζίνα ανοίγει στις 19.30.

Λίγο πιο πάνω, στο χωριό Λευκάκια, ο Ψαλίδας έχει επίσης μια πανέμορφη αυλή και ένα άχαστο κρεατοφαγικό μενού που περιλαμβάνει ένα χοιρινό κότσι ποίημα σιγοψημένο στον φούρνο, κοτόπουλο με μπάμιες, μοσχαράκι κοκκινιστό με κρασί, αρνάκι με πατάτες στον φούρνο και σπιτικά μαγειρευτά σαν τους λαχανοντολμάδες και τον μουσακά. Με μπύρες ή κρασάκια, λογαριασμός στα 20€ περίπου το άτομο.

Και πού θα μείνουμε;

Η ακτογραμμή Ασίνη-Δρέπανο είναι διάσημη για τα οργανωμένα κάμπινγκ της, ό,τι πρέπει αν το μπάτζετ είναι χαμηλό –δες για παράδειγμα το Τρίτων ΙΙ, με τις διάσημες καλαμένιες καλύβες του, που έχει και πολύ ωραίο φαγητό, αξίζει μια στάση ακόμα και αν δεν μείνει στο κάμπινγκ. Αν πάλι προτιμάς δωμάτιο, ωραίες οικονομικές επιλογές θα βρεις στο Τολό (δες ας πούμε το Porto Asini, στα 59€ το δίκλινο στούντιο ή το Ξενοδοχείο Φαιστός που έχει και πισίνα, στα 67€ το δίκλινο) και στο Δρέπανο, όπου το Fevronia’s Rooms έχει ωραία, ευρύχωρα δωμάτια στα 75€ το τρίκλινο. Να πούμε επίσης, για όποιον δεν το πρόσεξε ως τώρα, ότι το Ναύπλιο απέχει μόλις 10 χιλιόμετρα από το Καστράκι, και έχει ως γνωστόν άπειρες επιλογές διαμονής για κάθε μπάτζετ.