Οι καλύτεροι δίσκοι της χρονιάς

Πουν’ το πουν’ το το 2023, ψάξε, ψάξε δεν θα το βρεις θα λέμε όλοι σε λίγες μέρες για αυτό αδράξαμε τη μέρα και την ευκαιρία να φτιάξουμε ακόμη μια λίστα με τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς. Βλέπεις το 2023 μάς φέρθηκε πολύ καλά μουσικά κι είναι κρίμα να μην του το ανταποδώσουμε συγκεντρώνοντας τις πιο αγαπημένες μας κυκλοφορίες χωρίς καμία αξιολογική σειρά, γιατί δεν θέλουμε να λάβουμε μηνύματα μίσους και εξευτελιστικά σχόλια από τους ορκισμένους οπαδούς των μουσικών της λίστας.

Chris Stapleton - Higher  

Στα μούσια του Χρηστάρα του Stapleton ορκιζόμαστε αιώνια πίστη, η οποία ανανεώνεται κι επιβεβαιώνεται με την κυκλοφορία κάθε νέου του δίσκου. Στο Higher κατεβάζει τους country τόνους του και παίρνει μια μπαλαντο-folk στροφή που θα ενθουσιάσει και τους μπαρμπάδες της παρέας, που θέλουν να πίνουν το μπέρμπον ουισκάκι τους στη γωνία ενός μισοφωτισμένου μπαρ, χωρίς τις ενοχλητικές ιαχές των millennials.

Miley Cyrus- Endless summer vacation

H Miley ωρίμασε κι αυτό φαίνεται στο σαν γλυκόπιοτο κρασί δίσκο της, ο οποίος ήρθε για να μας υπενθυμίσει γιατί είναι μια από τις μεγαλύτερες σούπερ σταρ του πλανήτη. Η φωνή της που έχει την απαραίτητη αμερικανική «βλαχιά» μπορεί να ξεφύγει από τα στενά όρια της ποπ είναι σίγουρα ο κρυμμένος άσσος στο μανίκι ενός δίσκου που βγάζει νοκ άουτ βελόνες σε πικάπ για τους oldschool ακροατές και repeat buttons για όσους προτιμούν να την ακούνε ηλεκτρονικά.

Τhe Rolling Stones- Hackney Diamonds

Ο Μικ Τζάγκερ και ο Κιθ Ρίτσαρντς αποφάσισαν να μας αποδείξουν μέσω της κυκλοφορίας του Hackney Diamonds ότι η ηλικία δεν είναι παρά ένας αριθμός αφού δεν είναι και πολύ συνηθισμένο 80χρονοι να ροκάρουν σαν αφιονισμένοι νεανίες. Κι όμως οι Rolling Stones δεν μοιάζουν κι ούτε πρόκειται να μοιάσουν ποτέ με κάποιον άλλο, για αυτό κι έχουν ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στη μουσική ιστορία του πλανήτη. Ο τελευταίος τους δίσκος είναι ένα απόσταγμα σοφίας, ευκολομνημόνευτων μελωδιών, sing along ρεφρέν και στίχων που θα αυξήσουν τα μεροκάματα των επίδοξων τατουατζήδων.

The National- First two pages of Frankenstein

Οι indie rock πιόνεροι The National κατάφεραν με το First two pages of Frankenstein να βγάλουν έναν από τους καλύτερους δίσκους της καριέρας τους, πράγμα πολύ δύσκολο για μια μπάντα με τόσα διαμαντάκια στην δισκογραφία τους. Η φωνάρα του Matt Berninger παραμένει πιο τρυφερή κι από μαμαδίσιο χάδι, την ώρα που η κιθαριστική δουλειά των αδερφών Dessner απογείωσε τις συνθέσεις του δίσκου. Το κερασάκι στην τούρτα, το Alcott στο οποίο συμπράττουν με την Taylor Swift και μας δίνουν ένα από τα τραγούδια της χρονιάς.

Jason Isbell- Weathervanes

Aν δεν γνωρίζεις τον Jason Isbell, πρέπει να σταματήσεις την ανάγνωση αυτού του άρθρου και να ψάξεις αμέσως σε διαδικτυακές μουσικές πλατφόρμες, ή ακόμη καλύτερα σε ένα από τα δισκάδικα που υπάρχουν εκεί έξω και να ακούσεις, οποιοδήποτε album φέρει το όνομα του. Στο Weathervanes ο σημαντικότερος ίσως σύγχρονος εκπρόσωπος της Americana ακολουθεί τα Bruce Springsteen μονοπάτια που θέλουμε και μας αναγκάζει άπαντες να υποκλιθούμε στο ταλέντο του συλλαβίζοντας πως: αυ τός εί ναι ο κα λύ τε ρος τρα γου δο ποι ος της γε νιας του.

Black Pumas- Chronicles of a Diamond

Oι Black Pumas είναι εδώ για να σώσουν τα βουτηγμένα στη soul funky blues που αγαπάμε κι αν δεν μας πιστεύεις βάλε στο πικάπ να παίζει το Chronicles of A Diamond και θα μας θυμηθείς. Grower δίσκος που όσο τον ακούς τόσο εθίζεσαι στο ηχητικό του σύμπαν χάρη στις τραγουδάρες του που έχουν γεμίσει πολλές φορές τα ποτήρια μας, όταν ακριβώς το είχαμε ανάγκη.

Lana Del Rey- Did you know that there's a tunnel under Ocean Blvd

Μπορεί να επίπεδα δημοτικότητας της Lana να έχουν πέσει λίγο συγκριτικά με το frenzy που επικρατούσε στις αρχές των 2010s, ωστόσο η αγαπημένη μας τραγουδοποιός συνεχίζει να κυκλοφορεί τη μία δισκάρα, μετά την άλλη, ντύνοντας με τη φωνάρα της πολλές από τις στιγμές μας. Μετρημένη, και χωρίς να υποκύπτει σε κλισέ μουσικούς μελοδραματισμούς, η Lana Del Rey στο νέο της δίσκο σκαρώνει μπόλικα τραγουδάκια που κρύβουν όλο το βάρος των ψυχών που την αναζητούν μέσα στα σκοτάδια τους.

Sleep Token-Take me back to Eden

Το πιο hot όνομα του σκληρού ήχου παγκοσμίως κυκλοφόρησε φέτος έναν δίσκο ο οποίος θα μνημονεύεται σαν σημείο αναφοράς στην κατοπινή τεράστια –σου βάζουμε και στοίχημα αν χρειαστεί- καριέρα τους. To Τake me back to Eden κρύβει μια φωτιά που σιγοκαίει κι απλώνεται στα ηχεία και τα ακουστικά των ακροατών του που δεν χορταίνουν το album. Riffs που κεντάνε, παραγωγή που σπέρνει κι ένα songwriting επιπέδου Τσάμπιονς Λιγκ κρύβονται πίσω από την επιτυχία του δίσκου.

Queens of the Stone Age- In Times New Roman

Ο αλανιάρης Josh Homme είναι ένας από τους τελευταίους ζώντες ροκ θρύλους κι όπως καταλαβαίνεις οι Queens of the Stone Age αποτελούν το χρυσό του άτι, που πάντοτε τον βγάζει ασπροπρόσωπο. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό φυσικά, δεν είναι άλλος από την ροπή που έχει να γράφει συγκλονιστικά riffs την ώρα που στο φετινό δίσκο οι Iggy Pop και David Bowie επιρροές των Queens βρίσκουν χώρο να φανούν συνθέτοντας έναν από τους καλύτερους δίσκους που φέρει την υπογραφή της μπάντας.