Oι Typhus είναι το next best thing της ελληνικής metal σκηνής

Την Κυριακή 25 Ιουνίου 2023, στο Ολυμπιακό Αθλητικό Κέντρο Αθηνών, τo πιο δυνατό μουσικό φεστιβάλ της πόλης επιστρέφει με μια συγκλονιστική συναυλιακή εμπειρία. Οι καθηλωτικοί Ghost του Papa Emeritus IV και των Nameless Ghouls έρχονται στη χώρα μας στα πλαίσια του Imperatour, για να μας αποδείξουν περίτρανα γιατί θεωρούνται το δημοφιλέστερο metal συγκρότημα των τελευταίων ετών.

Μαζί τους οι θρυλικοί Rotting Christ, οι επικοί Candlemass, ιστορικό συγκρότημα με φανατικούς οπαδούς και ένα από τα Βig Four του doom metal, κι οι Typhus οι οποίοι δημιουργούν το απόλυτο metal line-up του φετινού καλοκαιριού στο AthensRocks Festival. Εμείς -άλλο που δεν θέλαμε- βρήκαμε αφορμή να μιλήσουμε με τον Κώστα Κοργιαλά (μπάσο, φωνή) των Typhus για να μας πει τα καθέκαστα για όσα ετοιμάζει το συγκρότημα το επόμενο διάστημα, αλλά και την αναμενόμενη εμφάνισή τους στο AthensRocks η οποία θα έρθει να επιβεβαιώσει για τί η συγκεκριμένη μπάντα είναι το next best thing της ελληνικής σκηνής.

Πότε θα βγει ο νέος δίσκος και γιατί άργησε τόσο; Απολογηθείτε

Λοιπόν, όντως έχει περάσει αρκετός καιρός από την τελευταία μας κυκλοφορία Mass Produced Perfection, δεν το αρνούμαι. Ωστόσο σε αυτή την αναμονή πρέπει να αναλογιστεί κάποιος και το γεγονός ότι η κυκλοφορία του συγκεκριμένου δίσκου έγινε στις 25 Σεπτεμβρίου 2020, κατά την οποία, οι επόμενες δύο εβδομάδες ήταν κρίσιμες και όλοι ξέρουμε πώς κατέληξε όλο αυτό. Οπότε, και εμείς δεν θέλαμε να το προσπεράσουμε, μιας και το υποστηρίζουμε πολύ σαν κυκλοφορία, επομένως πήραμε όλο αυτό τον χρόνο και τον αφιερώσαμε για την προώθησή του.

Τι να περιμένουν εκείνοι που δεν έχουν ακούσει ποτέ ξανά το όνομα των Typhus στις 25 Ιουνίου και τι εκείνοι που έχουν ρίξει μια και δύο αυτιές;

Για κάποιον που δεν έχει ακούσει ποτέ, το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι θα πρέπει να περιμένει είναι ναι μεν thrash metal, αλλά με έντονο στοιχείο του heavy/power και πολύ σκοτάδι. Στην εξίσωση θα έχει υψηλές ταχύτητες και υψίφωνα φωνητικά. Για όσους έχουν ακούσει υλικό μας, να περιμένουν ένα setlist βασισμένο στον πρώτο μας δίσκο, ωστόσο να περιμένουν και νέο υλικό, που παίζεται για πρώτη φορά επί ελληνικού εδάφους.

Πόσο δύσκολο είναι στον καιρό της πανδημίας να κάνεις καριέρα με όνομα ασθένειας;

Κοίταξε, για να είμαι ειλικρινής δεν θα έλεγα ότι δυσκόλεψε τα πράγματα, θα έλεγα αντιθέτως, ίσως κράτησε και τη μπάντα κατά κάποιο τρόπο relevant μέσα στην πανδημία. Το αστείο είναι ότι είχαμε βγάλει ένα σχέδιο σε μπλουζάκι με τον κλασικό τον plague doctor, εντελώς τυχαία, μπορεί να είχαμε και 2019 ακόμη σκέψου, το οποίο έγινε ανάρπαστο!

Μουσική σε βινύλιο, cd, κασέτα ή Spotify και γιατί;

Εντάξει από θέμα άνεσης και προσβασιμότητας δεν το συζητώ ότι το Spotify νικάει. Ωστόσο αν ρωτάς την προσωπική μου γνώμη θα σου έβαζα πρώτο το cd, για συναισθηματικούς λόγους μιας και η δική μου η γενιά μεγάλωσε κυρίως με αυτό, από την άλλη δηλώνω και μεγάλος φαν της κασέτας. Το βασικό θέμα με το να αγοράσεις τη μουσική σου σε φυσική μορφή απέναντι στο Spotify, είναι ότι αφενός δένεσαι περισσότερο, αφετέρου της δίνεις περισσότερη προσοχή, κάνεις μια ανάλυση στο τι ακούς ας πούμε. Όταν σου δίνουν αυτόματη πρόσβαση στα πάντα, θεωρώ πως δεν έχεις το ίδιο mindset να κάτσεις να αναλογιστείς τι ακούς, τι ήθελε ο καλλιτέχνης να σου πει μέσα από ένα δίσκο.

Είναι οι Έλληνες το καλύτερο κοινό παγκοσμίως ή πρόκειται για ένα ακόμη κλισέ για εσωτερική κατανάλωση;

Χωρίς να θέλω να παινέψω το σπίτι μου, πιστεύω πως δεν πρόκειται αυστηρά για κλισέ, αλλά έχει και μια δόση αλήθειας. Εντάξει, δεν θα σου πω το καλύτερο, γιατί όλοι έχουμε δει εδώ και εκεί κάτι Rock in Rio και γενικά Λατινική Αμερική. Αλλά σίγουρα, με βάση και το τι έχουμε δει μέχρι τώρα από εξωτερικό, χτυπάμε υψηλές θέσεις!

Πιο είναι το πιο true metal σκηνικό που έχετε ζήσει και ποιο το πιο lame;

Λοιπόν, το πρώτο πιστεύω είναι εύκολο, μόλις έχουμε τελειώσει το live μας στην Ισπανία με Cancer, Hexecutor, Avenger κλπ. και κατεβαίνουμε από τη σκηνή για να αφήσουμε πράγματα και νιώθω σκούντημα στην πλάτη και ήταν ένας κύριος γύρω στα 50-60 σε αναπηρικό καροτσάκι και μου λέει πως πέρασε τέλεια και θέλει πένα από το live γιατί συλλέγει, και είχε έρθει backstage μέσα από τόσο κόσμο. Ε, καταλήξαμε με αγκαλιές, φωτογραφίες κλπ.!

Το πιο lame, κοίτα, έχουν γίνει πολλά, από το να παίρνουν τηλέφωνο στο τρένο μας στην επιστροφή από Θεσσαλονίκη που ήμασταν για το live με Possessed το 2016, και να ενημερώνουν για βόμβα και να καθυστερούμε 6+ ώρες, μέχρι να πετάμε από Αθήνα για Γερμανία για να παίξουμε στο Wacken και να μην φτάνουν ποτέ τα όργανά μας. Αλλά θα επιλέξω ένα και λίγο αστείο, όπου δεν θυμάμαι το μέρος (ήταν σίγουρα εκτός Ελλάδας), έχουμε τελειώσει πάλι το live, και έρχεται ο φωτογράφος να μας βγάλει την αναμνηστική φωτογραφία όπου φαίνεται και το κοινό πίσω από τη μπάντα, και ο άλλος Κώστας (κιθάρα) είχε φύγει για να μαζέψει τα πράγματά του. Οπότε του βάζω μια φωνή για να γυρίσει και κατέληξαν 500-600 άτομα να φωνάζουν Κωστάκη οεε οεε (τον λέμε Κωστάκη για να μας ξεχωρίζουν)!

Ιδανικό line- up για τους Typhus;

Αυτό θέλει σκέψη! Θα βάλω έναν περιορισμό και δεν θα σου πω μπάντες επιπέδου Maiden ή Sabbath. Σίγουρα θα θέλαμε να παίξουμε μαζί με Enforcer ή Bütcher για αυτή την θέση, θα σου έλεγα και Riot City. Μετά μόλις θα είχε πέσει ο ήλιος, θα έλεγα Blind Guardian, για τους οποίος δηλώνω μεγάλος οπαδός. Τέλος μόλις θα είχε νυχτώσει κανονικά, θα έβγαινε η καγκελόπορτα του King Diamond και θα τελείωναν όλα, δεν θα ήθελα κάτι περισσότερο προσωπικά.