Ο Δημήτρης Ποδαράς, ο Βασίλης Λανές, ο Μίρκο Μιλίσεβιτς και τα άλλα αεκτζήδικα παιδιά που μας έμαθαν μπασκετάκι στα 90s.
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Η μπασκετική ΑΕΚ των 90s ήταν μια ομάδα που είχε πιστούς και φανατικούς ακολούθους που γέμιζαν το Γεώργιος Μόσχος για να παρακολουθήσουν τα κατορθώματά της. Τίτλους μπορεί να μην πήρε ωστόσο πάντοτε πουλούσε ακριβά το τομάρι της, χάρη στην ιστορική φανέλα αλλά και τις προσπάθειες πολύ ταλαντούχων Ελλήνων και ξένων καλαθοσφαιριστών. Προς το τέλος της δεκαετίας, ο Γιάννης Φιλίππου πήρε το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών της ομάδας, σηματοδοτώντας μια χρυσή εποχή που έδωσε τέλος στην ανομβρία τίτλων αφού η ΑΕΚ στις αρχές του 2000 κατέκτησε δύο κύπελλα, ένα πρωτάθλημα και το ευρωπαϊκό κύπελλο Σαπόρτα.
Εμείς θα θυμηθούμε ωστόσο τα πρωτοπαλίκαρα της κιτρινόμαυρης αρμάδας των 90s .που έβαλαν πλάτη σε δύσκολα χρόνια.
Δημήτρης Ποδαράς
Ο Δημήτρης Ποδαράς το 1991 θα μεταγραφεί στην ΑΕΚ (1991-97), από τον Ηλυσιακό στην οποία θα περάσει τα επόμενα έξι χρόνια της καριέρας του, ενώ θα γίνει ένας πλέον από τους αγαπητούς παίκτες της κιτρινόμαυρης εξέδρας. Μεγάλος τριποντάκιας, με φαρμακερό σουτ, έχυνε ποτάμια ιδρώτα σε κάθε παιχνίδι γεγονός που του αναγνώριζαν συμπαίκτες κι αντίπαλοι.
Μίρκο Μιλίσεβιτς
Ο τριχωτός γίγαντας που έβλεπε τον κόσμο από τα 2.11 μέτρα ήρθε στην Ελλάδα τον Σεπτέμβριο του 1994 και πολλοί γελούσαν με το κάπως ασουλούπωτο κορμί του. Τα γέλια κόπηκαν μαχαίρι ωστόσο όταν ξεκίνησε να φορτώνει με καλάθια τις αντίπαλες ρακέτες, κάνοντας πάλι hot τη ραβέρσα (ιδιαίτερο στυλ σουτ) με την οποία σκόραρε από κάθε πιθανό κι απίθανο σημείο του γηπέδου.
Στην ΑΕΚ αγωνίστηκε για μία σεζόν και έγινε πολύ αγαπητός από τους φιλάθλους της, όχι άδικα αφού την χρονιά εκείνη μέτρησε 21.2 πόντους και 6.5 ριμπάουντ.
Ρολάντο Μπλάκμαν
Όταν ο Ρολάντο Μπλάκμαν ήρθε στην ΑΕΚ οι φίλαθλοί της τσιμπιόντουσαν για να δουν αν είναι αλήθεια καθώς ο Παναμέζος θρύλος ήταν τέσσερις φορές μέλος της all star ομάδας του NBA με τεράστια καριέρα στους Ντάλας Μάβερικς και τους Νιου Γιορκ Νικς. Στην ΑΕΚ ήρθε στη δύση της καριέρας του φυσικά, αλλά δεν σημαίνει ότι δεν πρόλαβε να κάνει πράγματα και θαύματα στο παρκέ μαζί με τον Μίρκο Μιλίσεβιτς.
Έκλεισε την σεζόν με 352 πόντους (19,5 μέσο όρο) με 84/96 βολές (87%), 92/196 δίποντα (46%), 28/90 τρίποντα (31%), 85 ριμπάουντ (4,7 μ.ο.) και 31 ασίστ (1,7 μ.ο.), όμως όλοι θα θυμούνται το περίεργο στυλ του όταν εκτελούσε βολές (ημικάθισμα) τις επικές περιπέτειες που είχε με τους ταξιτζήδες της πρωτεύουσας και τα αδιανόητα τσιμπούσια σε ιστορικές ταβέρνες.
Βασίλης Λανές
Άλλο ένα πρωτοπαλίκαρο της μπασκετικής ομάδας της ΑΕΚ των 90s ήταν ο Βασίλης Λανές o οποίος ποτέ δεν βαρυγκώμησε, δίνοντας όση ψυχή είχε για να κερδίζει η ομάδα του. Οι φίλοι της ΑΕΚ που έβγαζαν δίσκο στο Γεώργιος Μόσχος για να μπορέσουν να πληρωθούν οι παίκτες την εποχή που δεν υπήρχε φράγκο στις ομάδες, ακόμη θυμούνται την εμφάνισή του στη νίκη επί του ΠΑΟΚ μετά από τρεις παρατάσεις με 113-112 σε ένα από τα πιο ιστορικά παιχνίδια της Α1.
Κώστας Παταβούκας
Ο Κώστας Παταβούκας άφησε τον Αστέρα Εξαρχείων το 1985 για να πάρει μεταγραφή στην ΑΕΚ στην οποία αγωνίστηκε για 8 σεζόν (1985-1993) όντας αρχηγός της κι εκείνος που την κράτησε στα δύσκολα. Ο Παταβούκας είχε τρομερή έφεση στο σκοράρισμα και ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της εθνικής ομάδας. Με την ΑΕΚ έφτασε δύο φορές στην πηγή αλλά δεν ήπιε το γλυκό νερό του Κυπέλλου αφού ηττήθηκε από τον Άρη δις. Το 1994 ο Παταβούκας τράβηξε για πράσινες πολιτείες φορώντας τη φανέλα του Παναθηναϊκού με την οποία κέρδισε δύο πρωταθλήματα κι ένα πρωτάθλημα Ευρώπης.
Νάσος Γαλακτερός
Ο Νάσος Γαλακτερός στις αρχές των 90s ήταν το next best thing του ελληνικού μπάσκετ. Όλες οι ομάδες έριζαν για την απόκτησή του όμως ο Γαλακτερός αποκτήθηκε από την ΑΕΚ της διοίκησης του Μάκη Ψωμιάδη αντί του ποσού των 170 εκατομμυρίων δραχμών. Με την κιτρινόμαυρη φανέλα με το δικέφαλο έγινε γνωστός σε όλη τη χώρα, σχηματίζοντας ένα φονικό δίδυμο μαζί με τον Κώστα Παταβούκα με τον οποίο ήταν συμπαίκτες και στην Εθνική Ομάδα. Ο Γαλακτερός αγαπήθηκε όσο λίγοι κι ήταν ο βασικός λόγος χάρη στο αέρινο παίξιμό του και τη δεινότητά του στο σκοράρισμα που κάθε αγωνιστική το Γεώργιος Μόσχος ήταν κολαστήριο.
