Πώς να παρατάς βιβλία χωρίς τύψεις
Υποφέρεις κι εσύ από τον ψυχαναγκασμό να μην αφήνεις βιβλία στη μέση; Δεν είναι τίποτα, ψυχραιμία και όλα διορθώνονται.
Ξέρεις πώς είναι: Ξεκινάς ένα βιβλίο με τις καλύτερες των προθέσεων, κάπου στην πορεία ανακαλύπτεις ότι δεν τραβάει, κι αντί να το παρατήσεις και να συνεχίσεις τη ζωή σου σαν νορμάλ άνθρωπος εσύ το σέρνεις για εβδομάδες, ή και μήνες, προσπαθώντας να μην χάσεις αυτό το παντελώς μάταιο στοίχημα που έχεις βάλει με τον εαυτό σου. Στο τέλος δεν κερδίζεις τίποτα, πέρα από το να μπορείς να λες πόσο πολύ δεν σου άρεσε κάθε φορά που κάποιος το συζητάει. Οποία έκπληξις: Αυτό θα μπορούσες να το κάνεις και την πρώτη εκείνη εβδομάδα που θα έπρεπε να το έχεις παρατήσει. Και να πώς θα το καταφέρεις.
Ο χρυσός κανόνας των 100 σελίδων
(ή των 50, αναλόγως το μέγεθος του βιβλίου)
Κατευνάζει τις τύψεις ότι παραδόθηκες αμαχητί, αφενός γιατί προσπάθησες όσο γινόταν, αφετέρου γιατί στις πρώτες 100 σελίδες ξέρεις όσα χρειάζεται να ξέρεις γι’ αυτό που διαβάζεις –το σημαντικότερο όλων, που είναι αν σου αρέσει ή όχι. Θα πεις, «και στις πρώτες 20 το ξέρω αυτό», ναι αλλά αφενός οι πρώτες 20 ενίοτε δεν είναι ενδεικτικές, και αφετέρου ένα βήμα την φορά: Δεν γίνεται από το «δεν παρατάω τίποτα ποτέ» να πας στο «τα παρατάω με την πρώτη», ο ψυχαναγκασμός σου θα βαρέσει συναγερμό.
Σκέψου τι χάνεις
Και ναι, εννοούμε πέρα από τον χρόνο σου. Αν δεν μπορείς να φανταστείς, θα σου το πούμε εμείς: Χάνεις αφενός την ευκαιρία να διαβάσεις αυτή τη στιγμή κάτι που θα συναρπάσει, και αφετέρου –και σημαντικότερο– την ίδια την όρεξη για διάβασμα. Η νούμερο ένα αιτία του αποκαλούμενου reader’s block είναι το να σέρνεις επί μήνες ένα βιβλίο που δεν σου αρέσει, καταλήγοντας να διαβάζεις όλο και λιγότερο κάθε μέρα. Μέχρι που θα το τελειώσεις επιτέλους το ρημάδι, και θα αισθάνεσαι την ανεξήγητη ανάγκη να κάνεις ένα διάλειμμα από το διάβασμα συλλήβδην.
Όχι, το διάβασμα δεν σε κάνει καλύτερο άνθρωπο
Βγάλε από το μυαλό σου ότι η λογοτεχνία θα σου αλλάξει τη ζωή, αυτός είναι ένας μύθος που πιστεύουν μόνο οι άνθρωποι που δεν διαβάζουν πολύ. Η μόνη περίπτωση να «πάρεις κάτι» από ένα βιβλίο είναι να περάσεις ωραία διαβάζοντάς το.
Ναι, αλλά πώς θα διαβάσω τα «σπουδαία» βιβλία, αν διαβάζω μόνο ό,τι μου αρέσει, κι εμένα μου αρέσουν μόνο τα αστυνομικά/ τα ρομάντζα/ ο Χάρι Πότερ;
Κλασική ερώτηση – «επιχείρημα» ψυχαναγκαστικών ανθρώπων, με εύκολη απάντηση: Δοκιμάζοντας. Θα πέσει κάποια στιγμή στα χέρια σου ένα «σπουδαίο» βιβλίο που όντως θα σου αρέσει, κι αυτό θα σε πάει στο επόμενο και έτσι θα ανοίξει η πόρτα σε ένα νέο είδος που θα προστεθεί σε αυτά που σου αρέσουν. Θα γίνει με τον καιρό, καθώς τα γούστα (αναγνωστικά και μη) καθώς μεγαλώνουμε αλλάζουν, αρκεί να βρεις την ισορροπία ανάμεσα στο «το κάνω με το ζόρι (άρα δεν το απολαμβάνω)» και στο «αποκλείω εξαρχής βιβλία επειδή τα φοβάμαι» –αν δεν ένιωθες υποχρεωμένος/η να τα τελειώσεις δεν θα τα φοβόσουν. Ο προαναφερθείς κανόνας των 100 σελίδων βοηθάει πολύ σε αυτό.
