Βαλκάνια: Πάμε γι’ άλλες (φθηνότερες) παραλίες

της Ηρώς Κουνάδη

Υποτιμημένες μέχρι πρότινος από τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, που είτε τις έβλεπαν ως απέραντα εκπτωτικά shopping malls με ειδίκευση στα δερμάτινα είτε δεν τις είχαν καν ακουστά, οι γειτονικές χώρες κερδίζουν τα τελευταία χρόνια έδαφος ως ταξιδιωτικοί προορισμοί. Οι φυσικές ομορφιές τους στολίζουν τα εξώφυλλα των καλύτερων ταξιδιωτικών περιοδικών παγκοσμίως, ο τουρισμός εξελίσσεται από άγνωστη λέξη σε βαριά βιομηχανία και οι φήμες μιλούν για σέρβις άψογο, τοπία ανέγγιχτα από τη μαζική ανάπτυξη και τιμές εντυπωσιακά χαμηλές.

Από τη «διασπασμένη» Γιουγκοσλαβία που γέννησε χώρες διαμαντάκια οι οποίες ακουμπούν στην Αδριατική μέχρι την “outsider” Βουλγαρία και την σταθερή αξία των τουρκικών παραλίων, τα ελληνικά σύνορα δεν αποτελούν (μόνο) προβληματικές περιοχές και μήλα της έριδος. Συνιστούν (και) εξαιρετικές εναλλακτικές διακοπών για όσους λατρεύουν το γαλανόλευκο των Κυκλάδων και τα σμαραγδένια νερά του Ιονίου, αλλά βαρέθηκαν να πληρώνουν 7 ευρώ τη χωριάτικη και 100 ευρώ το δωμάτιο που βλέπει με τα κιάλια τη θάλασσα.

Φέτος, λοιπόν, το καλοκαίρι, παίρνουμε το –ψαλιδισμένο– επίδομα αδείας και φεύγουμε γι’ άλλες, βαλκανικές παραλίες. Υπολογίζοντας τα πάντα, από τη διαμονή και τα αεροπορικά μέχρι τα εισιτήρια των λεωφορείων που θα μας μεταφέρουν από τη μια παραλία στην άλλη και τους καφέδες που θα πίνουμε εκεί, το συνολικό budget που θα χρειαστούμε δεν ξεπερνά τα 400-500 ευρώ το άτομο για μία εβδομάδα.

Δε μας πιστεύετε; Δείτε τις λεπτομέρειες στα Άρθρα του Αφιερώματος, στην δεξιά στήλη.