Μονάδα Φροντίδας Ηλικιωμένων "Η Ελιά"
Κείμενο: Ηρώ Κουνάδη
Φωτογραφίες: Μαιρηλία Καλαϊτζίδου
Σε μια ήσυχη γειτονιά της Γλυφάδας, ένα ολοκαίνουριο, σομόν κτίριο με όμορφα μπαλκονάκια στεγάζει από το 2006 τη μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων «Η Ελιά». Μια μικρή οικογενειακή επιχείρηση, με δυνατότητα φιλοξενίας τριάντα ατόμων. «Πέρα από το ιατρικό background της οικογένειας, που μας έδωσε το έναυσμα, διαπιστώσαμε ότι υπάρχει ένα κενό σε γηροκομεία ανώτερα από το μέσο όρο. Είπαμε να φτιάξουμε ένα καινούριο κτίριο που να έχει τουλάχιστον προδιαγραφές κτιριακές και υποδομές πάρα πολύ καλές. Το πετύχαμε αυτό κι από εκεί και πέρα βλέπω ότι υπάρχει ανταπόκριση από τον κόσμο» εξηγεί ο κ. Πέτρος Καραμηνάς, ένας εκ των ιδιοκτητών.
Ένας μικρός καταπράσινος κήπος αγκαλιάζει περιμετρικά τη μονάδα, στην είσοδο της οποίας δεσπόζει η ελιά από την οποία πήρε το όνομά της. Στο ισόγειο, ένα μεγάλο σαλόνι με αναπαυτικούς καναπέδες φιλοξενεί τη μεσημεριανή σιέστα μιας μικρής παρέας την ώρα που φτάνουμε. «Είναι κάποιοι που δεν πηγαίνουν σχεδόν ποτέ στα δωμάτια, κάθονται συνεχώς στο σαλόνι» μας εξηγεί ο κ. Καραμηνάς. Η Δέσποινα και η Όλγα, για παράδειγμα, είναι φίλες από παλιά. Κάθονται στον καναπέ αγκαλιασμένες απέναντι από την τηλεόραση και ακούν τον κ. Δημήτρη, που μας διηγείται ιστορίες από το χωριό του, στην Ορεινή Κορινθία.
«Προσπαθούμε να τους ενθαρρύνουμε να βρίσκονται σε ένα χώρο όλοι μαζί, ώστε και οι πιο μοναχικοί να κοινωνικοποιούνται, αλλά και αν κάποιος στεναχωριέται που έφυγε από το σπίτι του επειδή χρειάζεται βοήθεια, να βλέπει ότι υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι με τα ίδια προβλήματα και δεν είναι μόνος του» λέει ο κ. Καραμηνάς.
«Δεν ταιριάζουν βέβαια όλοι με όλους. Δημιουργούνται «κλίκες», όπως συμβαίνει παντού. Τσακώνονται κιόλας πολλές φορές» προσθέτει χαμογελώντας, «για το κανάλι της τηλεόρασης ας πούμε, οι άνδρες θέλουν να δουν ποδόσφαιρο, οι γυναίκες κάτι άλλο». Τον ρωτάμε πώς αντιμετωπίζουν αυτά τα καυγαδάκια και μας απαντά «με γέλιο, δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο. Είναι και μεγάλοι άνθρωποι, τι να τους πεις; Βάζουμε τηλεοράσεις σε διαφορετικά σημεία».
Στις παροχές της Ελιάς περιλαμβάνονται –πέρα από τις τηλεοράσεις σε διαφορετικά σημεία– μόνιμο νοσηλευτικό προσωπικό, παθολόγος που παρακολουθεί καθημερινά τους ενοίκους, αλλά και φυσιοθεραπευτές και κοινωνικοί λειτουργοί. Οι τιμές των δωματίων ξεκινούν από 1.250 ευρώ κατ' άτομο για το τρίκλινο δωμάτιο, και φτάνουν μέχρι 1.850 ευρώ για το μονόκλινο. Κάθε δωμάτιο έχει δικό του μπάνιο, τηλεόραση, μπαλκόνι και κλιματιστικό, ενώ στις τιμές περιλαμβάνονται όλα τα έξοδα –η ιατρική παρακολούθηση, οι βασικές φυσιοθεραπείες, το φαγητό κλπ.
Δραστηριότητες οργανώνονται ανάλογα με την περίσταση, καθότι δεν υπάρχει πάντα ανταπόκριση. «Οι περισσότεροι θέλουν να βλέπουν τηλεόραση, να μιλούν μεταξύ τους, αυτό τους ευχαριστεί πιο πολύ» εξηγεί ο κ. Καραμηνάς. Σε εορταστικές περιόδους, όμως, διοργανώνονται πάρτι με ζωντανή μουσική, στα οποία προσκαλούνται και οι συγγενείς.
Οι ένοικοι της Ελιάς είναι στην πλειοψηφία τους γυναίκες. Οι ηλικίες κυμαίνονται από τα 70-75 μέχρι τα 103! Κάποιοι υποφέρουν από Αλτσχάιμερ ή άνοια, κάποιοι άλλοι όμως είναι σε θέση να αυτοεξυπηρετηθούν και να επικοινωνήσουν κανονικά. Έρχονται εδώ απλά γιατί «είναι σαφώς καλύτερο να βρίσκονται σε ένα χώρο όπου υπάρχει νοσηλευτικό προσωπικό 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, κάποιος να φροντίζει να παίρνουν τα φάρμακα στην ώρα τους, κάποιος να τους μαγειρεύει… Ένας παππούς ή μια γιαγιά μόνη στο σπίτι μπορεί να ξεχάσει την κουζίνα αναμμένη, να πάρει φωτιά και να κάψει κι όλη την πολυκατοικία» λέει ο κ. Καραμηνάς.
«Και οικονομικά να το δει κανείς», καταλήγει, «ακόμα κι ένα ακριβό δωμάτιο εδώ είναι τελικά φθηνότερο από το να μένει ένας παππούς μόνος, αν συνυπολογίσουμε το φαγητό, το ενοίκιο, μία αποκλειστική νοσοκόμα στο σπίτι και τις επισκέψεις σε γιατρούς. Βασικό είναι επίσης το γεγονός ότι εδώ έχουν παρέα, που στο σπίτι δε θα είχαν. Αλλά ο λόγος που τους φέρνουν είναι κυρίως γιατί μένουν ήσυχοι, ότι ο άνθρωπός τους θα αντιμετωπιστεί σωστά. Δεν υπάρχουν πολλά γηροκομεία σχετικά νεόδμητα στην Αθήνα, είναι μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού. Αν είναι καλές οι υποδομές είναι προτιμότερο να μένει κάποιος σε έναν τέτοιο χώρο παρά να μένει σπίτι του εάν δεν μπορεί. Εάν μπορεί, βέβαια, σαν το σπίτι δεν είναι τίποτα, έτσι; Μην υπερβάλουμε».
Η Ελιά, Σπάρτης 7, Γλυφάδα, τηλ.: 210 9600933
Φωτογραφίες: Μαιρηλία Καλαϊτζίδου
Σε μια ήσυχη γειτονιά της Γλυφάδας, ένα ολοκαίνουριο, σομόν κτίριο με όμορφα μπαλκονάκια στεγάζει από το 2006 τη μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων «Η Ελιά». Μια μικρή οικογενειακή επιχείρηση, με δυνατότητα φιλοξενίας τριάντα ατόμων. «Πέρα από το ιατρικό background της οικογένειας, που μας έδωσε το έναυσμα, διαπιστώσαμε ότι υπάρχει ένα κενό σε γηροκομεία ανώτερα από το μέσο όρο. Είπαμε να φτιάξουμε ένα καινούριο κτίριο που να έχει τουλάχιστον προδιαγραφές κτιριακές και υποδομές πάρα πολύ καλές. Το πετύχαμε αυτό κι από εκεί και πέρα βλέπω ότι υπάρχει ανταπόκριση από τον κόσμο» εξηγεί ο κ. Πέτρος Καραμηνάς, ένας εκ των ιδιοκτητών.
Ένας μικρός καταπράσινος κήπος αγκαλιάζει περιμετρικά τη μονάδα, στην είσοδο της οποίας δεσπόζει η ελιά από την οποία πήρε το όνομά της. Στο ισόγειο, ένα μεγάλο σαλόνι με αναπαυτικούς καναπέδες φιλοξενεί τη μεσημεριανή σιέστα μιας μικρής παρέας την ώρα που φτάνουμε. «Είναι κάποιοι που δεν πηγαίνουν σχεδόν ποτέ στα δωμάτια, κάθονται συνεχώς στο σαλόνι» μας εξηγεί ο κ. Καραμηνάς. Η Δέσποινα και η Όλγα, για παράδειγμα, είναι φίλες από παλιά. Κάθονται στον καναπέ αγκαλιασμένες απέναντι από την τηλεόραση και ακούν τον κ. Δημήτρη, που μας διηγείται ιστορίες από το χωριό του, στην Ορεινή Κορινθία.
«Προσπαθούμε να τους ενθαρρύνουμε να βρίσκονται σε ένα χώρο όλοι μαζί, ώστε και οι πιο μοναχικοί να κοινωνικοποιούνται, αλλά και αν κάποιος στεναχωριέται που έφυγε από το σπίτι του επειδή χρειάζεται βοήθεια, να βλέπει ότι υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι με τα ίδια προβλήματα και δεν είναι μόνος του» λέει ο κ. Καραμηνάς.
«Δεν ταιριάζουν βέβαια όλοι με όλους. Δημιουργούνται «κλίκες», όπως συμβαίνει παντού. Τσακώνονται κιόλας πολλές φορές» προσθέτει χαμογελώντας, «για το κανάλι της τηλεόρασης ας πούμε, οι άνδρες θέλουν να δουν ποδόσφαιρο, οι γυναίκες κάτι άλλο». Τον ρωτάμε πώς αντιμετωπίζουν αυτά τα καυγαδάκια και μας απαντά «με γέλιο, δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο. Είναι και μεγάλοι άνθρωποι, τι να τους πεις; Βάζουμε τηλεοράσεις σε διαφορετικά σημεία».
Στις παροχές της Ελιάς περιλαμβάνονται –πέρα από τις τηλεοράσεις σε διαφορετικά σημεία– μόνιμο νοσηλευτικό προσωπικό, παθολόγος που παρακολουθεί καθημερινά τους ενοίκους, αλλά και φυσιοθεραπευτές και κοινωνικοί λειτουργοί. Οι τιμές των δωματίων ξεκινούν από 1.250 ευρώ κατ' άτομο για το τρίκλινο δωμάτιο, και φτάνουν μέχρι 1.850 ευρώ για το μονόκλινο. Κάθε δωμάτιο έχει δικό του μπάνιο, τηλεόραση, μπαλκόνι και κλιματιστικό, ενώ στις τιμές περιλαμβάνονται όλα τα έξοδα –η ιατρική παρακολούθηση, οι βασικές φυσιοθεραπείες, το φαγητό κλπ.
Δραστηριότητες οργανώνονται ανάλογα με την περίσταση, καθότι δεν υπάρχει πάντα ανταπόκριση. «Οι περισσότεροι θέλουν να βλέπουν τηλεόραση, να μιλούν μεταξύ τους, αυτό τους ευχαριστεί πιο πολύ» εξηγεί ο κ. Καραμηνάς. Σε εορταστικές περιόδους, όμως, διοργανώνονται πάρτι με ζωντανή μουσική, στα οποία προσκαλούνται και οι συγγενείς.
Οι ένοικοι της Ελιάς είναι στην πλειοψηφία τους γυναίκες. Οι ηλικίες κυμαίνονται από τα 70-75 μέχρι τα 103! Κάποιοι υποφέρουν από Αλτσχάιμερ ή άνοια, κάποιοι άλλοι όμως είναι σε θέση να αυτοεξυπηρετηθούν και να επικοινωνήσουν κανονικά. Έρχονται εδώ απλά γιατί «είναι σαφώς καλύτερο να βρίσκονται σε ένα χώρο όπου υπάρχει νοσηλευτικό προσωπικό 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, κάποιος να φροντίζει να παίρνουν τα φάρμακα στην ώρα τους, κάποιος να τους μαγειρεύει… Ένας παππούς ή μια γιαγιά μόνη στο σπίτι μπορεί να ξεχάσει την κουζίνα αναμμένη, να πάρει φωτιά και να κάψει κι όλη την πολυκατοικία» λέει ο κ. Καραμηνάς.
«Και οικονομικά να το δει κανείς», καταλήγει, «ακόμα κι ένα ακριβό δωμάτιο εδώ είναι τελικά φθηνότερο από το να μένει ένας παππούς μόνος, αν συνυπολογίσουμε το φαγητό, το ενοίκιο, μία αποκλειστική νοσοκόμα στο σπίτι και τις επισκέψεις σε γιατρούς. Βασικό είναι επίσης το γεγονός ότι εδώ έχουν παρέα, που στο σπίτι δε θα είχαν. Αλλά ο λόγος που τους φέρνουν είναι κυρίως γιατί μένουν ήσυχοι, ότι ο άνθρωπός τους θα αντιμετωπιστεί σωστά. Δεν υπάρχουν πολλά γηροκομεία σχετικά νεόδμητα στην Αθήνα, είναι μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού. Αν είναι καλές οι υποδομές είναι προτιμότερο να μένει κάποιος σε έναν τέτοιο χώρο παρά να μένει σπίτι του εάν δεν μπορεί. Εάν μπορεί, βέβαια, σαν το σπίτι δεν είναι τίποτα, έτσι; Μην υπερβάλουμε».
Η Ελιά, Σπάρτης 7, Γλυφάδα, τηλ.: 210 9600933
