Κ. Χαλάτσης: «Το επάγγελμα του πιλότου είναι τρόπος ζωής»
Πετάει στους αιθέρες εδώ και 18 χρόνια και έχει συμμετάσχει σε αρκετές αναχαιτίσεις εχθρικών αεροσκαφών στον ελληνικό εναέριο χώρο. Ο λόγος για τον Ιπτάμενο Σμηναγό της Πολεμικής Αεροπορίας κ. Κωνσταντίνο Χαλάτση, ο οποίος μου μίλησε για τους λόγους που τον οδήγησαν να επιλέξει το συγκεκριμένο επάγγελμα, αλλά και για τους κινδύνους που αντιμετωπίζει σε καθημερινή βάση.
Εισήχθη στην Σχολή Ικάρων το 1992 και αποφοίτησε από εκεί το 1996. Το 1997 μεταφέρθηκε στην Τανάγρα στα μαχητικά αεροσκάφη M2000 και σήμερα, βρίσκεται στην 114 Πτέρυγα Μάχης στην Τανάγρα και στην 331 Μοίρα όπου διαθέτει τα μαχητικά αεροσκάφη Μ2000-5.
«Το να γίνω Ιπτάμενος της Πολεμικής Αεροπορίας ήταν ένα όνειρο το οποίο το είχα από πολύ μικρός. Γενικά ήθελα να κάνω ένα επάγγελμα διαφορετικό από τα συνηθισμένα και στο οποίο σε καμιά περίπτωση της σταδιοδρομίας μου δεν θα δημιουργούνταν η αίσθηση της ρουτίνας», λέει για τους λόγους που επέλεξε να γίνει πιλότος μαχητικού αεροσκάφους και συνεχίζει λέγοντας ότι το επάγγελμα του Ιπταμένου της Π.Α. προσφέρει δυνατές συγκινήσεις και απίστευτα γρήγορες εναλλαγές παραστάσεων.
Όσον αφορά την εκπαίδευση ενός Ιπτάμενου μαχητικού αεροσκάφους αυτή δεν σταματάει ποτέ. Ο Ιπτάμενος εκπαιδεύεται συνεχώς σε νέες τακτικές μάχης, σε προκεχωρημένους ελιγμούς και σε καινούργια ηλεκτρονικά συστήματα, ενώ στόχος του είναι να γνωρίζει σε άριστο βαθμό όχι μόνο τις δυνατότητες του αεροσκάφους που ‘’πετάει’’ αλλά και τις δυνατότητες του αντιπάλου. Καλείται σε κάθε πτήση να επεξεργαστεί με μεγάλη ταχύτητα πολλαπλές πληροφορίες που λαμβάνει από το αεροσκάφος του του και το Radar εδάφους, με αντικειμενικό σκοπό να φέρει σε πέρας μια δύσκολη αποστολή που πιθανόν να έχει και αυξημένο ρίσκο.
Οι κίνδυνοι όπως θα περίμενε κανείς είναι πολυάριθμοι. «Συμμετέχοντας σε μια αποστολή με το μαχητικό αεροσκάφος στην ουσία αναλαμβάνεις αρκετά σημαντικές ευθύνες οι οποίες εγκυμονούν πολλούς κινδύνους», αναφέρει σχετικά.
«Οι σημαντικότερες από τις ευθύνες αυτές είναι, η διαφύλαξη της σωματικής σου ακεραιότητας, η ασφάλεια των υπόλοιπων μελών του σχηματισμού σου και η προστασία των υλικών και μέσων. Παράλληλα με όλα αυτά δεν υπάρχει κανένα περιθώριο λάθους το οποίο θα θέσει σε κίνδυνο την Εθνική μας ασφάλεια και κυριαρχία», τονίζει.
Όταν τον ρώτησα για την διάρκεια της θητείας του, συνειδητοποίησα πως για εκείνον, το επάγγελμα δεν είναι «θητεία». Όπως λέει, πρόκειται για «τρόπο ζωής που διαρκεί αρκετά χρόνια. Ο χρόνος δεν είναι αυστηρά καθορισμένος».
Ζητώντας του να ανακαλέσει στην μνήμη του γεγονότα που έθεσαν σε κίνδυνο την ζωή του, φέρνει στο μυαλό του αρκετές έντονες στιγμές, αλλά και θανάτους συναδέρφων του. «Θυμάμαι την πρώτη μου πτήση με μονοθέσιο μαχητικό αεροσκάφος καθώς και το πρώτο μου Scramble - άμεση και ταχεία α/γ για παραβίαση του Εθνικού μας FIR- το 1999. Σε εκείνο το Scramble είχα εκτελέσει την πρώτη μου σκληρή και παρατεταμένη εμπλοκή με δύο 2 F-16 που είχαν παραβιάσει τον εθνικό μας Εναέριο χώρο 70 ΝΜ ανατολικά της Ρόδου, κοντά στο Καστελόριζο».
Θυμάται επίσης, την αναγκαστική του προσγείωση με πολλά καύσιμα, όταν ο κινητήρας του αεροσκάφους του υπέστη σοβαρή βλάβη ύστερα από αναρρόφηση μεγάλου πτηνού.
Το πιο έντονο και συγχρόνως στενάχωρο περιστατικό που έρχεται στην μνήμη του είναι η απώλεια του καλύτερου παιδικού του φίλου το 1999, σε ατύχημα στα αεροσκάφη F-5. «Το δυσάρεστο αυτό γεγονός αρχικά με προβλημάτισε αρκετά στην συνέχεια όμως αποτέλεσε κίνητρο ώστε να επιτύχω ως Ιπτάμενος των μαχητικών αεροσκαφών της Πολεμικής μας Αεροπορίας», συμπληρώνει σχετικά με το γεγονός.
Κατανοώντας πόσο συναρπαστικό αλλά και συνάμα επικίνδυνο είναι να πετάς σε υψηλές ταχύτητες αρκετά χιλιόμετρα πάνω από το έδαφος, τον ρώτησα τι είναι αυτό που τον γοητεύει στο συγκεκριμένο επάγγελμα. «Υπάρχει ταχεία εναλλαγή μοναδικών παραστάσεων και συναισθημάτων που δεν συναντάς πουθενά στην καθημερινή σου ζωή», λέει σχετικά, φέροντας ως παράδειγμα το γεγονός ότι μέσα σε πέντε μόλις λεπτά ο πιλότος μπορεί να διαταχθεί για να εκτελέσει αερομαχίες πάνω από το Αιγαίο και εν συνεχεία να επιστρέψει για να βρεθεί μέσα σε λιγότερο από μια ώρα στην καθημερινότητα, μαζί με την οικογένεια και τους φίλους του.
Και ολοκληρώνει λέγοντας: «Με το όπλο αυτό που σου εμπιστεύεται η πολιτεία πρέπει να εκτελέσεις οδηγίες και να εφαρμόσεις διαταγές σημαντικής Εθνικής βαρύτητας».
Εισήχθη στην Σχολή Ικάρων το 1992 και αποφοίτησε από εκεί το 1996. Το 1997 μεταφέρθηκε στην Τανάγρα στα μαχητικά αεροσκάφη M2000 και σήμερα, βρίσκεται στην 114 Πτέρυγα Μάχης στην Τανάγρα και στην 331 Μοίρα όπου διαθέτει τα μαχητικά αεροσκάφη Μ2000-5. «Το να γίνω Ιπτάμενος της Πολεμικής Αεροπορίας ήταν ένα όνειρο το οποίο το είχα από πολύ μικρός. Γενικά ήθελα να κάνω ένα επάγγελμα διαφορετικό από τα συνηθισμένα και στο οποίο σε καμιά περίπτωση της σταδιοδρομίας μου δεν θα δημιουργούνταν η αίσθηση της ρουτίνας», λέει για τους λόγους που επέλεξε να γίνει πιλότος μαχητικού αεροσκάφους και συνεχίζει λέγοντας ότι το επάγγελμα του Ιπταμένου της Π.Α. προσφέρει δυνατές συγκινήσεις και απίστευτα γρήγορες εναλλαγές παραστάσεων.
Όσον αφορά την εκπαίδευση ενός Ιπτάμενου μαχητικού αεροσκάφους αυτή δεν σταματάει ποτέ. Ο Ιπτάμενος εκπαιδεύεται συνεχώς σε νέες τακτικές μάχης, σε προκεχωρημένους ελιγμούς και σε καινούργια ηλεκτρονικά συστήματα, ενώ στόχος του είναι να γνωρίζει σε άριστο βαθμό όχι μόνο τις δυνατότητες του αεροσκάφους που ‘’πετάει’’ αλλά και τις δυνατότητες του αντιπάλου. Καλείται σε κάθε πτήση να επεξεργαστεί με μεγάλη ταχύτητα πολλαπλές πληροφορίες που λαμβάνει από το αεροσκάφος του του και το Radar εδάφους, με αντικειμενικό σκοπό να φέρει σε πέρας μια δύσκολη αποστολή που πιθανόν να έχει και αυξημένο ρίσκο.
Οι κίνδυνοι όπως θα περίμενε κανείς είναι πολυάριθμοι. «Συμμετέχοντας σε μια αποστολή με το μαχητικό αεροσκάφος στην ουσία αναλαμβάνεις αρκετά σημαντικές ευθύνες οι οποίες εγκυμονούν πολλούς κινδύνους», αναφέρει σχετικά.
«Οι σημαντικότερες από τις ευθύνες αυτές είναι, η διαφύλαξη της σωματικής σου ακεραιότητας, η ασφάλεια των υπόλοιπων μελών του σχηματισμού σου και η προστασία των υλικών και μέσων. Παράλληλα με όλα αυτά δεν υπάρχει κανένα περιθώριο λάθους το οποίο θα θέσει σε κίνδυνο την Εθνική μας ασφάλεια και κυριαρχία», τονίζει.
Όταν τον ρώτησα για την διάρκεια της θητείας του, συνειδητοποίησα πως για εκείνον, το επάγγελμα δεν είναι «θητεία». Όπως λέει, πρόκειται για «τρόπο ζωής που διαρκεί αρκετά χρόνια. Ο χρόνος δεν είναι αυστηρά καθορισμένος».
Ζητώντας του να ανακαλέσει στην μνήμη του γεγονότα που έθεσαν σε κίνδυνο την ζωή του, φέρνει στο μυαλό του αρκετές έντονες στιγμές, αλλά και θανάτους συναδέρφων του. «Θυμάμαι την πρώτη μου πτήση με μονοθέσιο μαχητικό αεροσκάφος καθώς και το πρώτο μου Scramble - άμεση και ταχεία α/γ για παραβίαση του Εθνικού μας FIR- το 1999. Σε εκείνο το Scramble είχα εκτελέσει την πρώτη μου σκληρή και παρατεταμένη εμπλοκή με δύο 2 F-16 που είχαν παραβιάσει τον εθνικό μας Εναέριο χώρο 70 ΝΜ ανατολικά της Ρόδου, κοντά στο Καστελόριζο».Θυμάται επίσης, την αναγκαστική του προσγείωση με πολλά καύσιμα, όταν ο κινητήρας του αεροσκάφους του υπέστη σοβαρή βλάβη ύστερα από αναρρόφηση μεγάλου πτηνού.
Το πιο έντονο και συγχρόνως στενάχωρο περιστατικό που έρχεται στην μνήμη του είναι η απώλεια του καλύτερου παιδικού του φίλου το 1999, σε ατύχημα στα αεροσκάφη F-5. «Το δυσάρεστο αυτό γεγονός αρχικά με προβλημάτισε αρκετά στην συνέχεια όμως αποτέλεσε κίνητρο ώστε να επιτύχω ως Ιπτάμενος των μαχητικών αεροσκαφών της Πολεμικής μας Αεροπορίας», συμπληρώνει σχετικά με το γεγονός.
Κατανοώντας πόσο συναρπαστικό αλλά και συνάμα επικίνδυνο είναι να πετάς σε υψηλές ταχύτητες αρκετά χιλιόμετρα πάνω από το έδαφος, τον ρώτησα τι είναι αυτό που τον γοητεύει στο συγκεκριμένο επάγγελμα. «Υπάρχει ταχεία εναλλαγή μοναδικών παραστάσεων και συναισθημάτων που δεν συναντάς πουθενά στην καθημερινή σου ζωή», λέει σχετικά, φέροντας ως παράδειγμα το γεγονός ότι μέσα σε πέντε μόλις λεπτά ο πιλότος μπορεί να διαταχθεί για να εκτελέσει αερομαχίες πάνω από το Αιγαίο και εν συνεχεία να επιστρέψει για να βρεθεί μέσα σε λιγότερο από μια ώρα στην καθημερινότητα, μαζί με την οικογένεια και τους φίλους του.
Και ολοκληρώνει λέγοντας: «Με το όπλο αυτό που σου εμπιστεύεται η πολιτεία πρέπει να εκτελέσεις οδηγίες και να εφαρμόσεις διαταγές σημαντικής Εθνικής βαρύτητας».
