Βαγγέλης: Χρυσό μετάλλιο στην αστακομακαρονάδα!

Σε ποιότητα και επιλογή αλλά με μερικά πρόσθετα πλεονεκτήματα συναγωνίζεται το Μαθιό η ταβέρνα Βαγγέλης στην Άνω Μερά. Δικτάτορας στην κουζίνα η κυρία Αγγελική. Αν φας αστακομακαρονάδα από χέρια της, θα ξεχάσεις όποια άλλη σου έχουν δώσει τα διάφορα... σικ και κάπως ”in” μαγαζιά.

Σε ποιότητα και επιλογή αλλά με μερικά πρόσθετα πλεονεκτήματα συναγωνίζεται το Μαθιό η ταβέρνα Βαγγέλης στην Άνω Μερά.

Δικτάτορας στην κουζίνα η κυρία Αγγελική. Αν φας αστακομακαρονάδα από χέρια της, θα ξεχάσεις όποια άλλη σου έχουν δώσει τα διάφορα …σικ και... κάπως ”in” μαγαζιά από τα οποία έχουν γεμίζει νησιά και πόλεις. Βέβαια, μόνο από τα χέρια της!

Ο αστακός πέφτει στο τηγάνι σε κομμάτια, τεμαχισμένος ζωντανός, τον σοτάρει με λίγο λάδι και διάφορα αρωματικά και μετά δένει τη σάλτσα ντομάτα που έχει ήδη μισο-ετοιμάσει ξεχωριστά –ώστε να μην στεγνώσει ο αστακός. Μέσα εκεί ρίχνει τα μακαρόνια –λιγκουίνι κατά προτίμηση –και το σύνολο έρχεται στο τραπέζι μέσα στο τεράστιο καυτό τηγάνι. Είναι η πιο νόστιμη και ταυτόχρονα ελαφριά αστακομακαρονάδα που έχω φάει.

Τα πρώτα πιάτα-μεζέδες της Αγγελικής είναι άπαιχτα– κατά την προσφιλή έκφραση. Ταραμοσαλάτα χωρίς ψωμί ή πατάτα– μόνο με ταραμά φοβερής ποιότητας και λάδι εξίσου καλό.

Άγρια ωμά αγγιναράκια της Τήνου, ετοιμασμένα έτσι ώστε να γίνουν σχεδόν κάτασπρα και μαριναρισμένα σε λάδι και λεμόνι. Φρέσκο ωμό και ελάχιστα μαριναρισμένο μπρόκολο με ωμό σέλινο και κόκκινη και κίτρινη πιπεριά. Γαριδοσαλάτα όπου η φρέσκια γαρίδα είναι αφρός στο στόμα και η μαγιονέζα ραβιγκότ σε πηγαίνει πίσω πενήντα χρόνια ως προς την αυθεντικότητα της γεύσης και την ισορροπία των υλικών.

Ώριμη ντοματοσαλάτα (ποτέ παγωμένη) με φρέσκο βασιλικό και τεράστια κάππαρη Τήνου. Φρεσκότατος μαριναρισμένος γαύρος με σκορδάκι και μελιτζάνα φλάσκα, κομμένη στα δύο, σκεπασμένη με φρέσκια ντομάτα, μαϊντανό, βασιλικό και σκόρδο, ψημένη στο φούρνο και σερβιρισμένη ζεστή ή κρύα– ανάλογα με το γούστο.

Τα μεγάλα ατού του Βαγγέλη είναι τρία. Το ένα ακούει στο όνομα Δημήτρης –ο καλύτερος ίσως ψήστης της Μυκόνου. Το κοκορέτσι, το εξοχικό, το κοντοσούβλι, το αρνί ή κατσίκι και το γουρουνόπουλο που ψήνει δεν έχουν ταίρι τους. Βέβαια, η μανία της κυρά Αγγελικής για την ποιότητα της πρώτης ύλης παίζει τεράστιο ρόλο.

Η ιεροτελεστία ξεκινά νωρίς το μεσημέρι και η ψησταριά δουλεύει ασταμάτητα μέχρι αργά. Αν πας κατά τις 11.00 το βράδυ, δύσκολα θα βρεις κάτι να φας– εκτός κι’ αν έχεις κάνει παραγγελία.

Το δεύτερο είναι τα φρέσκα ψάρια και οι αστακοί. Η Αγγελική δεν ακολουθεί την τακτική της κατάψυξης του φρέσκου αστακού –παρά μόνο για μετά τις 20 Αυγούστου. Στο μαγαζί της ή θα βρεις φρέσκο αστακό, ζωντανό να σπαρταρά ή τίποτα. Το ίδιο με τα ψάρια: ή η φρεσκάδα τους θα φαίνεται από την πλατεία ή ο μαρμάρινος πάγκος θα είναι αδειανός.

Η ποικιλία είναι σχεδόν πάντα μεγάλη, τα ψάρια πάντα ελληνικά και η ψαρόσουπα με σκόρπαινα το κάτι άλλο. Τα πιάτα βγαίνουν κυριολεκτικά μετρημένα για την παραγγελία και έτσι η σούπα είναι χυλωμένη χωρίς βοηθήματα, πεντανόστιμη, μυρωδάτη και αχνιστή.

Την τελευταία φορά φάγαμε ένα αστακό στα κάρβουνα με την τεχνική της Αγγελικής: Σπαρταριστός μπήκε σε διπλή σχάρα, ώστε να μην μπορεί να φύγει και ζωντανός στη φωτιά! Βγήκε με την ουρά μισοψημένη –όπως τη θέλαμε—ήρθε στο τραπέζι όπου τον χωρίσαμε στα δύο και στείλαμε το κεφάλι πίσω για να ψηθεί άλλα πέντε λεπτά.

Με απλό λαδολέμονο στο οποίο βάλαμε και το ”φαγητό” του κεφαλιού απολαύσαμε ένα μοναδικό πιάτο.

Το τρίτο είναι οι γνώσεις της Αγγελικής για τα κρασιά. Όλα τα καλά είναι στην κάβα της πριν από κάθε άλλο μαγαζί της Μυκόνου. Η ποικιλία στα ουίσκι είναι τεράστια και τα γλυκά κρασιά της δύσκολα βρίσκονται αλλού.

Καθυστέρησε λιγάκι να δεχτεί τις κίτρινες Nonino (Bertha, Marta κλπ) αλλά φέτος διορθώθηκε. Έκπληξη ήταν μία εκπληκτική μαστίχα η Skinos, σε μπουκάλι που θυμίζει τις ιταλικές γκράπες– fume και διάφανο μαζί– και μία γεύση που κερδίζει ακόμη και τους πλέον δύσπιστους για τη μαστίχα.

Τα γλυκά της καλά– με κλασσική καρυδόπιτα και κρεμ καραμελέ –και φέτος μία εκπληκτική πανακότα με μαστίχα που σε αφήνει άφωνο από γεύση και μυρωδιά. Βέβαια, πάντα μπορεί κανείς να παραγγείλει λουκουμάδες με ή χωρίς παγωτό από... δίπλα—όπου και καυγάδες έχουν γίνει για να προλάβουν οι διάφορες παρέες πριν τελειώσουν.

Το σέρβις πηγαίνει ανάλογα με τον κόσμο: όταν είναι πολύς, υποφέρει λίγο. Επικεφαλής ο επιλεγόμενος ”Δάσκαλος”, ο Κώστας που είναι πράγματι δάσκαλος το χειμώνα και πολύ ικανός μετρ το καλοκαίρι –χρόνια τώρα στην Αγγελική.

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v