Δύο υπέροχες και πρωτότυπες συνταγές για σπιτικό ψωμί, αν θέλετε να αποφύγετε αυτό που… σας σερβίρει ο φούρνος.
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
της Αγάπης Μαργετίδη
Οι φετινές μου διακοπές κράτησαν πολύ λίγο, μόνο μία βδομάδα. Ήταν όμως όμορφες, ήσυχες, με δικούς μου ανθρώπους, σε ένα γλυκό Κυκλαδονήσι, στο οποίο επιστρέφουμε αρκετά συχνά τα τελευταία δέκα χρόνια. Είχαμε νοικιάσει ένα ωραίο σπίτι, με θέα αβίαστη στο πανέμορφο Αιγαίο, πάνω από μια ονειρεμένη ήρεμη παραλία. Αυτό το νησί δεν είναι ντίβα, παρόλο που έχει καταπληκτικές παραλίες και αριστουργηματική Χώρα. Αυτό το νησί δεν φημίζεται όπως άλλα, για την ιδιαίτερη τοπική του κουζίνα, δεν έχει πολλά ντόπια προϊόντα, κάποια από αυτά όμως είναι άξια λόγου. Έχει κι έναν φούρνο πάνω στη Χώρα, που βγάζει αληθινό ψωμί, ψημένο σε ξυλόφουρνο. Κανένα όμως εστιατόριο ή ταβέρνα του νησιού δεν προμηθεύεται ψωμί από εκεί, με αποτέλεσμα το ψωμί που σερβίρουν να είναι, το λιγότερο που μπορώ να πω, επιεικώς απαράδεκτο. Τόσο άνοστο, τόσο κακοφτιαγμένο, που το τρως μόνον εάν λιποθυμάς από την πείνα και δεν μπορείς να περιμένεις ούτε λεπτό μέχρι να φτάσει η παραγγελία στο τραπέζι.
Είναι δυνατόν; Δεν φτάνει που στην Αθήνα για να βρούμε νόστιμο ψωμί πρέπει να διανύσουμε χιλιόμετρα; Στη δική μου γειτονιά τουλάχιστον, δεν υπάρχει ψωμί της προκοπής, ούτε για δείγμα. Οι φούρνοι γύρω μου δεκάδες, άλλοι συνοικιακοί, άλλοι μέλη αυτών των αλυσίδων που μας έχουν κατακυριεύσει τα τελευταία χρόνια. Όλοι άχρηστοι, με πλαστικό ψωμί και διάφορα αηδιαστικά σκευάσματα με λιγδερή σφολιάτα. Μα δεν ντρέπονται καθόλου; Όταν καλώ φίλους για φαγητό, επιστρατεύω όποιον από αυτούς έχει καλό φούρνο στη γειτονιά του να με ξελασπώσει. Με έχουν μάθει πια και μου φέρνουν ψωμί χωρίς καν να τους το ζητήσω.
Εντελώς απελπισμένη πλέον, έχω αρχίσει δειλά δειλά να πειραματίζομαι με το ψωμί μόνη μου. Ακόμα δεν έχω καταπιαστεί με προζύμια και μαγιά, τα ψωμιά που φτιάχνω είναι με μπύρα, εύκολα σαν κέικ. Γι’ αυτά θα σας μιλήσω σήμερα. Δεν χρειάζονται ειδικούς παρασκευαστές, ούτε ζύμωμα, ούτε αναμονή για το φούσκωμα. Έχουν κριτσανιστή κόρα και μεστή ψίχα, είναι πολύ νόστιμα και προσφέρονται για πολλούς πειραματισμούς.
ΨΩΜΙ ΜΕ ΞΑΝΘΙΑ ΜΠΥΡΑ, ΚΟΥΡΚΟΥΜΑ & ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΑ
Σε ένα μπολ βάζουμε 500 γρ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του, 1 κ.γλ. ζάχαρη, ½ κ.γλ. αλάτι, 1-1,5 κ.γλ. κουρκουμά και 2 κ.σ. ελαιόλαδο. Προσθέτουμε σιγά-σιγά 1 κουτάκι ξανθιά μπύρα και ανακατεύουμε με σπάτουλα. Τέλος, προσθέτουμε 1-1,5 χούφτα φουντούκια και φροντίζουμε να μοιραστούν όσο το δυνατόν πιο ομοιόμορφα στη ζύμη. Λαδώνουμε μία μακρόστενη φόρμα του κέϊκ, μήκους περίπου 30 εκ. και πασπαλίζουμε τον πάτο και τα τοιχώματα με σουσάμι και μαυροσούσαμο. Στρώνουμε τη ζύμη και πασπαλίζουμε την επιφάνεια με σουσάμι και μαυροσούσαμο. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για 50-55’. Αφού κρυώσει λίγο το ψωμί για ένα δεκάλεπτο περίπου, ξεφορμάρουμε και αφήνουμε να κρυώσει εντελώς πάνω σε σχάρα.
Tips
ΨΩΜΙ ΜΕ ΜΑΥΡΗ ΜΠΥΡΑ & ΝΙΦΑΔΕΣ ΒΡΩΜΗΣ
Αυτό το ψωμί έκανε τον σύζυγό μου να παραμιλάει! Είναι ημίγλυκο και ταιριάζει απίστευτα με αλατισμένο βούτυρο, με ώριμα και πικάντικα τυριά και με πικρούτσικες μαρμελάδες εσπεριδοειδών.
Σε ένα μπολ κοσκινίζουμε 1,5 φλ. τσ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις, 1,5 φλ. τσ. αλεύρι ολικής άλεσης, 4 κ.γλ. baking powder και ¼ κ.γλ. αλάτι. Προσθέτουμε 2/3 φλ. τσ. καστανή ζάχαρη και 1/3 φλ. τσ. νιφάδες βρώμης. Ανακατεύουμε όλα τα στερεά υλικά και προσθέτουμε σιγά-σιγά 1 κουτάκι μαύρη μπύρα. Ανακατεύουμε με σπάτουλα και στρώνουμε τη ζύμη σε ελαφρώς λαδωμένη μακρόστενη φόρμα του κέικ μήκους περίπου 30 εκ. Πασπαλίζουμε την επιφάνεια με έξτρα νιφάδες βρώμης.Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για 50-55’. Αφού κρυώσει λίγο το ψωμί για για ένα δεκάλεπτο περίπου, ξεφορμάρουμε και αφήνουμε να κρυώσει εντελώς πάνω σε σχάρα.
Tips
Κάπως έτσι λοιπόν, έχοντας πει στην κυριολεξία το ψωμί ψωμάκι, επέστρεψα πολύ θυμωμένη από το νησί. Παρόλα αυτά, το σκέφτηκα πολύ και κατέληξα ότι δεν θέλω να σας μαρτυρήσω το όνομά του, είναι κρίμα να στιγματίσω ένα τόσο όμορφο μέρος, κι ας μας έκανε τέτοια νίλα! Λέω να αρχίσω από τώρα να ψάχνω τον τόπο των διακοπών του επόμενου καλοκαιριού, με μοναδικό κριτήριο τους φούρνους! Έχετε καμιά ιδέα;
