Μάπα το καρπούζι!

της Αγάπης Μαργετίδη

Αφού πια μπήκαμε για τα καλά στον καυτό μήνα Αύγουστο, ήρθε η ώρα να δοξάσουμε το καρπούζι, το πιο δροσιστικό φρούτο του θέρους. Ελπίζω να μην έχετε ήδη φάει καμιά δεκαριά, αφού τα έχω δει να πουλιούνται από τον Μάϊο. Όμως ο δικός μου Ιούλιος ήταν αφιερωμένος στα κεράσια, τα βερίκοκα, τα λευκόσαρκα ροδάκινα και τις κοντούλες, κι αφού τα ευχαριστήθηκα δεόντως στα καλύτερά τους, τα αποχαιρέτησα μέχρι το άλλο καλοκαίρι. Τώρα μπορώ να αφοσιωθώ στους γιαρμάδες, το καρπούζι και το πεπόνι. Η εποχικότητα δεν είναι απλό ζήτημα γεύσης, είναι θέμα ηθικής τάξεως. Θυμώνω πολύ όταν βλέπω χοντρές παρασπονδίες του τύπου λαδερά τον χειμώνα και μηλόπιτες το καλοκαίρι. Η φύση τα έχει μελετήσει τόσο σοφά που αδυνατώ να αντιληφθώ γιατί την παραβιάζουμε με τόσο βάναυσο τρόπο κι έχουμε κι από πάνω το θράσος να το επιδεικνύουμε, αγοράζοντας άνοστες και πανάκριβες ντομάτες και φράουλες για να τις φάμε μπροστά στο τζάκι!

Σας ερωτώ λοιπόν, πώς να μην είναι μάπα το μαγιάτικο καρπούζι του θερμοκηπίου; Εάν δεν τα αγόραζε κανείς, θα άφηναν και οι καλλιεργητές τα πράγματα στην φυσική τους ροή και δεν θα κινδύνευε τόσο πολύ το περιβάλλον. Λες και δεν φτάνει το πρόβλημα της διατροφής του ολοένα αυξανόμενου πληθυσμού αυτού εδώ του πλανήτη, πρέπει να το κάνουμε χειρότερο; Αρκετά όμως με την γκρίνια μου, ας απολαύσουμε τα καρπούζια τώρα που είναι όλο γλύκα και άρωμα και μας χαρίζουν τη δροσιά τους τις μέρες και τις νύχτες του κατακαλόκαιρου.

Θα έχετε διαπιστώσει πως τα τελευταία χρόνια έχουμε δει το καρπούζι σε απίστευτους συνδυασμούς που ούτε θα φανταζόμασταν μερικές δεκαετίες πριν. Οι chefs (οι αληθινοί, όχι οι τάχα μου), αυτοί οι ενίοτε παρεξηγημένοι επαγγελματίες, επιστρατεύουν κάθε μέρα γνώσεις, δεξιότητες και γερές δόσεις φαντασίας, κοπιάζοντας αφάνταστα μέσα στις κουζίνες και πάνω από τις φωτιές, για να μας χαρίσουν λίγες στιγμές ευδαιμονίας. Κι εμείς οι καταναλωτές, που έχουμε την ψευδαίσθηση ότι μεταμορφωνόμαστε σε chef στη δική μας οικιακή κουζίνα, δανειζόμαστε τις ιδέες τους και καμαρώνουμε! Έτσι είναι, πρέπει να αποδίδουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, να μην τα μπερδεύουμε όλα και κυρίως να είμαστε καλοπροαίρετοι και ευγνώμονες σε όσους πραγματικά το αξίζουν.

Κάπως έτσι γεννήθηκε η συνταγή που έχω ετοιμάσει για σήμερα. Τα βασικά υλικά της είναι ιδέα κάποιου ευφυούς δημιουργού κι εγώ προσέθεσα τις δικές μου πινελιές. Πρόκειται για μια κρύα καρπουζένια σούπα που παίζει τον ρόλο του πρώτου πιάτου στα δείπνα μας κάτω από το αυγουστιάτικο φεγγάρι. Τα έχει όλα, ομορφιά, φινέτσα, μια ελάχιστη δόση εκκεντρικότητας και την απαραίτητη για μένα πικάντικη τσαχπινιά.

ΠΑΓΩΜΕΝΗ ΣΟΥΠΑ ΚΑΡΠΟΥΖΙ

Για 8 άτομα. Μετράμε 6 φλ. τσ. καρπούζι σε κύβους (εννοείται ότι έχουμε αφαιρέσει τα κουκούτσια). Πολτοποιούμε σε πρώτη φάση μόνο το καρπούζι. Το ζουμί χρησιμεύει στο να υπάρχει αρκετό υγρό στο blender ή το multi για να πολτοποιηθούν καλά και τα υπόλοιπα υλικά που είναι : 1-2 σκ. σκόρδο, περίπου 6 φέτες ψίχα λευκού ψωμιού (συνιστώ ανεπιφύλακτα ένα προζυμένιο αληθινό ψωμί), 1 φλ. τσ. λευκά αμύγδαλα, πολύ καλής ποιότητας ξύδι από κόκκινο κρασί ή από sherry, ελαιόλαδο, λίγο αλάτι και μπόλικο φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Δοκιμάζουμε και διορθώνουμε τη γεύση, παγώνουμε στο ψυγείο. Βγάζουμε τη σούπα από το ψυγείο 10’-15’ περίπου πριν την φάμε, δεν θέλουμε να είναι παγωμένη αλλά δροσερή, για να καταλάβουμε τη γεύση σε όλο της το μεγαλείο. Σερβίρουμε σε ατομικά μπωλ γαρνίροντας με λίγους κύβους καρπουζιού, καβουρδισμένες φλοίδες αμυγδάλου, μπόλικο ψιλοκομμένο δυόσμο ή μέντα και ψιλοκομμένες πιπερίτσες chili κατά βούληση. Τέλος, περιχύνουμε με λίγες σταγόνες ελαιόλαδου και περνάμε στο τραπέζι.

Νομίζω πως η υπομονή μας να περιμένουμε για να γευτούμε το καρπούζι και όλα τα δώρα της φύσης όταν πρέπει, θα μας ανταμείψει και φέτος και θα μπορούμε να πούμε πως συμβάλλαμε, έστω και ελάχιστα, στην ισορροπία των πραγμάτων. Ένα μπορώ να πω με βεβαιότητα: εάν το καρπούζι είναι μάπα τον Αύγουστο, κάτι δεν πάει καθόλου μα καθόλου καλά!