Γιατί κανείς δεν τα λέει ωραιότερα από ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα οι ήρωες του οποίου έρχονται αντιμέτωποι με την πολιτική και τις κάθε είδους εκφάνσεις της.
Ναι, είναι αυτό ακριβώς που περιγράφει η όχι-ιδιαίτερα-λεπτή ειρωνεία του τίτλου: Μια λίγο τρομακτική προειδοποίηση για την εύθραυστη φύση της δημοκρατίας, από τον βραβευμένο με Νόμπελ αμερικανό συγγραφέα. Οι βασικοί πρωταγωνιστές είναι ένας μαχητικός δημοσιογράφος, ο Ντορέμους Τζέσαπ, και ο γερουσιαστής Μπαζ Γουίντριπ, ένας δημαγωγός που καταφέρνει να εγκαθιδρύσει στη γη της ελευθερίας ένα φασιστικό καθεστώς, ένα σύστημα εξουσίας που βασίζεται στη βία και την τρομοκρατία. Το βιβλίο είναι μια έξοχη πολιτική σάτιρα που εξελίσσεται σε δυστοπία: ένας εκλεγμένος πρόεδρος μετατρέπεται σε δικτάτορα για να σώσει το έθνος από την απάτη της κοινωνικής πρόνοιας, την εγκληματικότητα, το σεξ και τον φιλελεύθερο Τύπο. Το μυθιστόρημα γράφτηκε στη διάρκεια του Μεσοπολέμου, την περίοδο που στην Ευρώπη ξυπνούσε το ναζιστικό τέρας και οι Αμερικάνοι πίστευαν πως «δε γίνονται αυτά εδώ».
Μην αποθαρρυνθείτε από τις αναφορές στη θατσερική Αγγλία στο οπισθόφυλλο –μπορεί η αφετηρία να είναι αυτή, η σπαρταριστή πολιτική σάτιρα του Κόου, όμως, όπως και όλα όσα θέλει να πει είναι διαχρονικά και πανανθρώπινα. Όσο για την υπόθεση του βιβλίου; Αυτή δεν είναι εύκολο να περιγραφεί. Ας πούμε απλά πως μια οικογένεια καθαρμάτων αριστοκρατών στην Αγγλία της Θάτσερ καταστρέφει τις ζωές των πρωταγωνιστών, όσο εσύ (ο αναγνώστης) προσπαθείς να αποφασίσεις ποιος είναι ο χειρότερος όλων, και εύχεσαι να πάθουν στο τέλος όλοι τους αυτό που τους αξίζει. Όλα αυτά, δοσμένα με αμετανόητο βρετανικό φλέγμα, σε 525 σελίδες που δεν θες να αφήσεις από τα χέρια σου.
Ναι, είναι η βίβλος των απανταχού φιλελέδων, και ναι, αν δε συμμερίζεστε τις απόψεις τους πιθανότατα θα σας εξοργίζει σε σημείο να σκάτε το βιβλίο στον τοίχο ανά δέκα-δεκαπέντε σελίδες –μην το αγοράσετε σε ebook. Όμως, κι εδώ έρχεται ένα μεγάλο όμως: Το βιβλίο είναι ένα έπος (κυκλοφορεί σε τρεις τόμους των πεντακοσίων σελίδων έκαστος), είναι εξαιρετικά καλογραμμένο, ξεχειλίζει βέβαια απέχθεια για την αριστερά και τους «τεμπέληδές» της, αλλά περιέχει όλα όσα πάντα θέλατε να μάθετε για τη δεξιά και τις υπερβολικές απόψεις της και δεν βρίσκατε άνθρωπο να ρωτήσετε χωρίς να τσακωθείτε. Σημαντική σημείωση: Δε μιλάμε για την άκρα δεξιά του ναζισμού, αλλά για τη δεξιά, παραδείγματος χάριν, της Αμερικής –αυτή του απόλυτου laissez faire, του μηδενικού κρατικού παρεμβατισμού και της εξίσου μηδενικής κοινωνικής πρόνοιας.
Λίγους μήνες πριν από την είσοδο της Αμερικής στον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, ορισμένοι άνθρωποι συγκλίνουν στην Ουάσιγκτον και αρχίζουν να κινούν τα νήματα που θα "υποχρεώσουν" τον Ρούσβελτ να πάρει τη μεγάλη απόφαση παρά τις αντιδράσεις των ψηφοφόρων του. Eκδότες εφημερίδων, πολιτικοί και καλλιτέχνες, παρελαύνουν από τις σελίδες του Βιντάλ, ο οποίος αφηγείται επιχειρώντας να εξηγήσει γεγονότα και στρατηγικές που οδήγησαν, μισό αιώνα αργότερα, στην παγκόσμια κυριαρχία της αμερικανικής πολιτικής.
Το βιβλίο του Ντάνιελ, του Edgar Lawrence Doctorow Εκδόσεις Πόλις
Έχει χαρακτηριστεί ένα από τα πιο σημαντικά πολιτικά μυθιστορήματα του 20ού αιώνα, και όχι άδικα: Το βιβλίο του Ντάνιελ είναι ένα πολιτικό μυθιστόρημα για τον αφανισμό των ανθρώπων της Αριστεράς στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής την εποχή του Μακαρθισμού, με ήρωα τον γιο δύο αριστερών αμερικανοεβραίων που καταδικάζονται σε θάνατο με την κατηγορία της κατασκοπίας. Μετά την εκτέλεσή τους, ο Ντάνιελ συνεχίζει να θέτει ερωτήματα, να ξύνει πληγές, να καταγγέλλει, να εκτελεί το χρέος της μνήμης.