Ναι, οι 1000mods επέστρεψαν με μια ακόμη σπουδαία δισκογραφική δουλειά για την οποία έχουμε να πούμε μόνο καλά πράγματα.
Ποια είναι αυτά...; Η συνέχεια επί της οθόνης:
Πολύ ανεβαστικό songwriting
Παρά το οτι το κουαρτέτο από την Κόρινθο, όσο περνούν τα χρόνια, υποκύπτει στο πιο «σκεπτόμενο» songwriting, και παρά το γεγονός οτι το “Youth of Dissent” περιέχει κάποια από τα πιο μελαγχολικά σημεία που μας έχουν παρουσιάσει ανά τα χρόνια, το fun factor παραμένει βασικό συστατικό της τραγουδοποιείας τους και αυτή την φορά. Ως εκ τούτου περιμένουμε πως και πως να τα ακούσουμε στις συναυλιακές τους εκτελέσεις! Υπομονή...
Παραγωγάρα!
Πολλοί μπορεί να «ψάρωσαν» με την συνεργασία των 1000mods με τον Matt Bayles, δικαίως κιόλας αν αναλογιστείς την ατζέντα του θρυλικού παραγωγού από το Seattle, όμως πάντα η εμπειρία της ακρόασης είναι αυτή που θα δικαιώσει ή όχι μια κρίσιμη επιλογή, όπως αυτή που έκαναν οι 1000mods στο απώγειο της θυελώδους πορείας τους. Και ναι, το αποτέλεσμα επιβραβεύει. Το “Youth of Dissent” ακούγεται ΤΕΡΑΣΤΙΟ και παρά την κάπως ραδιοφωνική σε στιγμές διάθεσή του, παραμένει edgy και ροκ, όπως μας έχει συνηθίσει το συγκρότημα στις προηγούμενες δουλειές του.
Οι 1000mods εξελίχθηκαν, αλλά δεν έχασαν την ταυτότητά τους
Στον δίσκο μπορείς να ακούσεις αναφορές σε Soundgarden, Nirvana, Pearl Jam, Fugazi, ακόμη και Green Day. Η αλήθεια είναι πως οι 1000mods μπήκαν σε ένα τελείως διαφορετικό τριπάκι αυτή την φορά, αντλώντας μεγάλο μέρος των επιρροών τους από την δοξασμένη grunge σκηνή του Seattle των 90’s. Το αποτέλεσμα όμως είναι 100% 1000mods και εδώ. Οι Κορίνθιοι προχώρησαν ένα βήμα παρακάτω, κατάφεραν όμως να κουβαλήσουν μαζί τους με επιτυχία το –κακά τα ψέματα βαρύ- φορτίο που δημιούργησαν κατά την μέχρι στιγμή πορεία τους.
Καθηλωτική ατμόσφαιρα
Θες η πειστική 90’s χροιά του όλου πράγματος, θες η προαναφερθείσα μελαγχολική διάθεση κάποιων τραγουδιών, θες ο τρόπος που το κάθε όργανο έχει την θέση του μέσα στην υποδειγματική παραγωγή... Το γεγονός είναι πως το “Youth of Dissent” σε μαγκώνει σαν ξώβεργα και σε ωθεί σε επαναληπτικές ακροάσεις, μέχρι να λιώσει το μυαλό σου. Οι 1000mods τα κατάφεραν και πάλι.
Το “Blister” είναι κομματάρα!
Είδα πολλούς να προτιμούν το με-αναφορά-στο-δοξασμένο-παρελθόν “So Many Days” και άλλους να αποθεώνουν το “εμπορικό” (με την καλώς εννοούμενη έννοια του όρου) “Less is More”, ενώ δεν έλειψαν και οι fans της ψυχεδέλειας που λάτρεψαν το “Mirrors”. Το video clip του “Pearl” δε, ήταν καθηλωτικό, οπότε πολλοί μπορεί να κόλλησαν και εκεί. Ναι σε όλα, αλλά κατά την ταπεινή μας άποψη, το τραγούδι που κρατάει τόσο σφιχτοδεμένη την πολυμορφία του δίσκου είναι το υπέροχο “Blister”. Εκεί είναι που το παρελθόν συναντά το μέλλον των 1000mods και εκεί είναι που το συγκρότημα αποδεικνύει περισσότερο από όλα τα υπόλοιπα τραγούδια της κυκλοφορίας, πως έχει τα guts να πάει το καινούριο μουσικό είδος με το οποίο καταπιάνεται, ένα βήμα μπροστά.
Ο καλύτερος δίσκος των 1000mods (?)
Είμαστε μεγάλοι fan του “Repeated exposure to…” αλλά δεν μπορούμε να μην αναγνωρίσουμε την ανωτερότητα του "Youth of Dissent”. Καλύτερο / χειρότερο, πιο ώριμο, πιο ολοκληρωμένο...; Δεν υπάρχουν πολλά πράγματα να πεις με σιγουριά από τις πρώτες 10 ακροάσεις, καθότι το YoD μεγαλώνει μέσα σου φορά με την φορά. Όταν ο χρόνος περάσει από πάνω του, με τον ίδιο τρόπο που συνέβη στον προκάτοχό του, τότε ίσως είμαστε σε θέση να κρίνουμε εκ του ασφαλούς και να τοποθετήσουμε το νέο αυτό παιδί των mods στην ποιοτική κατάταξη των δισκογραφικών τους δουλειών.
Μέχρι τότε, καλό είναι να αναλογιστούμε πως το οτι μπαίνουμε σε μια τέτοια διαδικασία είναι από μόνο του μια νίκη για το σπουδαίο αυτό συγκρότημα που αποδεικνύει και εδώ την σταθερότητα και την συνέπεια με την οποία φροντίζει να μας προσφέρει ποιοτικές δισκογραφικές δουλειές και να μας κάνει κάθε φορά και περισσότερο fans του.
Κάποιοι περιμένουμε την επιστροφή στην «κανονικότητα» και κάποιοι άλλοι την επιστροφή στους συναυλιακούς χώρους. Ξέρετε ποιοι είστε ποιοι.
Τα λέμε εκεί έξω!
