Εχθρός μας η άλλη άποψη

Διαβάζω την είδηση από το επαρχιακό δελτίο για τον τύπο- κάτοικο Χανίων- που, έξαλλος με τα γκράφιτι που κάνουν κάποιοι νεαροί, ζήτησε τη δίωξή τους για βανδαλισμούς, παρότι είχαν την άδεια του Δήμου Χανίων.

Συγκεκριμένα, ο δήμος είχε δώσει άδεια για γκράφιτι στο πάρκο, στο νέο δημοτικό πάρκινγκ και αλλού, ενώ συνεπεία αυτού, ο μηνυτής ζήτησε αναβολή της εκδίκασης ζητώντας να δικαστούν και οι υπεύθυνοι των χώρων που έδωσαν άδεια για τα γκράφιτι (ο δήμαρχος Χανίων, αντιδήμαρχοι και διοικήσεις οργανισμών κλπ). Όπως μάλιστα διαβάζω, τα παιδιά περνούν από δίκη, ενώ η ασφάλεια ζητά από τον Δήμο να δημοσιοποιήσει τα ονόματά τους.  

Γενικά, δεν μπορώ να μην σκεφτώ ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να του αρέσει ή να μην του αρέσει μια δημόσια καλλιτεχνική παρέμβαση. Στη βάση αυτή δικαιούται να μην θέλει να του επιβάλλεται η αισθητική κάποιου άλλου πολίτη, ο οποίος θεωρεί ότι με το δικό του γούστο βελτιώνει αυτό που βλέπουν όλοι. Θυμάμαι, ας πούμε, ότι με ικανοποίηση είχα μάθει για εκείνους τους κατοίκους του Κολωνακίου που είχαν διαπληκτιστεί με τους Atenistas, όταν οι τελευταίοι είχαν αυτόκλητα παρέμβει για να βάψουν πολύχρωμα κάτι σκαλοπάτια στην γειτονιά του κέντρου.

Όσο και αν συμπαθούμε τα γκράφιτι και τους γραφιτάδες- εγώ προσωπικά πάρα πολύ- θα πρέπει να ανεχθούμε και εκείνους που θεωρούν τα γκράφιτι «μουντζούρες» και τους δημιουργούς... ημιεγκληματίες ή που εν πάση περιπτώσει δεν γουστάρουν τα γκράφιτι. Θα πρέπει να τους ανεχθούμε όπως ανεχόμαστε τον στριμμένο γείτονα που δεν θέλει να μπει κανένα κάδρο στην είσοδο της πολυκατοικίας ή που τον ενοχλούν οι βίδες στον εξωτερικό τοίχο που θα βάλουν τα πιτσιρίκια για να στερεώσουν ένα στεφάνι για μπάσκετ.

Ωστόσο, εδώ δεν έχουμε μια τέτοια περίπτωση, αφού τα γκράφιτι είχαν την έγκριση του Δήμου- της αρμόδιας δηλαδή εκλεγμένης αρχής για την λειτουργικότητα και την εμφάνιση των δημόσιων χώρων. Εδώ ο "κακός γείτονας" θα πρέπει να μηνύσει την δημοτική αρχή για την πρωτοβουλία της, στηρίζοντας μάλιστα την θέση του σε αισθητικά κριτήρια όπως «το εμφανές μπετόν είναι πιο ωραίο π.χ από την εικόνα της φωτογραφίας». Και, αν νομίζει το δικαστήριο, ας κάνει παραδεκτή μια τέτοια μομφή.

Όμοια με τον στριμμένο χανιώτη πιο πάνω, δεν μπορούμε και δεν πρέπει ως κοινή γνώμη να καταδικάσουμε τον Πάνο τον Καμμένο που προσέφυγε στα δικαστήρια, όπως είχε δικαίωμα, αναζητώντας την τιμωρία κάποιου που θεώρησε ότι τον συκοφάντησε ή ό,τι άλλο. Στο κάτω κάτω δεν πήρε και ένα πιστόλι να κουμπουριάσει τον Πετρουλάκη. Ήταν δικαίωμά του να το κάνει και καλώς το έκανε. Είναι επίσης δικαίωμα των υπολοίπων που τυχόν έχουν άλλη άποψη να τον ψέξουν για τον τρόπο με τον οποίο αντιδρά στην δημόσια κριτική, να τον κρίνουν για αυτό και- ίσως- να δημοσιοποιήσουν την κριτική τους. Και θα φανεί ποιος τελικά θα είναι ζημιωμένος.