Πάμε να ανάψουμε ένα κεράκι;

Οι "Εαμοσλαβοκομμουνιστοσυμμορίτες" στο Αγινόρι Κορινθίας σκότωσαν κάποιου στον εμφύλιο. Ένα σπαρταριστό email που έστειλαν στο in2life μας καλεί να πάμε στο μνημόσυνο. 
Η συλλογική ιστορική μνήμη είναι ένα πράγμα που δέχεται πολύ συζήτηση για το τι είναι, πως εξυπηρετείται, τι εξυπηρετεί και κυρίως πως διαμορφώνεται και πως ερμηνεύεται σε κάθε στιγμή.

Η ατομική ιστορική μνήμη, αν μπορεί να οριστεί κάτι τέτοιο, είναι ένα πράγμα απλούστερο, ασφαλώς υποκειμενικότερο και συχνά διασκεδαστικό. Την τελευταία αυτή πτυχή μου θύμισε ένα email που ήρθε στην σύνταξη του In2life και είχε τίτλο «Μνημόσυνο Στο Αγιονόρι Κορινθίας».

«Επισυνάπτω πρόσκληση σχετική με το εις το Αγιονόριον Κορινθίας τελούμενο κατ’ έτος μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των σφαγιασθέντων από τους κομμουνιστάς Ελλήνων εθνικών δεμένων στο άρμα του πατριωτισμού», λέει στην αρχή του μηνύματός του ο συμπαθή αποστολέας, που φαίνεται ότι έχει ήδη αποφασίσει πως θα ερμηνεύσει τα όσα συνέβησαν στην εμφυλιακή περίοδο της ελληνικής ιστορίας.

Και γιατί να τρέχω μέχρι το Αγιονόρι Κορινθίας; θα ρωτήσει ο ανιστόρητος. Ιδού η πληρωμένη απάντηση:

«Επειδή η ρήση του Σολωμού «το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθές», ρήση η οποία πάντα αλλά πρωτίστως στις ημέρες μας δέον είναι να καλλιεργείται, αφού οι ταγοί μας προς τέρψη της αριστεράς και άλλων την έχουν περιθωριοποιήσει, σας καλώ να παρευρεθείτε στο προρρηθέν μνημόσυνο, δια να μνησθούμε την ιστορικώς βεβαιωμένη έναντι της πατρίδος μας προδοσία των κομμουνιστών και να βαδίσουμε στο μέλλον με το στηριγμένο στην επιστημονική ιστορική αλήθεια πνεύμα».

Διευκρινίζω για να μην πείτε ότι δεν καταλάβατε: Η ιστορικώς βεβαιωμένη αλήθεια είναι που θα βοηθήσει να βαδίσουμε στο μέλλον με το στηριγμένο στην επιστημονική αλήθεια πνεύμα. Φαντάζεσαι, φίλε αναγνώστη να βάδιζες στο μέλλον και το πνεύμα σου να στηριζόταν σε κάποια άλλη αλήθεια- π.χ. ότι δεν σου φτάνουν τα λεφτά που βγάζεις- και όχι στην επιστημονική ιστορική. Μαύρο φίδι που σε έφαγε.

Μολονότι ο συγγραφέας της ηλεκτρονικής πρόσκλησης μπορεί να φάνηκε δογματικός σε κάποιους, δείτε πως τελειώνει το κάλεσμά του και θαυμάστε το σφρίγος ενός ιδεαλιστή (που δεν ξέρει πώς να περάσει η ώρα από την συνταξιοδότηση και μετά): «Εάν τινές έχουν άλλην γνώμη, θέτω εαυτόν εις την διάθεσή των προς ανάπτυξη, σχετικού με την περίοδο εκείνη (1940 – 1950) ή και γενικότερα χρονικά, διαλόγου αφορώντος την προδοτική ιστορία του ΚΚΕ».

Για να μην μπερδευτείτε, ξεκαθαρίζει ότι μιλάμε για τις 16 Αυγούστου, στις 18.30.

Όπως λέει και ένας φίλος, «αν το ψήνετε, πείτε το, να κατέβουμε με ένα».
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v