Μη φωνάζεις κυρ Βαγγέλη- Δε νογάει το ζωντανό!
Φωνάζει ο Βενιζέλος στον ΓΑΠ, αλλά δεν… νογάει το ζωντανό. Τι νόημα έχουν οι φωνές; Σάμπως θα τον σώσουν αυτές;
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Τον περασμένο Ιούνιο πήγα στην συναυλία των Depeche Mode στη Μαλακάσα. Πατάτα συναυλία, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Είχα αργήσει να φτάσω, και όταν κατάφερα να παρκάρω (πάνω στην Εθνική) ακουγόταν ήδη το τρίτο τραγούδι. Σκοτωμένος πήγα στα εκδοτήρια για να πάρω το προαγορασμένο μου εισιτήριο. Εκεί φυσικά γινόταν χαμός μια και περίπου 20-30 άνθρωποι προσπαθούσαν να βάλουν το κεφάλι τους σε ένα μικροσκοπικό παραθυράκι για να πουν το αίτημά τους στην υπάλληλο.
Λίγο πριν φτάσει η σειρά μου κατάλαβα ότι ένας τύπος από αριστερά μου, σταθερά έσπρωχνε μια κοπέλα μπροστά του ώστε να πλασαριστεί ανάμεσα σε μένα και σε αυτήν. Να μου φάει τη θέση, που λένε.
Δυσκολεύτηκα να το πιστέψω στην αρχή. Μπα, λέω θα τον σπρώχνουν και αυτόν. Αφού το χαΐρι αυτό συνεχίστηκε τον κοίταξα αναζητώντας στα μάτια του την αγανάκτηση για το υποτιθέμενο σπρώξιμο που υφίστατο. Ήταν γύρω στα 40. Μάταια έψαξα. Το μόνο που αντίκρυσα ήταν το απλανές βλέμμα αυτού που κάνει το κορόιδο γιατί έχει τον στόχο του. «Μα, είναι δυνατόν;» τον ρώτησα με γνήσια απορία. «Τι κάνεις;». «Τι κάνεις;» επανέλαβα έντρομος. «Για μια θέση; Για να πας λίγο πιο μπροστά;».
«Αν τελικά τα καταφέρεις και πας λίγο πιο μπροστά έτσι, θα καταφέρεις να κάνεις λίγο πιο γρήγορα, αλλά θα είσαι μαλάκας. Αυτό θέλεις; Για λίγα δευτερόλεπτα καθυστέρησης να είσαι πιο μαλάκας; Ορίστε λοιπόν προχώρα», είπα απηυδισμένος με τη συμπεριφορά του.
Δεν μου απάντησε ποτέ και προχώρησε. Δεν μου έριξε ούτε ένα βλέμμα, δεν άλλαξε καν ύφος. Εξακολούθησε με το βλέμμα του ηλιθίου να προσεγγίζει τον στόχο του. Είχε συντρίψει τον ψόγο μου γιατί ήταν ανίκανος να τον κατανοήσει.
Τηρουμένων των αναλογιών, έτσι καταρρακωμένος πρέπει να ένιωσε και ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Βαγγέλης Βενιζέλος απευθυνόμενος σε έξαλλη κατάσταση προς τον Γιώργο Παπανδρέου για την απόφασή του τελευταίου να καταψηφίσει μέρος του πολυνομοσχεδίου. Αυτό το ύφος του «δεν πολυκαταλαβαίνω» που μπορεί και να είναι «δεν ασχολούμαι γιατί θέλω να κάνω τη δουλειά μου» είχε από το βράδυ της δευτέρας το ΓΑΠ όταν ο Βενιζέλος τον ακολουθούσε κατά πόδας βρίζοντάς τον στα γραφεία της Βουλής.
Ταλαντεύεται όμως ο στύλος της Ελλάδας από κάτι τέτοια; Τον πτοούν; Όχι, βέβαια! Αυτά που ίσως τον πτοήσουν είναι αυτά που άφησε ο Βενιζέλος να εννοηθούν λέγοντας ότι ο Παπανδρέου έχει «εκκρεμότητες» με το ΠΑΣΟΚ, αναφερόμενος προφανώς στα ελλείμματα τα οποία παρέλαβε στο κόμμα και για τα οποία είχε επιτευχθεί ενός είδους «μορατόριουμ».
Δεν ξέρω αν του έχει βγει σε καλό, αλλά αυτό το πράγμα που έχει ο Βενιζέλος να μετατρέπεται εν ριπή οφθαλμού σε μικροπρεπή και να ξεκατινιάζεται τον κάνει πολύ αντιπαθή σε μένα. Λέγεται ότι προχθές αποκάλεσε διάφορα τον Απόστολο Κακλαμάνη, που επίσης διαφώνησε, ενώ δυσκολεύομαι να ξεχάσω ότι είχε, κατόπιν διαφωνίας τους, ζητήσει από τον Νικήτα Κακλαμάνη να δείξει «πολιτικό ανδρισμό» για να ζητήσει συγγνώμη λίγο αργότερα.
Ίσως ο ευφυής Βαγγέλη να σκοπεύει με αυτές του τις παρεμβάσεις να απευθυνθεί στο λαϊκό ΠΑΣΟΚ- αυτό που ποτέ δεν τσίμπησε με τον εκσυγχρονισμό του Σημίτη και πάντα θα νοσταλγεί τα σπασμένα πιάτα στη Ρίτα. Ο ΓΑΠ σε ποιους άραγε απευθύνεται;
Λίγο πριν φτάσει η σειρά μου κατάλαβα ότι ένας τύπος από αριστερά μου, σταθερά έσπρωχνε μια κοπέλα μπροστά του ώστε να πλασαριστεί ανάμεσα σε μένα και σε αυτήν. Να μου φάει τη θέση, που λένε.
Δυσκολεύτηκα να το πιστέψω στην αρχή. Μπα, λέω θα τον σπρώχνουν και αυτόν. Αφού το χαΐρι αυτό συνεχίστηκε τον κοίταξα αναζητώντας στα μάτια του την αγανάκτηση για το υποτιθέμενο σπρώξιμο που υφίστατο. Ήταν γύρω στα 40. Μάταια έψαξα. Το μόνο που αντίκρυσα ήταν το απλανές βλέμμα αυτού που κάνει το κορόιδο γιατί έχει τον στόχο του. «Μα, είναι δυνατόν;» τον ρώτησα με γνήσια απορία. «Τι κάνεις;». «Τι κάνεις;» επανέλαβα έντρομος. «Για μια θέση; Για να πας λίγο πιο μπροστά;».
«Αν τελικά τα καταφέρεις και πας λίγο πιο μπροστά έτσι, θα καταφέρεις να κάνεις λίγο πιο γρήγορα, αλλά θα είσαι μαλάκας. Αυτό θέλεις; Για λίγα δευτερόλεπτα καθυστέρησης να είσαι πιο μαλάκας; Ορίστε λοιπόν προχώρα», είπα απηυδισμένος με τη συμπεριφορά του.
Δεν μου απάντησε ποτέ και προχώρησε. Δεν μου έριξε ούτε ένα βλέμμα, δεν άλλαξε καν ύφος. Εξακολούθησε με το βλέμμα του ηλιθίου να προσεγγίζει τον στόχο του. Είχε συντρίψει τον ψόγο μου γιατί ήταν ανίκανος να τον κατανοήσει.
Τηρουμένων των αναλογιών, έτσι καταρρακωμένος πρέπει να ένιωσε και ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Βαγγέλης Βενιζέλος απευθυνόμενος σε έξαλλη κατάσταση προς τον Γιώργο Παπανδρέου για την απόφασή του τελευταίου να καταψηφίσει μέρος του πολυνομοσχεδίου. Αυτό το ύφος του «δεν πολυκαταλαβαίνω» που μπορεί και να είναι «δεν ασχολούμαι γιατί θέλω να κάνω τη δουλειά μου» είχε από το βράδυ της δευτέρας το ΓΑΠ όταν ο Βενιζέλος τον ακολουθούσε κατά πόδας βρίζοντάς τον στα γραφεία της Βουλής.
Ταλαντεύεται όμως ο στύλος της Ελλάδας από κάτι τέτοια; Τον πτοούν; Όχι, βέβαια! Αυτά που ίσως τον πτοήσουν είναι αυτά που άφησε ο Βενιζέλος να εννοηθούν λέγοντας ότι ο Παπανδρέου έχει «εκκρεμότητες» με το ΠΑΣΟΚ, αναφερόμενος προφανώς στα ελλείμματα τα οποία παρέλαβε στο κόμμα και για τα οποία είχε επιτευχθεί ενός είδους «μορατόριουμ».
Δεν ξέρω αν του έχει βγει σε καλό, αλλά αυτό το πράγμα που έχει ο Βενιζέλος να μετατρέπεται εν ριπή οφθαλμού σε μικροπρεπή και να ξεκατινιάζεται τον κάνει πολύ αντιπαθή σε μένα. Λέγεται ότι προχθές αποκάλεσε διάφορα τον Απόστολο Κακλαμάνη, που επίσης διαφώνησε, ενώ δυσκολεύομαι να ξεχάσω ότι είχε, κατόπιν διαφωνίας τους, ζητήσει από τον Νικήτα Κακλαμάνη να δείξει «πολιτικό ανδρισμό» για να ζητήσει συγγνώμη λίγο αργότερα.
Ίσως ο ευφυής Βαγγέλη να σκοπεύει με αυτές του τις παρεμβάσεις να απευθυνθεί στο λαϊκό ΠΑΣΟΚ- αυτό που ποτέ δεν τσίμπησε με τον εκσυγχρονισμό του Σημίτη και πάντα θα νοσταλγεί τα σπασμένα πιάτα στη Ρίτα. Ο ΓΑΠ σε ποιους άραγε απευθύνεται;
