Σκληρό trolling στον Βασίλη Λεβέντη-video

Το... σκληρό όσο και ιστορικό video που ακολουθεί είναι ίσως ο καλύτερος τρόπος για να καταλάβει κανείς τι θα πει trolling. Θύμα ο Βασίλης Λεβέντης.
Τα trolls, η σχετικά νεότευκτη φυλή του διαδικτύου, παράγουν έναν τύπο χιούμορ που δεν είναι αυτονόητα εκτιμήσιμο.

Κατά την προσωπική μου γνώμη, το video που ακολουθεί  και που δεν είναι καινούριο είναι η κορυφαία στιγμή στην (σύντομη) ιστορία του ελληνικού τρόλινγκ. Εμένα τουλάχιστον μου έχει χαρίσει άπειρες στιγμές γέλιου- τόσο που σε κάποια από αυτές υποσχέθηκα ότι θα το δημοσιεύσω κιόλας.

Το τρόλινγκ εδώ εμπλέκει τον συμπαθέστατο Βασίλη Λεβέντη, ο οποίος πια δεν βγάζει στον αέρα ακροατές, αλλά δέχεται τις επιστολές τους- όχι ηλεκτρονικές! Η επιστολή από τον «Αιμίλιο», δίνει στον «Πρόεδρο» της καρδιάς μας μια- δυό ημι-ακατανόητες πολιτικές λαβές για τσιμπήσει και μετά του παραθέτει έναν ορυμαγδό από άχρηστη και ασυνάρτητη πληροφορία.

Καμία ηδονή δεν είναι μεγαλύτερη στο trolling από το να τρολάρεις τον ανύποπτο. Ο Βασίλης Λεβέντης διαβάζει ολόκληρη την επιστολή, ενώ εγγύηση ειλικρινούς διάθεσης εκ μέρους του είναι η ελαφρά απορία με την οποία αντιμετωπίζει το 95% των πληροφοριών που περιλαμβάνονται σε αυτήν. Όσοι ενδιαφέρονται για τον ορισμό του Troll και του Trolling εδώ θα βρουν απαντήσεις. Αν όμως είστε οπτικοί τύποι, το video ισοδυναμεί με ορισμό. Το video ακολουθείται από το κείμενο, το οποίο λόγω υλοποιώντας ένα παλιό μου τάμα, πληκτρολόγησα εκ του μηδενός.



"Καλησπέρα σας κ. Λεβέντη Ομολογώ πως είμαι έξω φρενών με τους διορισμούς στη βουλή με τα συγγενολόγια των πολιτικών. Για άλλη μια φορά είμαστε θεατές στο ίδιο θέατρο του παραλόγου. Αλλά όταν ο λαός δεν έχει μυαλό και τους ψηφίζει, καλά μας κάνουν κ. Λεβέντη. Ο λαός όλη μέρα κομπόστα και το βράδυ πενιές, πρέφα και κρασάκι μπρούσκο. Εγώ σαν άνθρωπος παλιότερης εποχής θυμάμαι ήμασταν πολύ διαφορετικά. Μπορεί να μην είχαμε i pod και η ζωή να ήταν δύσκολη και το μέτωπό μας έσταζε από τον ιδρώτα, ήταν όμως καθαρό. Και μοσχομύριζαν οι αυλές μας αγιόκλημα και το φεγγάρι ήταν ασημένιο σαν τα μπακίρια του παπά-χαράλαμπου στον Άη Σώστη. Και τις Κυριακές, παίρναμε το μοτοσακό και δωσ΄του τα πάρτυ. Και ύστερα για πάστα στου Φλώκα. Και όταν έκλεισε ο σινεμάς, όλοι μαζί να γιαουρτώσουμε τον τεντυμπόη και να του κρεμάσουμε μαγγανοπήγαδα στα αυτιά. Και ήταν μέρες μας γιομάτες ξενοιασιά και καλοπέραση και στο τρανζιστοράκι Μαίρη Λίντα όταν βγάζαμε το πύον από τα μπιμπίκια της πλάτης της γιαγιάς Μελιώς. Και η Μαριώ έμοιαζε γοργόνα καμωμένη από κολυμπηθρόξυλο και ο ιδρώτας να κυλάει στα γυμνά κορμιά μας το καλοκαιράκι στο καρνάγιο και οι ελιές τυλιγμένες σε ένα καρό μαντήλι.

Αυτά κ. Λεβέντη μου, να είστε καλά και πάντα δυνατός."
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v