Οι «ψεκασμοί» είναι μια κάποια λύσις

Κάποιος μας ψεκάζει ή λέμε ένα ωραίο παραμύθι στον εαυτό μας; Μακάρι να είναι το πρώτο για να μην τελειώσει ποτέ το άλλοθι…
Μια από τις δημοφιλέστερες ομαδικές αυταπάτες της ελληνικής κοινωνίας τα τελευταία χρόνια είναι αυτή του «ψεκασμού». Ο «Ψεκασμός» είναι τέλειος γιατί:

1.Τον κάνουν «οι άλλοι»
2. Περιλαμβάνει κάτι «ανεξήγητο», όπως οι άσπρες γραμμές στον ουρανό
3. Τον κάνουν εναντίον των Ελλήνων
4. Τον κάνουν γιατί μας ζηλεύουν και θέλουν να μας βλάψουν
5. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα παρά μόνο να γκρινιάζουμε για αυτόν

Η προθυμία με την οποία η μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινής γνώμης αγκάλιασε το θέμα του ψεκασμού εξηγεί και την ευδοκίμηση ανοησιών όπως αυτές που διασπείρει η Χρυσή Αυγή, αλλά και που υπήρχαν από τη δεκαετία του 1990, όταν ο λαϊκισμός τύπου “Αυριανή” είχε ήδη ανθίσει.

Θυμάμαι στον στρατό, όταν ζαλισμένοι από τον απότομο εγκλεισμό μας στο στρατόπεδο εκπαίδευσης και σοκαρισμένοι από την πειθαρχία της (οιονεί) στρατιωτικής ζωής το τελευταίο που μπορούσαμε να σκεφτούμε ήταν η σεξουαλικότητά μας και οι γενετήσιες επιδόσεις μας. Δεν γινόταν όμως τόσος ανδρισμός να συνθλιβεί από μόλις 5-10 μέρες θητείας, οπότε επιστρατεύθηκε ο γνωστός μύθος του «κάτι μας ρίχνουν στο τσάι για να μη μας σηκώνεται» που έγινε, και στη δική μας Σειρά, ασμένως δεκτός.

Οι ερωτήσεις που έχουν επανειλημμένα γίνει στο κοινοβούλιο και που έχουν προκαλέσει την επίσημη απάντηση των υπευθύνων της πολιτικής αεροπορίας δεν φαίνεται να έχουν αρκέσει για να καθησυχάσουν τους απανταχού συνομωσιολάγνους. Τις προάλλες, σε μια κοινωνική συνάντηση, ένα γνωστός μου- εγνωσμένης αξίας βιολόγος- αντέστρεψε το ερώτημα: "Εσύ μπορείς να είσαι σίγουρος ότι δεν μας ψεκάζουν;".

Πρόκειται για μια λογική που ξεπερνάει τη δική μου- η οποία άλλωστε δεν μπορεί να αποδείξει ούτε ότι κάπου, κάποτε κάποιος ελέφαντας δεν έχει πετάξει (αλλιώς τι τα θέλουν τόσο μεγάλα αυτιά;), ούτε ότι ο Έλβις δεν τα πίνει κάπου στη Λατινική Αμερική με τον Χίτλερ (πεθαίνουν οι μύθοι;), ούτε ότι τις πυραμίδες δεν τις κατασκεύασαν οι εξωγήινοι (πως σήκωναν τις πέτρες οι μισοριξιές οι Αιγύπτιοι;).

Μακάρι να υπήρχαν «ψεκασμοί» που θα ευθύνονταν για την κατάσταση της οικονομίας, για την παρακμή του πολιτικού συστήματος και για το άτιμο το δόντι μου που μ’ έχει τσακίσει δυό μέρες τώρα.

Φανταστείτε μια μέρα να αποκαλυφθεί ότι όντως μας ραντίζουν και να χάσουμε τους ψεκασμούς μας. Τότε; Τι θα κάνουμε χωρίς βαρβάρους;
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v