Στο πρόσωπο Λιάπη φτύνουμε όλο το "κόλπο"

Ο Μιχάλης Λιάπης λοιδορείται από τον κόσμο για αυτό που πραγματικά είναι, αλλά και για αυτό που η συντριπτική πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου είχε ως modus operandi και από τους πρώην συναδέλφους του για το ότι «ξέχασε να αλλάξει μουτσούνα» και να το παίζει τώρα αδιάφθορος και δίκαιος κατά το πνεύμα των καιρών.

«Αφού βλέπεις πως είναι τα πράγματα, κάνε και εσύ λιγάκι το κουμάντο σου, χαζέ», μοιάζει να λέει ο πολιτικός κόσμος δια στόματος Γεράσιμου Γιακουμάτου- και όχι μόνο- στον συλληφθέντα. «Δεν θέλω να ακούω καν για το Λιάπη» είναι το ψιλοβαριεστημένο στυλ που τις τελευταίες ημέρες υιοθετούν όλοι οι των πολιτικών ΝΔ και ΠΑΣΟΚ λες και ο Μισέλ δεν ήταν τυπικός εκπρόσωπος εκείνου του τύπου διακυβέρνησης, αλλά κάποιος one of a kind μοναχικός λύκος που πάει κόντρα στα ήθη και τα έθιμα του πολιτικού κόσμου.

Ο «ξάδελφος» της παλιάς εποχής είχε μετά βδελυγμίας απορρίψει τις κατηγορίες που του επιδαψίλευαν για το ταξίδι που πήγε με τον γιό του να παρακολουθήσει την εθνική και φέρεται να το είχε πληρώσει η Siemens. "Πως κάνετε έτσι;» ήταν η αντίδρασή του διαψεύδοντας τα περί λήψης δώρου. Εμ, βέβαια. Με τα μυαλά που κουβαλάει το ταξιδάκι λογικά θα ήταν πταίσμα. Τι φαντάζεστε δηλαδή; Πως αν στον άνθρωπο με τα 15 ακίνητα που είχε ανασφάλιστο το αυτοκίνητο και τις πινακίδες ψεύτικες κάποιος πρότεινε μια μιζίτσα, αυτός θα την απέρριπτε ως ανήθικη;

Θυμάμαι ο Μισέλ ήταν που είχε κόψει κλήση στον Παναγιώτη Ψωμιάδη επειδή τον είχε δει σε ένα βίντεο να κυκλοφορεί πασιχαρής με ένα σκούτερ χωρίς να φορά κράνος. Ο Μισέλ- υπουργός Μεταφορών τότε- δεν τα ανεχόταν αυτά. Έστειλε λοιπόν κλήση στον Πανίκα δείχνοντας το ποιόν του αφού «επί υπουργίας Λιάπη ουδείς είναι υπεράνω του νόμου». Βλέπει τέτοιες φανφαρόνικες επιδείξεις νομιοφροσύνης ο μέσος πολίτης και αποφασίζει να εμπιστευτεί τέτοιους εκτελεστές της εξουσίας. >και από πίσω τι υπάρχει; Η παγαποντιά και η συγκάλυψη.

Προφανώς και «δεν είναι όλοι ίδιοι». Επίσης όμως προφανώς αυτό το λογικό επιχείρημα δεν μπορεί να γίνεται ες αεί ασπίδα για όλους. Όταν μετέχεις σε μια κατάσταση από την οποία αναδύεται ένα συγκεκριμένο άρωμα ή φεύγεις ή δέχεσαι ότι λίγο από το άρωμα θα το κουβαλάς επάνω σου.

Ο Μιχάλης Λιάπης αν και δεν είναι ο μόνος που εξακολουθεί να λειτουργεί σε προ κρίσης ρυθμούς, είναι από τους λίγους που νοιάστηκε ή που δεν είχε το μυαλό να το κρύψει. Οι υπόλοιποι δεν θέλουν καν να ακούνε για αυτόν. «Μα, είναι δυνατόν να κάνει κάποιος τέτοιο πράγμα; Τσ, τσ, τς!».