Προληπτικές συλλήψεις και έρχονται προληπτικές ποινές

«Προληπτικές συλλήψεις» ήταν το παράδοξο δόγμα που επικράτησε στις αρχές ασφαλείας κατά τον εορτασμό του Πολυτεχνείου και την πορεία της περασμένης Κυριακής. Έχουν όλοι να το λένε ότι τόσο άσχετους συλληφθέντες δεν έχουν ματαδεί τα κρατητήρια.

Δεν είναι λίγες οι φορές που κάποιος «νοικοκύρης» ψηφοφόρος θα διαμαρτυρηθεί για την απροθυμία/ ανικανότητα των αρχών να πατάξουν το φαινόμενο των γνωστών- αγνώστων και των φασαριών στις πορείες και μετά από αυτές. Σε αυτές τις αναφορές συχνά μνημονεύεται η αποτελεσματικότητα των αρχών στο εξωτερικό αντιθετικά με την εγχώρια αποτυχία.

Μέτρα όπως οι κάμερες ή η παρακολούθηση όσως είχνα προηγούμενη σύλληψη είναι εγγυήσεις ότι η δουλειά θα γίνει, ακόμη και με... σκόντο στα συνταγματικά δικαιώματα των πολιτών τα οποία οι νοικοκυραίοι θεωρούν πολυτέλεια που θυμίζει αμφιθέατρο και όχι πραγματική ζωή.

Η «προληπτική σύλληψη» τα ξεπερνά όλα αυτά. Φίλος της στήλης την Κυριακή το μεσημέρι βρέθηκε στα Εξάρχεια. Μαζί με έναν άλλο φίλο του πήγαιναν για φαγητό με σκοπό μετά να πάνε στην πορεία. Δεν κουβαλούσαν τίποτα μαζί τους, ούτε σακίδια, ούτε κράνη, ενώ είχαν μαζί τους κανονικά ταυτότητες. Τους σταμάτησαν δύο όργανα, τους έβαλαν μέσα σε ένα περιπολικό και τους πήγαν στην κλούβα. Μετά στην ΓΑΔΑ, όπου πέρασαν ένα τετράωρο στο κρατητήριο και αφέθηκαν ελεύθεροι το βράδυ.

Σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα κανείς δεν έκανε τον κόπο να τους πει για ποιο λόγο κρατούνται ή πότε θα αφεθούν ελεύθεροι.

Δεν γίνεται σε μια ευνομούμενη πολιτεία «ο σκοπός να αγιάζει τα μέσα», όσο πολύ και αν θέλουν οι περισσότεροι να μην υπάρχει η παραμικρή περίπτωση να γίνουν επεισόδια. Μια καταδικαστική απόφαση ή μια εισαγγελική εντολή για σύλληψη πιστοποιεί ότι άνθρωποι που έχουν οριστεί από την πολιτεία για να αποφασίζουν ποιος είναι αθώος και ποιος ένοχος, έχουν τη γνώμη ότι κάποιος που συλλαμβάνεται είναι ένοχος ή βάσιμα ύποπτος για κάτι.

Είναι πολύ πιθανό ακόμη και ένα όργανο αποκατάστασης της τάξης να μπορεί να διακρίνει σωστά και όντως ο άνθρωπος που θέλει να οδηγήσει στο κρατητήριο να είναι επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη, ακόμη και αν δεν υπάρχει εναντίον του δικαστική απόφαση.

Επειδή όμως ο νομοθέτης δεν μπορεί να είναι πάνω από το κεφάλι του κάθε οργάνου και να αξιολογεί την κρίση του, απαγορεύει στο όργανο να αποφασίζει ώστε να αποφεύγονται αυτό που λέγεται διοικητικές αυθαιρεσίες.

Από τις «προληπτικές προσαγωγές» ο δρόμος για τις «προληπτικές ποινές» είναι, υποθέτω, ανοικτός, όπως άλλωστε θα μπορούσαν να μαρτυρήσουν και όσοι έχουν φάει γκλομπιές και κλωτσιές χωρίς να κάνουν άλλο τι παρά να διαδηλώνουν.

Ναι, λοιπόν. Ίσως για κάποιο χρονικό διάστημα, αν η αστυνόμευση αυξηθεί και μικρές συνταγματικές αβαρίες επιτραπούν να μπορούμε να καμαρώνουμε ότι στις πορείες δεν ανοίγει μύτη. Αυτό που θα έχουμε χάσει με τέτοιες ενέργειες είναι αυτό ακριβώς που οι νοικοκύρηδες θέλουν να προστατευθεί: το αγαθό της έννομης τάξης.