"Σσσσ! Θα χαθεί το εξάμηνο"
Η απεργία των διοικητικών υπαλλήλων και ο Θεόδωρος Πάγκαλος μπλέκονται στο ταγκό της επικαιρότητα και προκαλούν τον Ιοβόλο.
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
«Πρέπει να αποφευχθεί το ενδεχόμενο να χαθεί το εξάμηνο», διακηρύττουν τα απανταχού ΜΜΕ, αναφερόμενα στο θέμα των κλειστών πανεπιστημίων, λόγω των απεργιών των διοικητικών υπαλλήλων. Προβάλλεται δε η συγκεκριμένη άποψη σαν το εξάμηνο να αποτελεί το ύψιστο αγαθό, που όταν έρχεται στο προσκήνιο, (πρέπει να) πάει περίπατο η όποια κουβέντα περί αναβάθμισης της παιδείας και λοιπών «φοιτητικών ευχών».
Μου μοιάζει λίγο παράδοξο για κάποιο μέσο να «ανέχεται» μια απεργία, χωρίς να εξετάζει τη σκοπιμότητά της μέχρι να φτάσουμε στο σημείο να «απειλείται το εξάμηνο». Μα, προφανώς θα απειλούνταν το εξάμηνο. Αυτός ήταν ο σκοπός της απεργίας: Να συνεχιστεί έως ότου γίνει πιεστική.
Τώρα λοιπόν ήρθε η ώρα να δούμε πραγματικά τι αιτήματα έχουν οι διοικητικοί των Πανεπιστημίων και κατά πόσον αυτά συντείνουν στην αναβάθμιση της παιδείας. Το να μην μειωθεί ο αριθμός των εργαζομένων στις διοικητικές υπηρεσίες των πανεπιστημίων θα αποτελέσει αναβάθμιση της Παιδείας; Όχι, δεν πιστεύω κάτι τέτοιο ή- για να είμαι ακριβέστερος- δεν έχω τα δεδομένα που θα με οδηγούσαν να ισχυριστώ κάτι τέτοιο.
Δεν έχω ακούσει ούτε έναν πρώην φοιτητή που να έχει καλές αναμνήσεις από την εξυπηρέτηση που του χάριζε η γραμματεία της σχολής του. Όλοι θυμούνται κάτι δίωρα που ήταν ανοικτή η γραμματεία και που προσπαθούσαν να χώσουν τη μούρη τους σε ένα γκισέ μήπως και βγάλουν άκρη. Αντιμετώπιζαν δε τα μούτρα των μόνιμων υπαλλήλων που λες και χαίρονταν να σου θυμίζουν ότι θα χρειαστεί ένα χαρτί ακόμη ή ότι οι ίδιοι δεν είναι αρμόδιοι. Μεταξύ αστείου και σοβαρού είναι από τους βασικούς λόγους που η εν λόγω απεργία δεν είναι δημοφιλής και είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.
Και αυτή η απεργιακή ιστορία όμως δείχνει κάτι. Γνωστό, αλλά πάντα σημαντικό. Όσο η παιδεία δεν τυγχάνει μιας συνολικής αντιμετώπισης τόσο θα γίνεται «λάστιχο» από το τι θέλει ο ένας κλάδος, τι παράπονο έχει ο άλλος και τι θα μπορούσε να κάνει ο τρίτος αν δεν μειωνόταν το δυναμικό του. Τόσο θα αποτελεί πεδίο κλαδικών ή άλλων διαγκωνισμών για καλύτερες εργασιακές συνθήκες.
Από τον δημόσιο τομέα θυμήθηκα έναν μεγάλο πολέμιό του.
Ο Θεόδωρος Πάγκαλος έχει εξελιχθεί σε ένα ιδιαίτερο είδος κωμικής περσόνας που ο καλύτερος τρόπος προσέγγισής της είναι να μην λαμβάνετε στα σοβαρά. Στις εκπομπές στις οποίες παρίσταται στο Βήμα FM, ο Θεόδωρος Πάγκαλος λέει διάφορα απίστευτα για αυτούς που θεωρεί πολιτικούς αντιπάλους και για όσα τον δυσαρεστούν στην ελληνική πολιτεία.
Υπό κανονικές συνθήκες, τίποτα από όσα λέει δεν τον κάνει στο μυαλό μου «να ξεπερνά τα όρια», μια που ως γνωστόν δεν υπάρχουν όρια για αυτόν τον γίγαντα της σκέψης. Ωστόσο, προ δύο ημερών από τη συχνότητα του Βήμα FM και μιλώντας για κάτι άσχετο, ανακοίνωσε πως όταν ήταν ο ίδιος υπουργός Εξωτερικών, οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες υπέκλεπταν συνομιλίες της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα και της αμερικάνικης πρεσβείας στην Άγκυρα.
Και αυτό ανακοινώθηκε από τον αέρα σαν να μην έγινε τίποτα!
Είναι χαρακτηριστικό του Πάγκαλου να θεωρεί τον ίδιο σημαντικότερο από οτιδήποτε. Εδώ όμως, ακκιζόμενος με τις δημόσιες εμφανίσεις του στις οποίες- μη έχοντας πια θεσμικό ρόλο- επιχειρεί να γοητεύσει το κοινό με μόνο όπλο τις αναμνήσεις και τις ακρότητες παίρνει ρόλο καταστροφέα του κρατικού συμφέροντος.
Να πω κατ΄αρχάς ότι θα μου κάνει μεγάλη εντύπωση αν οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες
είχαν καταφέρει κάτι τέτοιο.
Διασκέδασα με τη σκέψη ότι αν-λέω αν- είχαν για μια φορά καταφέρει μια τέτοια… κατασκοπική επιτυχία, η μανία τους για τον πρώην υπουργό Εξωτερικών που δεν μπορεί να κρατήσει το στόμα του κλειστό θα πρέπει να είναι ασύλληπτη.
Όλα αυτά μεγαλώνουν την αγάπη μου για τον Θεόδωρο Πάγκαλο. Μου αρέσουν ιδιαίτερα οι παρεμβάσεις του που κάνουν τους ψηφοφόρους του να μουτζώνονται. Αυτές είναι οι αγαπημένες μου.
Πάγκαλος for President!
Μου μοιάζει λίγο παράδοξο για κάποιο μέσο να «ανέχεται» μια απεργία, χωρίς να εξετάζει τη σκοπιμότητά της μέχρι να φτάσουμε στο σημείο να «απειλείται το εξάμηνο». Μα, προφανώς θα απειλούνταν το εξάμηνο. Αυτός ήταν ο σκοπός της απεργίας: Να συνεχιστεί έως ότου γίνει πιεστική.
Τώρα λοιπόν ήρθε η ώρα να δούμε πραγματικά τι αιτήματα έχουν οι διοικητικοί των Πανεπιστημίων και κατά πόσον αυτά συντείνουν στην αναβάθμιση της παιδείας. Το να μην μειωθεί ο αριθμός των εργαζομένων στις διοικητικές υπηρεσίες των πανεπιστημίων θα αποτελέσει αναβάθμιση της Παιδείας; Όχι, δεν πιστεύω κάτι τέτοιο ή- για να είμαι ακριβέστερος- δεν έχω τα δεδομένα που θα με οδηγούσαν να ισχυριστώ κάτι τέτοιο.
Δεν έχω ακούσει ούτε έναν πρώην φοιτητή που να έχει καλές αναμνήσεις από την εξυπηρέτηση που του χάριζε η γραμματεία της σχολής του. Όλοι θυμούνται κάτι δίωρα που ήταν ανοικτή η γραμματεία και που προσπαθούσαν να χώσουν τη μούρη τους σε ένα γκισέ μήπως και βγάλουν άκρη. Αντιμετώπιζαν δε τα μούτρα των μόνιμων υπαλλήλων που λες και χαίρονταν να σου θυμίζουν ότι θα χρειαστεί ένα χαρτί ακόμη ή ότι οι ίδιοι δεν είναι αρμόδιοι. Μεταξύ αστείου και σοβαρού είναι από τους βασικούς λόγους που η εν λόγω απεργία δεν είναι δημοφιλής και είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.
Και αυτή η απεργιακή ιστορία όμως δείχνει κάτι. Γνωστό, αλλά πάντα σημαντικό. Όσο η παιδεία δεν τυγχάνει μιας συνολικής αντιμετώπισης τόσο θα γίνεται «λάστιχο» από το τι θέλει ο ένας κλάδος, τι παράπονο έχει ο άλλος και τι θα μπορούσε να κάνει ο τρίτος αν δεν μειωνόταν το δυναμικό του. Τόσο θα αποτελεί πεδίο κλαδικών ή άλλων διαγκωνισμών για καλύτερες εργασιακές συνθήκες.
Από τον δημόσιο τομέα θυμήθηκα έναν μεγάλο πολέμιό του.
Ο Θεόδωρος Πάγκαλος έχει εξελιχθεί σε ένα ιδιαίτερο είδος κωμικής περσόνας που ο καλύτερος τρόπος προσέγγισής της είναι να μην λαμβάνετε στα σοβαρά. Στις εκπομπές στις οποίες παρίσταται στο Βήμα FM, ο Θεόδωρος Πάγκαλος λέει διάφορα απίστευτα για αυτούς που θεωρεί πολιτικούς αντιπάλους και για όσα τον δυσαρεστούν στην ελληνική πολιτεία.
Υπό κανονικές συνθήκες, τίποτα από όσα λέει δεν τον κάνει στο μυαλό μου «να ξεπερνά τα όρια», μια που ως γνωστόν δεν υπάρχουν όρια για αυτόν τον γίγαντα της σκέψης. Ωστόσο, προ δύο ημερών από τη συχνότητα του Βήμα FM και μιλώντας για κάτι άσχετο, ανακοίνωσε πως όταν ήταν ο ίδιος υπουργός Εξωτερικών, οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες υπέκλεπταν συνομιλίες της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα και της αμερικάνικης πρεσβείας στην Άγκυρα.
Και αυτό ανακοινώθηκε από τον αέρα σαν να μην έγινε τίποτα!
Είναι χαρακτηριστικό του Πάγκαλου να θεωρεί τον ίδιο σημαντικότερο από οτιδήποτε. Εδώ όμως, ακκιζόμενος με τις δημόσιες εμφανίσεις του στις οποίες- μη έχοντας πια θεσμικό ρόλο- επιχειρεί να γοητεύσει το κοινό με μόνο όπλο τις αναμνήσεις και τις ακρότητες παίρνει ρόλο καταστροφέα του κρατικού συμφέροντος.
Να πω κατ΄αρχάς ότι θα μου κάνει μεγάλη εντύπωση αν οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες
είχαν καταφέρει κάτι τέτοιο.
Διασκέδασα με τη σκέψη ότι αν-λέω αν- είχαν για μια φορά καταφέρει μια τέτοια… κατασκοπική επιτυχία, η μανία τους για τον πρώην υπουργό Εξωτερικών που δεν μπορεί να κρατήσει το στόμα του κλειστό θα πρέπει να είναι ασύλληπτη.
Όλα αυτά μεγαλώνουν την αγάπη μου για τον Θεόδωρο Πάγκαλο. Μου αρέσουν ιδιαίτερα οι παρεμβάσεις του που κάνουν τους ψηφοφόρους του να μουτζώνονται. Αυτές είναι οι αγαπημένες μου.
Πάγκαλος for President!
