Ούτε μαύρος στον κόρφο μας

Και ξαφνικά είμαστε πρόθυμοι να συμπαθήσουμε τους αμερικανούς. Ο Ιοβόλος δεν έχει αντίρρηση: να το κάνουμε. Αλλά... για ποιον ακριβώς λόγο;   
Πραγματικά εκπλήσσομαι με την αισιοδοξία με την οποία οι συμπολίτες μας περιβάλλουν την εκλογή Ομπάμα στις ΗΠΑ. Μού θυμίζει δε την υπεραισιοδοξία με την οποία οι απανταχού Έλληνες είχαν υποδεχτεί την εκλογή Κένεντυ στη δεκαετίατου ’60.

«Αυτός ήταν πραγματικά μεγάλος. Αν είχε ζήσει, όλα θα ήταν διαφορετικά», έλεγε η γιαγιά μου με την αφέλεια της εποχής. Δε μπορώ να μη σκεφτώ το παλαιό «εξαρχειώτικο» σύνθημα που έλεγε ότι «αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν κάτι θα ήταν παράνομες».

Θεωρώ ότι αν η εκλογή του αμερικανού προέδρου μπορούσε να αλλάξει κάτι απλώς δεν θα συνέβαινε ή ακόμα απλούστερα... δεν θα την άφηναν στα χέρια των ψηφοφόρων.

Επίσης θυμάμαι κάτι που μού φάνηκε ανησυχητικά σωστό και το είχε πει ο Αλαν Γκρίνσπαν ο επί δεκαετίες πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας στο τελευταίο του βιβλίο  : "Κανονικά θα έπρεπε να απαγορεύεται να είναι Πρόεδρος των ΗΠΑ, όποιος είναι πρόθυμος να κάνει όλα αυτά που απαιτούνται για να γίνει Πρόεδρος των ΗΠΑ”.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v