Ο ταξιδευτής, που θα φτάσει μέχρι τη Βάθεια, κοντά στην εσχατιά του Ταινάρου (του νοτιότερου άκρου της ηπειρωτικής Ελλάδας) δεν μπορεί παρά να κοντοσταθεί στη στροφή, όπου το Tainaron Blue Retreat προβάλλει περήφανο στο "γυμνό" μανιάτικο τοπίο.
Με την θέα να...κόβει την ανάσα (κυριολεκτώ), ο παλιός μανιάτικος πύργος έχει μεταμορφωθεί από τους ιδιοκτήτες- και αρχιτέκτονες- Κώστα Ζούβελο και Κασσιανή Θεοδωρακάκου- σε ένα ξεχωριστό ησυχαστήριο.
Ο συγκεκριμένος πύργος χτίστηκε στις αρχές του 19ου αιώνα σε ένα σημείο κομβικό με ανοιχτό ορίζοντα και θέα προς την θάλασσα και την ενδοχώρα. Όπως εξηγεί ο Κώστας Ζούβελος, τοποθετημένος αντικριστά σε μία παρόμοια πυργοκατασκευή, συγκροτούσε ένα σύστημα δύο ισχυρών οχυρωμένων συγκροτημάτων, που έλεγχαν το πέρασμα, για την παρα -Ταινάρια περιοχή. Με βάση τον πολεμόπυργο, οι δύο αρχιτέκτονες πορεύτηκαν με στόχο την ανάδειξή του, αλλά και την πεποίθηση, ότι η επέμβαση τους όφειλε να είναι διακριτική, ώστε να διατηρείται αναλλοίωτος ο ιστορικός χαρακτήρας του κτίσματος.
Τοπική πέτρα, όμοια με τα φυσικά πετρώματα της περιοχής εντάσσουν το κτίσμα αρμονικά στο περιβάλλον. Καλντερίμια, πεζούλες, μάντρες, αναβαθμοί χτίστηκαν και πάλι με το χαρακτηριστικό τοπικό πέτρωμα. Αιώνες τώρα, με αυτή την παραλλαγή, ξεγελούσαν τους πειρατές, καθώς έκαναν σχεδόν άφαντους τους πύργους αλλά και ολόκληρους οικισμούς σκαρφαλωμένους στις τραχιές άκριες της Μάνης.
Ο πύργος σήμερα έχει μεταμορφωθεί σ΄έναν υπέροχο ξενώνα, αποτελούμενο από τρία δωμάτια ένα δίκλινο, ένα τρίκλινο και ένα τετράκλινο, με θέα στη θάλασσα του Ταινάρου, και μπορεί να φιλοξενήσει έως εννέα άτομα.
Εξωτερικά ο σεβασμός στην παράδοση είναι απόλυτος, εσωτερικά το παιχνίδι των τριών χώρων/καταλυμμάτων, των ξυλόσκαλων, των περασμάτων (των λεγόμενων "καταρρακτών") ξαφνιάζει με την ευρηματικότητα και προσαρμοστικότητά του, σε ότι πιο σύγχρονο θα μπορούσε να επιδείξει ένας ξενώνας/Retreat.
Η διακόσμηση πλουσιοπάροχα απέριττη, σύγχρονα παραδοσιακή, καθώς ο ιδιοκτήτης έχει υποκλιθεί με σεβασμό στη δύναμη και την ένταση της Μάνης.
Κι αν το Tainaron Blue Retreat εξωτερικά είναι μία εντυπωσιακή έκπληξη, εσωτερικά είναι σαν ένα "κουτί αλλεπάλληλων" εκπλήξεων από τα βασικά μέχρι την παραμικρότερη λεπτομέρεια.
Δύο διανυκτερεύσεις φάνηκαν πολύ λίγες, δεν προλαβαίνεις να χαρείς καν τα πλούσια δείπνα, δημιουργήματα του σεφ Σάκη, βασισμένα στις παραδοσιακές συνταγές και στη μεσογειακή κουζίνα.
Το πρωινό πλούσιο, στη λογική του slow food (ο καφές ερχόταν στις 10.00 και το τελευταίο γλυκό του κουταλιού, λίγο πριν τις 13.00, δεν το λες και τόσο...πρωινό). Με τον γκριζούλη, έναν μανιάτη γάτο (τον Νοέμβριο κλείνει τον ένα χρόνο), να στριφογυρίζει "ρουθουνίζοντας" εδώ κι εκεί.
Η εξωτερική infinity πισίνα, η ηλιόλουστη βεράντα, η λιθόκτιστη αυλή με τα σκιερά μέρη, το μικρό υπαίθριο ασκεπές εικονοστάσι, τα κλιματιζόμενα δωμάτια, τα αρωματισμένα σκεπάσματα, όλα..."συνωμοτούν" για την τελετουργία μίας χαλάρωσης, που τόσο έχουμε ανάγκη σήμερα. Διθυραμβικές οι κριτικές Ελλήνων, κυρίως όμως ξένων αρχιτεκτόνων- ενδεικτική του architeectth.com/ Fabian Cifuentes/9-4-2015. - που από τις πρώτες μέρες λειτουργίας του Tainaraon Blue, έγιναν και οι καλύτεροι διαφημιστές της προσπάθειας.
Η περιοχή πλούσια σε απόκρημνα μονοπάτια, ξεχασμένες παραλίες - η πιο κοντινή στο Μαρμάρι - διαδρομές στη Βάθεια, στον Φάρο του Ταινάρου, αλεξίπτωτο πλαγιάς (για τους τολμηρότερους), περιήγηση στα αξιοθέατα της Μάνης, ιππασία (στην Αρεόπολη), αναρρίχηση αλλά και ατελείωτες ώρες...ξάπλας.
