Μια ιστορία αγάπης που θα σας φτιάξει τη μέρα
Μια υπέροχη ιστορία-απάντηση στην ερώτηση «ποια στιγμή της ζωής σου ήταν από εκείνες που “συμβαίνουν μόνο στις ταινίες”;».
«Ποια στιγμή της ζωής σου θα έλεγες ότι ήταν απ’ αυτές που “συμβαίνουν μόνο στις ταινίες”;». Αυτή η ερώτηση ενός χρήστη του Quora έχει λάβει περισσότερες από εκατό απαντήσεις. Καμία, όμως, δεν ήταν σαν την υπέροχη ιστορία του Kevin James Walsh. Διαβάστε την, και θα καταλάβετε γιατί.
«Μια φορά κι έναν καιρό, ήμουν 13 χρονών στην κατασκήνωση, και το ομορφότερο κορίτσι που είχα δει ποτέ ήρθε και μου είπε «σου πάει το μαύρο». Δεν έχω ιδέα γιατί. Πιάσαμε την κουβέντα και γίναμε φίλοι, ανταλλάξαμε ονόματα προφίλ στο Aol Instant Messenger, όπως συνηθιζόταν τότε, και κρατήσαμε επαφή για λίγο καιρό.
Χαθήκαμε κάποια στιγμή στο λύκειο, αλλά μπορώ να πάρω όρκο ότι δεν πέρασε ούτε μία μέρα που να μην την σκέφτηκα. Ακόμα και τώρα, δεν είμαι σίγουρος ότι μπορώ να εξηγήσω το γιατί –απλώς είχε κάτι που μου έμεινε.
Την τελευταία χρονιά μου στο λύκειο μου συνέβησαν διάφορα χαζά σχολικά πράγματα, που τότε έμοιαζαν με το τέλος του κόσμου, και έπαθα κατάθλιψη. Αποφάσισα να αυτοκτονήσω, έγραψα ένα σημείωμα και πήγα εκεί που σχεδίαζα να βάλω ένα τέλος σε όλα.
Περίπου πέντε με δέκα δευτερόλεπτα πριν αυτοκτονήσω, χτύπησε το τηλέφωνό μου. Έριξα μια ματιά στην οθόνη –μην πεθάνω χωρίς να ξέρω. Ήταν ένας άγνωστος αριθμός, οπότε το σήκωσα και ήταν εκείνη.
Τη ρώτησα τι έγινε και μου είπε ότι απλώς ένιωσε πως έπρεπε να με πάρει. Είχε περάσει ένας ολόκληρος χρόνος που δεν είχαμε μιλήσει, και εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκε ότι έπρεπε να με πάρει. Να μην τα πολυλογώ, με έπρηξε στα «τι τρέχει» μέχρι που τα ξέρασα όλα κι εκείνη με έπεισε να μην το κάνω. Δηλαδή βασικά είπε «τι; Μην το κάνεις αυτό». Κι αυτό ήταν.
Με έβαλε να υποσχεθώ πως θα της τηλεφωνήσω την επόμενη μέρα, και το κλείσαμε. Εκείνο το βράδυ ξεκίνησα να γράφω τα λόγια με τα οποία της έκανα πρόταση γάμου δέκα χρόνια αργότερα».
Πηγή: Bored Panda
«Μια φορά κι έναν καιρό, ήμουν 13 χρονών στην κατασκήνωση, και το ομορφότερο κορίτσι που είχα δει ποτέ ήρθε και μου είπε «σου πάει το μαύρο». Δεν έχω ιδέα γιατί. Πιάσαμε την κουβέντα και γίναμε φίλοι, ανταλλάξαμε ονόματα προφίλ στο Aol Instant Messenger, όπως συνηθιζόταν τότε, και κρατήσαμε επαφή για λίγο καιρό.
Χαθήκαμε κάποια στιγμή στο λύκειο, αλλά μπορώ να πάρω όρκο ότι δεν πέρασε ούτε μία μέρα που να μην την σκέφτηκα. Ακόμα και τώρα, δεν είμαι σίγουρος ότι μπορώ να εξηγήσω το γιατί –απλώς είχε κάτι που μου έμεινε.
Την τελευταία χρονιά μου στο λύκειο μου συνέβησαν διάφορα χαζά σχολικά πράγματα, που τότε έμοιαζαν με το τέλος του κόσμου, και έπαθα κατάθλιψη. Αποφάσισα να αυτοκτονήσω, έγραψα ένα σημείωμα και πήγα εκεί που σχεδίαζα να βάλω ένα τέλος σε όλα.
Περίπου πέντε με δέκα δευτερόλεπτα πριν αυτοκτονήσω, χτύπησε το τηλέφωνό μου. Έριξα μια ματιά στην οθόνη –μην πεθάνω χωρίς να ξέρω. Ήταν ένας άγνωστος αριθμός, οπότε το σήκωσα και ήταν εκείνη.
Τη ρώτησα τι έγινε και μου είπε ότι απλώς ένιωσε πως έπρεπε να με πάρει. Είχε περάσει ένας ολόκληρος χρόνος που δεν είχαμε μιλήσει, και εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκε ότι έπρεπε να με πάρει. Να μην τα πολυλογώ, με έπρηξε στα «τι τρέχει» μέχρι που τα ξέρασα όλα κι εκείνη με έπεισε να μην το κάνω. Δηλαδή βασικά είπε «τι; Μην το κάνεις αυτό». Κι αυτό ήταν.
Με έβαλε να υποσχεθώ πως θα της τηλεφωνήσω την επόμενη μέρα, και το κλείσαμε. Εκείνο το βράδυ ξεκίνησα να γράφω τα λόγια με τα οποία της έκανα πρόταση γάμου δέκα χρόνια αργότερα».
Πηγή: Bored Panda
