Μια super-σούπα… σωστό γιατρικό για τις φθινοπωρινές ιώσεις

της Αγάπης Μαργετίδη

Ένα από τα πράγματα που με έχουν χαροποιήσει τα τελευταία χρόνια, είναι πως μάθαμε επιτέλους να απολαμβάνουμε τις σούπες. Στα δικά μου παιδικά και εφηβικά χρόνια, η σούπα ήταν τιμωρία, υποχρεωτική νηστεία και δυσκολοκατάπιωτο φάρμακο, κατά τι μόνον καλύτερο από το καταραμένο μουρουνέλαιο! Η νερουλή φακή, η ίδια κι απαράλλαχτη φασολάδα, ο φιδές του πονόκοιλου, η κοτόσουπα του κρυολογήματος, όλες ανεξαιρέτως επιεικώς απαράδεκτες. Μόνη εξαίρεση η πατροπαράδοτη αυγοκομμένη κρεατόσουπα των Χριστουγέννων από τα μαγικά χέρια του θείου Μίμη. Αυτή μάλιστα, ήταν σούπα με τα όλα της! Να θυμηθώ να σας την γράψω όταν πλησιάζουμε προς τις γιορτές γιατί της αξίζει και με το παραπάνω η δημοσίευση.

Σαν κάτι να άρχισα να καταλαβαίνω από τη μαγεία της σούπας, όταν η μητέρα μου ανακάλυψε πως περνώντας από τον μύλο του πουρέ την φασολάδα, ο υποφέρων από χρόνιο έλκος πατέρας μου, μπορούσε να την χωνέψει χωρίς πρόβλημα. Τότε ιδέα δεν είχαμε από βελουτέ σούπες και τώρα που το ξανασκέφτομαι, η μαμά μου υπήρξε πρωτοπόρος. Πριν προχωρήσω παρακάτω, της αποδίδω τα εύσημα μετά θάνατον, ας είναι κι έτσι…

Πίσω στο σήμερα και τις κάθε είδους βελουτέ που μας παρηγορούν και μας ζεσταίνουν, μας θρέφουν και μας προσέχουν. Αποφασίζω να ανοίξω τη σεζόν της χειμωνιάτικης σούπας με έναν μαγικό, λαμπερό, πολύτιμο θησαυρό. Είναι γιατρικό για τις κακιασμένες ιώσεις που παραμονεύουν στη γωνία για τη στιγμή που θα μας βρουν άοπλους κι απροστάτευτους. Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση, έτσι δεν λένε; Βουρ λοιπόν και τις φάγαμε (τις ιώσεις)!

Όλοι γνωρίζουμε πια το πόσο καλό μας κάνουν το μπρόκολο και το σπανάκι. Το βραστό μπρόκολο, τόσο-όσο, με λαδολέμονο, είναι μια σούπερ σαλάτα από μόνη της. Το σπανάκι πάλι, μόνο ωμό το αγαπώ, απεχθάνομαι το σπανακόρυζο, και η σπανακόπιτα δεν μου λέει σχεδόν τίποτα, αφήστε που έχει μπόλικες θερμίδες. Στην θεραπευτική σούπα που σας έχω μαγειρέψει όμως για σήμερα, εκτός από τα λαχανικά, έχω κι άλλα, σούπερ-όπλα για τον εχθρό: Το ginger, τον κουρκουμά και το καυτερό κάρυ που όλα τα σκοτώνει.

Σούπα μπρόκολο βελουτέ με κάρυ, σπανάκι και γάλα καρύδας

Για 6 άτομα. Σε μια κατσαρόλα σοτάρουμε σε λίγο ελαιόλαδο 2 μέτρια κρεμμύδια και 1 μεγαλούτσικο - περίπου ίσο με 2 δάχτυλα - κομμάτι ginger (επειδή στο τέλος θα πολτοποιήσουμε τη σούπα, δεν χρειάζεται να τα κόψουμε σε πολύ μικρά κομμάτια). Προσθέτουμε 1 κ.γλ. πάστα κόκκινου κάρυ (βλ. tips) και 1 κοφτή κ.σ. κουρκουμά σε σκόνη. Μόλις μαλακώσει το κρεμμύδι και μυρίσουν τα καρυκεύματα, προσθέτουμε 2 μετρίου μεγέθους μπρόκολα κομμένα σε “μπουκετάκια” με το τρυφερό μέρος των κοτσανιών τους, 2 γεμάτες χούφτες σπανάκι και 2 γεμάτες χούφτες φρέσκο κόλιανδρο. Αλατοπιπερώνουμε, προσθέτουμε βραστό νερό μέχρι να καλύπτονται τα υλικά, μισοσκεπάζουμε την κατσαρόλα και βράζουμε σε μέτρια φωτιά για περίπου 20΄, μέχρι να μαλακώσει το μπρόκολο. Στο μεταξύ καβουρδίζουμε σε ένα τηγανάκι σε μέτρια φωτιά 6 κ.σ. φιλαρισμένα αμύγδαλα, με τα οποία θα γαρνίρουμε τη σούπα. Πολτοποιούμε στο blender ή απ’ ευθείας στην κατσαρόλα με το beamer (βλ. tips). Προσθέτουμε 1 κουτί γάλα καρύδας, ανακατεύουμε και δίνουμε μια τελευταία ελαφριά βράση. Τέλος, προσθέτουμε τον χυμό από 1 μοσχολέμονο (lime) και δοκιμάζουμε για να δούμε εάν χρειάζεται αλάτι, πιπέρι ή κι άλλο λίγο ξινό. Σερβίρουμε πολλή ζεστή, γαρνίροντας με τα καβουρδισμένα αμύγδαλα και λίγα τρυφερά φύλλα σπανακιού και φρέσκου κόλιανδρου.

Tips
-Η πάστα κάρυ (curry paste) είναι ταϋλανδέζικης καταγωγής και θα την βρείτε σε αρκετά σούπερ μάρκετ, delicatessen και ασιατικά μπακάλικα. Το κόκκινο είναι το πιο δυνατό, το πράσινο λίγο λιγότερο, ενώ το κίτρινο καίει λιγότερο απ’ όλα, επομένως εσείς κάντε τη δική σας επιλογή. Σε κάθε περίπτωση, μπορείτε να αντικαταστήσετε την πάστα με την πιο κλασσική σκόνη. Σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να διαλέγετε όλα τα μπαχαρικά και βότανα σε εξειδικευμένα μαγαζιά για την φρεσκάδα τους, που μεταφράζεται σε υγιεινά και μυρωδάτα φαγητά.
-Αν ο φρέσκος κόλιανδρος δεν σας αρέσει, αντικαταστήστε με μαϊντανό που κι αυτός δεν πάει πίσω σε θρεπτικά στοιχεία. Το γευστικό αποτέλεσμα βέβαια θα είναι εντελώς διαφορετικό, αλλά είπαμε, de gustibus et coloribus non est disputandum!
-Αν πολτοποιήσετε την σούπα στο blender, προσθέστε λίγο-λίγο το ζουμί για να φέρετε την πυκνότητα εκεί που την θέλετε. Αν επιλέξετε το beamer, αφαιρέστε πριν αρχίσετε λίγο ζουμί για να μην γίνει η σούπα πολύ αραιή και προσθέστε το σταδιακά, όσο χρειάζεται. Αν κατά λάθος βάλετε περισσότερο ζουμί, βράστε πάλι τη σούπα όσο χρειαστεί για να εξατμισθούν τα πολλά υγρά (πριν βάλετε όμως το γάλα καρύδας). Οι σούπες βελουτέ είναι σαφώς πιο πηχτές από τις άλλες, πλην όμως όχι τόσο ώστε να μοιάζουν με πουρέ.
-Μην πετάξετε τα κοτσάνια από τα μπρόκολα. Μαζί με άλλα περισσευούμενα λαχανικά, κοτσάνια και εξωτερικά φύλλα, φτιάξτε ζωμούς για να νοστιμίζετε όλα τα φαγητά σας. Αυτό που ακούμε συχνά ότι στην κουζίνα δεν πετάμε τίποτα, αληθεύει και έτσι πρέπει να είναι.

Εντάξει; Ελέγξατε τον εξοπλισμό σας; Είστε καθ’ όλα έτοιμοι; Οπλίσατε, σκοπεύσατε, πυρ… Καλή όρεξη και καλή σεζόν!