Οι πιο παράξενες… αλλά σοφές παροιμίες
Είκοσι χιουμοριστικές αλλά… άκρως σοφές παροιμίες για να έχετε να λέτε στους γύρω σας με κάθε αφορμή.
Σε όσους θυμούνται «περσινά ξινά σταφύλια»:
Τα ξερά σκατά στον τοίχο δεν κολλάνε.
Σε όσους σας ψέγουν για την ηλικία σας:
Αξίζει μια γερόκοτα σαράντα πουλακίδες.
Στους πιο… δυσκοίλιους:
Χαρά στο νιο τον τσίρλιαρη, τον γέρο σφιχτοκώλη.
Σε όσους το ρίχνουν έξω το καλοκαίρι σα να μην υπάρχει αύριο:
Μήνας που δεν έχει ρο, ρίξε στο κρασί νερό.
Στους αναβλητικούς φίλους σας:
Η κότα όταν έρθει το αβγό στον κώλο της ψάχνει για φωλιά.
Και σε όσους είναι φοβερά αργοί:
Πέρσι έκλασε, φέτος βρόμισε.
Σε όσους δεν γνωρίζουν τη λέξη «κάρμα»:
Όποιος κατουράει στη θάλασσα, το βρίσκει στο αλάτι.
Σε αυτούς που σας διηγούνται κλαίγοντας τα αποτελέσματα του ξενυχτιού τους:
Όποιος νύχτα περπατεί, λάσπες και σκατά πατεί.
Όταν σας μιλούν για άτομα και καταστάσεις που θέλετε να αποφύγετε:
Μακριά απ’ τον κώλο μου, κι ας είναι δέκα μέτρα.
Σε όσους προσπαθούν να παρουσιάσουν κάτι μέτριο για υπέροχο:
Κι αν στόλισες το γάιδαρο, γι’ άλογο δεν περνιέται!
Σε όσους δεν σας δίνουν σημασία:
Εγώ μιλάω, γαϊδούρια κλάνουνε.
Σε όσους προσπαθούν μάταια:
Σαπουνίζοντας γουρούνι, χάνεις χρόνο και σαπούνι.
Σε αυτούς που νομίζουν ότι τα κάνουν όλα τέλεια:
Καθενός η πορδή, μόσχος του μυρίζει.
Σ’ αυτούς που απέκτησαν κακές συνήθειες:
Κώλος που ‘μαθε να κλάνει, εύκολα δε ξεμαθαίνει.
Στους ματαιόδοξους της παρέας:
Άσπρο κώλο που ‘χει η νύφη, να ‘χαμε και μεις οι γύφτοι.
Επίσης:
Χόρτασ’ η ψείρα και βγήκε στον γιακά.
Σε όσους κάνουν υπερβολές:
Είπαν τον τρελό να χέσει κι έβγαλε και τ’ άντερά του.
Σε αυτούς που αναρωτιούνται αν θα τους βγει σε καλό η σεξουαλική τους απελευθέρωση:
Δώσε κώλο πάρε κώλο γνώρισες τον κόσμο όλο
Και σε αυτούς που κρύβουν επιμελώς τα «κουσούρια» τους:
Ο κουφός κι ο κλανιάρης δίπλα στα νταούλια πάνε
Τα ξερά σκατά στον τοίχο δεν κολλάνε.
Σε όσους σας ψέγουν για την ηλικία σας:
Αξίζει μια γερόκοτα σαράντα πουλακίδες.
Στους πιο… δυσκοίλιους:
Χαρά στο νιο τον τσίρλιαρη, τον γέρο σφιχτοκώλη.
Σε όσους το ρίχνουν έξω το καλοκαίρι σα να μην υπάρχει αύριο:
Μήνας που δεν έχει ρο, ρίξε στο κρασί νερό.
Στους αναβλητικούς φίλους σας:
Η κότα όταν έρθει το αβγό στον κώλο της ψάχνει για φωλιά.
Και σε όσους είναι φοβερά αργοί:
Πέρσι έκλασε, φέτος βρόμισε.
Σε όσους δεν γνωρίζουν τη λέξη «κάρμα»:
Όποιος κατουράει στη θάλασσα, το βρίσκει στο αλάτι.
Σε αυτούς που σας διηγούνται κλαίγοντας τα αποτελέσματα του ξενυχτιού τους:
Όποιος νύχτα περπατεί, λάσπες και σκατά πατεί.
Όταν σας μιλούν για άτομα και καταστάσεις που θέλετε να αποφύγετε:
Μακριά απ’ τον κώλο μου, κι ας είναι δέκα μέτρα.
Σε όσους προσπαθούν να παρουσιάσουν κάτι μέτριο για υπέροχο:
Κι αν στόλισες το γάιδαρο, γι’ άλογο δεν περνιέται!
Σε όσους δεν σας δίνουν σημασία:
Εγώ μιλάω, γαϊδούρια κλάνουνε.
Σε όσους προσπαθούν μάταια:
Σαπουνίζοντας γουρούνι, χάνεις χρόνο και σαπούνι.
Σε αυτούς που νομίζουν ότι τα κάνουν όλα τέλεια:
Καθενός η πορδή, μόσχος του μυρίζει.
Σ’ αυτούς που απέκτησαν κακές συνήθειες:
Κώλος που ‘μαθε να κλάνει, εύκολα δε ξεμαθαίνει.
Στους ματαιόδοξους της παρέας:
Άσπρο κώλο που ‘χει η νύφη, να ‘χαμε και μεις οι γύφτοι.
Επίσης:
Χόρτασ’ η ψείρα και βγήκε στον γιακά.
Σε όσους κάνουν υπερβολές:
Είπαν τον τρελό να χέσει κι έβγαλε και τ’ άντερά του.
Σε αυτούς που αναρωτιούνται αν θα τους βγει σε καλό η σεξουαλική τους απελευθέρωση:
Δώσε κώλο πάρε κώλο γνώρισες τον κόσμο όλο
Και σε αυτούς που κρύβουν επιμελώς τα «κουσούρια» τους:
Ο κουφός κι ο κλανιάρης δίπλα στα νταούλια πάνε
