Οι στίχοι των τραγουδιών που λέγαμε πάντα λάθος
Η Ζωντανίνα, ο Ροβιόλης, η οδός Γραφημώνος, το πουλί πισεσί και άλλες απολαυστικές παρανοήσεις στίχων, που ακούγαμε ελαφρώς «αλλιώς» όταν ήμασταν μικροί.
Μην το αρνηθείτε… Λίγο το παιδικό μυαλουδάκι σας, λίγο το περιορισμένο λεξιλόγιό των παιδικών σας χρόνων, λίγο η τρελή φαντασία σας, λίγο και η άρθρωση των τραγουδιστών, είχατε πλάσει κι εσείς παλιότερα τις δικές σας παραλλαγές συγκεκριμένων στίχων.
Ίσως είχατε δημιουργήσει στη φαντασία σας την περίφημη "οδό Γραφημώνος", μπορεί να είχατε θαυμάσει τον βιολιστή Ροβιόλη, είχατε απορήσει γιατί ο Θάνος Καλλίρης δεν φωνάζει ότι γιορτάζει. Είναι πιθανό να είχατε ανατριχιάσει με τη Ζωντανίνα που δίνει το αίμα της, και ίσως να είχατε πανηγυρίσει κι εσείς για τον Μασκεμά, πίνοντας το βραδάκι με τη Σμενάκη στα καπηλειά.
Τέτοιες απολαυστικές παρανοήσεις συγκεντρώνουμε παρακάτω, και σας καλούμε να θυμηθείτε ακόμη περισσότερες από τις δικές σας «homemade» εκδοχές στίχων στα σχόλια, κάτω από το δημοσίευμα.
Ο δικός μου ο δρόμος (Πασχάλης Τερζής)
Η παρανόηση: Στην οδό Γραφημώνος, επικίνδυνη λέξη
Το σωστό: Στην οδό γράφει «μόνος», επικίνδυνη λέξη
Ένα το χελιδόνι
Η παρανόηση: Ένατο χελιδόνι / Θέλει κι η ζωντανίνα δίνει το αίμα τους
Το σωστό: Ένα το χελιδόνι / Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους
Γιορτάζω (Θάνος Καλλίρης)
Η παρανόηση: Γιορτάζω, γιορτάζω, μα ούτε που το φωνάζω
Το σωστό: Γιορτάζω, γιορτάζω, μ’ ακούτε που το φωνάζω
Στου Θωμά
Η παρανόηση: Με βιολί σαν του Ροβιόλη θα χορέψουν κι οι διαβόλοι
Το σωστό: Με βιολί σαντουροβιόλι θα χορέψουν κι οι διαβόλοι
Παραδώσου λοιπόν (Πασχάλης)
Η παρανόηση: Παραδώσου λοιπόν, πάρε φόρα μωρό μου
Το σωστό: Παραδώσου λοιπόν, άνευ όρων μωρό μου
Πρωταπριλιά (Χρήστος Δάντης)
Η παρανόηση: Να ‘τανε θεέ μου καλύτερα Πάσχα, αχ να’τανε Πρωταπριλιά
Το σωστό: Να ‘τανε θεέ μου καλύτερα φάρσα, αχ να’τανε Πρωταπριλιά
Θα σου φύγω (Γιώργος Νταλάρας)
Η παρανόηση: Θα σου φύγω στο Χαπί
Το σωστό: Θα σου φύγω, στο ‘χα πει
Μούρη (Νίκος Καρβέλας)
Η παρανόηση: Μούρη μ’ έχεις κάνει καψούρη, τσάμπα με φωνάζαν όλοι γατομούρη
Το σωστό: Μούρη μ’ έχεις κάνει καψούρη, τσάμπα με φωνάζαν όλοι γάτο, μούρη
Θα σημάνουν οι καμπάνες
Η παρανόηση: Στο Παπουνάνε θα σημάνουν οι καμπάνες
Το σωστό: Σώπα όπου να ‘ναι θα σημάνουν οι καμπάνες
Πότε Βούδας, Πότε Κούδας (Νίκος Παπάζογλου)
Η παρανόηση: …πότε ήσουνα Σκιούδας
Το σωστό: …πότε Ιησούς κι Ιούδας
Καμαρούλα μια σταλιά (Γιάννης Πουλόπουλος)
Η παρανόηση: Καμαρούλα μια σταλιά δύο επί τρία, όχι και λατρεία δίχως και φιλιά
Το σωστό: Καμαρούλα μια σταλιά δύο επί τρία, κόχη και λατρεία τοίχος και φιλιά
Σήκω χόρεψε συρτάκι (Αλίκη Βουγιουκλάκη)
Η παρανόηση: Χόρεψέ το σα μορτάκι
Το σωστό: Χόρεψε το Σαμορτάκι
Υπήρχαν όρκοι (Γιάννης Πλούταρχος)
Η παρανόηση: Μα τόνισα την πρόκα στην παλάμη της καρδιάς
Το σωστό: Ματώνει σαν την πρόκα την παλάμη της καρδιάς
Στην ντισκοτέκ την παλιά (Ημισκούμπρια-Ελπίδα)
Η παρανόηση: Είναι πουλί πισεσί, το χαμόγελό σου
Το σωστό: Είναι που λείπεις εσύ, το χαμόγελό σου
Τζαμάικα (Γιάννης Καλατζής)
Η παρανόηση: Κι ύστερα το βραδάκι με τη Σμενάκη στα καπηλειά
Το σωστό: Κι ύστερα το βραδάκι μεθυσμενάκι στα καπηλειά
Ζήτω τα παράλογα (Πασχάλης Τερζής)
Η παρανόηση: Ζήτω ο Μασκεμάς
Το σωστό: Ζήτω μας κι εμάς
Μη μου κλείνεις το φως (Δέσποινα Βανδή)
Η παρανόηση: Μη μου κλείνεις το φως, θέλω να βλέπω να τρως / να λιώνω σαν το τυρί μέσα στην αγκαλιά σου
Το σωστό: Μη μου κλείνεις το φως, θέλω να βλέπω καθώς / θα λιώνω σαν το κερί μέσα στην αγκαλιά σου
Ίσως είχατε δημιουργήσει στη φαντασία σας την περίφημη "οδό Γραφημώνος", μπορεί να είχατε θαυμάσει τον βιολιστή Ροβιόλη, είχατε απορήσει γιατί ο Θάνος Καλλίρης δεν φωνάζει ότι γιορτάζει. Είναι πιθανό να είχατε ανατριχιάσει με τη Ζωντανίνα που δίνει το αίμα της, και ίσως να είχατε πανηγυρίσει κι εσείς για τον Μασκεμά, πίνοντας το βραδάκι με τη Σμενάκη στα καπηλειά.
Τέτοιες απολαυστικές παρανοήσεις συγκεντρώνουμε παρακάτω, και σας καλούμε να θυμηθείτε ακόμη περισσότερες από τις δικές σας «homemade» εκδοχές στίχων στα σχόλια, κάτω από το δημοσίευμα.
Ο δικός μου ο δρόμος (Πασχάλης Τερζής)
Η παρανόηση: Στην οδό Γραφημώνος, επικίνδυνη λέξη
Το σωστό: Στην οδό γράφει «μόνος», επικίνδυνη λέξη
Ένα το χελιδόνι
Η παρανόηση: Ένατο χελιδόνι / Θέλει κι η ζωντανίνα δίνει το αίμα τους
Το σωστό: Ένα το χελιδόνι / Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους
Γιορτάζω (Θάνος Καλλίρης)
Η παρανόηση: Γιορτάζω, γιορτάζω, μα ούτε που το φωνάζω
Το σωστό: Γιορτάζω, γιορτάζω, μ’ ακούτε που το φωνάζω
Στου Θωμά
Η παρανόηση: Με βιολί σαν του Ροβιόλη θα χορέψουν κι οι διαβόλοι
Το σωστό: Με βιολί σαντουροβιόλι θα χορέψουν κι οι διαβόλοι
Παραδώσου λοιπόν (Πασχάλης)
Η παρανόηση: Παραδώσου λοιπόν, πάρε φόρα μωρό μου
Το σωστό: Παραδώσου λοιπόν, άνευ όρων μωρό μου
Πρωταπριλιά (Χρήστος Δάντης)
Η παρανόηση: Να ‘τανε θεέ μου καλύτερα Πάσχα, αχ να’τανε Πρωταπριλιά
Το σωστό: Να ‘τανε θεέ μου καλύτερα φάρσα, αχ να’τανε Πρωταπριλιά
Θα σου φύγω (Γιώργος Νταλάρας)
Η παρανόηση: Θα σου φύγω στο Χαπί
Το σωστό: Θα σου φύγω, στο ‘χα πει
Μούρη (Νίκος Καρβέλας)
Η παρανόηση: Μούρη μ’ έχεις κάνει καψούρη, τσάμπα με φωνάζαν όλοι γατομούρη
Το σωστό: Μούρη μ’ έχεις κάνει καψούρη, τσάμπα με φωνάζαν όλοι γάτο, μούρη
Θα σημάνουν οι καμπάνες
Η παρανόηση: Στο Παπουνάνε θα σημάνουν οι καμπάνες
Το σωστό: Σώπα όπου να ‘ναι θα σημάνουν οι καμπάνες
Πότε Βούδας, Πότε Κούδας (Νίκος Παπάζογλου)
Η παρανόηση: …πότε ήσουνα Σκιούδας
Το σωστό: …πότε Ιησούς κι Ιούδας
Καμαρούλα μια σταλιά (Γιάννης Πουλόπουλος)
Η παρανόηση: Καμαρούλα μια σταλιά δύο επί τρία, όχι και λατρεία δίχως και φιλιά
Το σωστό: Καμαρούλα μια σταλιά δύο επί τρία, κόχη και λατρεία τοίχος και φιλιά
Σήκω χόρεψε συρτάκι (Αλίκη Βουγιουκλάκη)
Η παρανόηση: Χόρεψέ το σα μορτάκι
Το σωστό: Χόρεψε το Σαμορτάκι
Υπήρχαν όρκοι (Γιάννης Πλούταρχος)
Η παρανόηση: Μα τόνισα την πρόκα στην παλάμη της καρδιάς
Το σωστό: Ματώνει σαν την πρόκα την παλάμη της καρδιάς
Στην ντισκοτέκ την παλιά (Ημισκούμπρια-Ελπίδα)
Η παρανόηση: Είναι πουλί πισεσί, το χαμόγελό σου
Το σωστό: Είναι που λείπεις εσύ, το χαμόγελό σου
Τζαμάικα (Γιάννης Καλατζής)
Η παρανόηση: Κι ύστερα το βραδάκι με τη Σμενάκη στα καπηλειά
Το σωστό: Κι ύστερα το βραδάκι μεθυσμενάκι στα καπηλειά
Ζήτω τα παράλογα (Πασχάλης Τερζής)
Η παρανόηση: Ζήτω ο Μασκεμάς
Το σωστό: Ζήτω μας κι εμάς
Μη μου κλείνεις το φως (Δέσποινα Βανδή)
Η παρανόηση: Μη μου κλείνεις το φως, θέλω να βλέπω να τρως / να λιώνω σαν το τυρί μέσα στην αγκαλιά σου
Το σωστό: Μη μου κλείνεις το φως, θέλω να βλέπω καθώς / θα λιώνω σαν το κερί μέσα στην αγκαλιά σου
