Ο μεγάλος ηγέτης που πολέμησε τα θεμέλια του απαρτχάιντ έφυγε στα 95 του χρόνια από τη ζωή, την οποία θυμόμαστε μέσα από τα δικά του απλά αλλά σοφά λόγια.
Παλαιότερο των 360 ημερών
«Λαχτάρησα το ιδανικό μιας δημοκρατικής και ελεύθερης κοινωνίας, στην οποία όλοι θα ζουν αρμονικά και με ίσες ευκαιρίες. Είναι ένα ιδανικό το οποίο ελπίζω να ζήσω και να κατορθώσω. Αλλά αν χρειαστεί, είναι ένα ιδανικό για το οποίο είμαι προετοιμασμένος να πεθάνω», είχε πει ο Μαντίμπα. Και μετά τον θάνατό του, το βράδυ της Πέμπτης, μπορούμε να πούμε πως τα κατάφερε όλα: Έζησε, αγωνίστηκε και πέθανε με σημαία τα ιδανικά του, που έγιναν τα ιδανικά ενός ολόκληρου κόσμου.
Από την πρώτη στιγμή που ονειρεύτηκε ένα κράτος χωρίς την πολιτική του απαρτχάιντ, ως νεαρός δικηγόρος στο Γιοχάνεσμπουργκ μέχρι την ένταξή του στον ακτιβισμό του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου, την φυλάκισή του για 27 ολόκληρα χρόνια και την πανηγυρική του άνοδο στην εξουσία, ο πρώτος μαύρος αφρικανός ηγέτης ζούσε και ανέπνεε με το όνειρο που τελικά έκανε πραγματικότητα. Αυτό για το οποίο τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης και έκανε τους ηγέτες όλου του κόσμου να υποκλιθούν στην ευγενική φυσιογνωμία του.
Επειδή είναι δύσκολο να αποτυπώσουμε σε μερικές γραμμές το βαθύ περιεχόμενο αυτού του ιδανικού, που τον έφερε στα μισά του περασμένου αιώνα αντιμέτωπο με την κατηγορία της προδοσίας στην πατρίδα του, αλλά και στην θέση του ηγέτη της στις αρχές της δεκαετίας του ’90, παραθέτουμε μερικά από τα δικά του λόγια, μέσα από τα οποία αποκαλύπτεται η απλότητα της ουμανιστικής του ευφυΐας.