Τα burger που δεν φάγατε, τα ταξίδια που δεν κάνατε, και άλλα δεκατρία πράγματα που θα μετανιώσετε όταν φτάσετε 30.
Παλαιότερο των 360 ημερών
της Ηρώς Κουνάδη
Προσοχή-προσοχή. Οι παρακάτω γραμμές δεν απευθύνονται σε ανθρώπους που έχουν ήδη σβήσει 30 κεράκια στην τούρτα των γενεθλίων τους. Πολύ περισσότερο, δεν απευθύνονται σε ανθρώπους που έχουν σβήσει 30 κεράκια στην τούρτα των γενεθλίων τους και έχουν κοντά τους τοίχο ή άλλη επίπεδη επιφάνεια στην οποία θα μπορούσε να προσκρούσει το κεφάλι τους. Οι υπόλοιποι (κατά προτίμηση εικοσάρηδες που ξέρουν να εκτιμούν μερικές καλές συμβουλές όταν τις βλέπουν) μπορείτε να συνεχίσετε την ανάγνωση.
Ιδού, λοιπόν, δεκαπέντε πράγματα που θα μετανιώνατε εκεί γύρω στα 30, αν δεν είχατε διαβάσει και εμπιστευτεί απόλυτα αυτή την λίστα.
Τα burger που δεν φάγατε όταν μπορούσατε να εκμεταλλευτείτε τον μεταβολισμό των 20, που με κάποιον θαυματουργό τρόπο μετατρέπει τις θερμίδες σε αστερόσκονη.
Το πόσο λάθος εικόνα είχατε για το σώμα σας. Και το πόσα ωραία ρούχα/ μαγιό/ πιθανά ραντεβού χάνατε επειδή «ήσασταν χοντροί».
Τον χρόνο που δεν περάσατε με τους γονείς σας, όταν ακόμα μπορούσαν να ξενυχτάνε μαζί σας, να περπατάνε με τον ρυθμό σας, να καταλαβαίνουν τα αστεία σας και να επικοινωνούν με τις παρέες σας.
Το πόση σημασία δίνετε σε εντελώς ασήμαντα πράγματα.
Το πόσο χρόνο περνάτε στο πάτωμα (κυριολεκτικό ή μεταφορικό) μετά από μια ερωτική απογοήτευση. Εντάξει, αυτό μπορεί να το μετανιώνετε και στα 40. Δεν έχει ηλικία ο έρωτας.
Το ότι δεν πήγατε αρκετές φορές στη δουλειά άυπνοι μετά από ξενύχτι, τότε που μπορούσατε.
Και γενικότερα, ότι θέσατε ως προτεραιότητα τη δουλειά σε μια ηλικία που θα έπρεπε να δουλεύετε μόνο για να καλύπτετε τα έξοδά σας, και για κανέναν άλλο λόγο.
Το ότι στα 21 θεωρούσατε ότι έχετε «σοβαρή σχέση» στο βωμό της οποίας θυσιάζατε όλες εκείνες τις εμπειρίες που μόνο οι single 20άρηδες μπορούν να αποκτήσουν.
Το ότι δεν ταξιδέψατε αρκετά. Θα παρηγορείτε τον εαυτό σας ότι «δεν είχατε αρκετά λεφτά» αλλά βαθιά μέσα σας θα ξέρετε ότι αυτό είναι απλώς μια φτηνή δικαιολογία.
Το ότι δεν μάθατε περισσότερες ξένες γλώσσες, τότε που η μνήμη σας είχε μεγαλύτερο αποθηκευτικό χώρο.
Το ότι αφήσατε φίλους να εξαφανιστούν από τη ζωή σας, απλώς και μόνο επειδή ποτέ δε βρήκατε τον χρόνο, τη διάθεση ή την ενέργεια να λύσετε εκείνη την παρεξήγηση.
Το ότι δεν πήγατε Erasmus. Και Interrail.
Το ότι δεν διαβάσατε αρκετά βιβλία τότε που είχατε άπλετο ελεύθερο χρόνο.
Το ότι δεν γραφτήκατε ποτέ στο γυμναστήριο/ κολυμβητήριο/ σεμινάριο χορού.
Όλες τις φορές που σκεφτήκατε ότι αγαπάτε κάποιον αλλά δεν το είπατε.