Ελαφόνησος: Τα best of για ένα Σαββατοκύριακο
Ο σταρ Σίμος, τα καλύτερα ταβερνάκια και οι «μυστικές» βουτιές στο μικροσκοπικό νησάκι της Πελοποννήσου που θυμίζει Καραϊβική.
του Νικόλα Γεωργιακώδη
Προ δεκαετίας υπήρξε must για τους εναλλακτικούς που έβρισκαν στην άπλα του Σίμου το ιδανικό μέρος για ελεύθερο κάμπινγκ. Με τον καιρό την μάθαν κι άλλοι, κι άλλοι, πολλοί άλλοι και με συνοπτικές διαδικασίες η Ελαφόνησος έγινε… Κουφονήσια.
Ας είναι. Εμείς εξακολουθούμε να την αγαπάμε παρά τις ξαπλώστρες στον Σίμο, τις αρκετά τσιμπημένες της τιμές και το εν πολλοίς μέτριο φαγητό. Γι’ αυτό και συγκεντρώσαμε τα καλύτερα που μπορείτε και αξίζει να δείτε στο μικρούλι νησί… σε ένα μόλις Σαββατοκύριακο.
Για όποιον μπορεί να χορτάσει σε τόσο λίγο χρόνο.
Η άφιξη εδώ ξεκινά με βουτιά – που αλλού;- στον Σίμο. Πέρασε από χίλια κύματα – το πιάσατε έτσι; - αλλά παραμένει μια από τις πιο όμορφες και πιο εξωτικές παραλίες εν Ελλάδι. Ελαφόνησος δίχως Σίμο, σαγιονάρα χαλασμένη. Όσο και αν αλώθηκε από τον τουρισμό, όσο κι αν γέμισε ξαπλώστρες, τα νερά της παραμένουν όπως τα πρωτοαγαπήσαμε. Αν πάλι σας χαλάει η οργάνωση, μπορείτε να απομακρυνθείτε πιο πέρα από τις ξαπλώστρες του beach bar και να στρώσετε πετσέτα πιο πέρα – 2 χιλιόμετρα παραλίας δίνουν αρκετές επιλογές.
Περιλαμβάνει επί της ουσίας δύο όρμους, το Σαρακίνικο ή «μεγάλη» παραλία και τον Φράγκο ή «μικρή». Το προσκύνημα γίνεται στην πρώτη, ενώ η δεύτερη προσφέρεται για πιο πριβέ καταστάσεις. Σε κάθε περίπτωση τα κρυστάλλινα νερά της, η χρυσή αμμουδιά και τα αρμυρίκια με τον ίσκιο τους εγγυώνται στιγμές απόλυτης καλοκαιρινής ραστώνης. 
Οι φαν της περιπέτειας πιθανώς να εκτιμήσουν το σπήλαιο του Σίμου, περί τα 20 λεπτά από την παραλία. Η διαδρομή κουράζει, όμως η θέα προς το Σαρακίνικο θα σας ανταμείψει και με το παραπάνω.
Αν θέλετε να απαρνηθείτε τον Σίμο – θα είναι για λίγο, σίγουρα – τότε στα βορειοδυτικά του νησιού θα βρείτε την παραλία της Παναγιάς (ή νησιά της Παναγιάς) με τα ίδια τιρκουάζ νερά, την ίδια χοντρή, ξανθιά άμμο αλλά χωρίς πολύ κόσμο και χωρίς ιδιαίτερη οργάνωση. Αν βαρεθήκατε τις αμμουδιές, τέλος, η μικρή παραλία που βρίσκεται πίσω από τον οικισμό θα σας αποζημιώσει. Λέγεται Αγλύφτη και απαιτεί – επίπονη - πεζοπορία από τον οικισμό στις Παναγίας τα Νησιά.
Εξίσου όμορφη παραλία, και εν πολλοίς άγνωστη, η παραλία της Λευκής βρίσκεται στο δυτικό κομμάτι του νησιού και έχει καταγάλανα νερά, και ολόλευκη αμμουδιά. Είναι καλή εναλλακτική μιας και ο άνεμος εδώ «κόβει», όταν στον Σίμο γίνεται… της αμμοθύελλας.
Αν έρθετε εδώ, απαραίτητη στάση για φαγητό η ταβέρνα Τα Νησιά της Παναγιάς, ιδιαίτερα για την φανταστική θέα που απολαμβάνει στο πέλαγος. Σερβίρει τίμιες γεύσεις θάλασσας, αρκετά μαγειρευτά και φρέσκο ψάρι (περί τα 20-25€/ άτομο, με κρασί).
Πίσω στο χωριό, το απόλυτο hit παραμένει εδώ και χρόνια το Στην Άκρη. Πάντα γεμάτο, ανοίγει από νωρίς το πρωί για ωραιότατο καφεδάκι και πλούσιο πρωινό (ή brunch αν θέλετε) με ομελέτες, club sandwich, αυγά μάτια με μπέικον, φρουτοσαλάτες, μπέιγκελ, pancakes, μπανόφι αλλά και μεζεδάκια για το μεσημέρι και εξαιρετικά κοκτέιλ (η καλύτερη frozen margarita που θα δοκιμάσετε) το βράδυ, συνοδεία ωραίων μουσικών.
Φαγητού συνέχεια στο έτερο hit του νησιού, στο τέλος της παραλίας, στον Αρώνη, ο οποίος βγάζει τραπεζάκια δίπλα στη θάλασσα και σερβίρει αστακομακαρονάδα – ποίημα (70€), αλλά και κλασσικές θαλασσινές λιχουδιές (καλαμαράκι, χταποδάκι, σαρδέλες, αθερίνα κ.α.) και ολόφρεσκο ψάρι σε λογικές τιμές. Υπολογίστε περί τα 20€/ άτομο αν περιοριστείτε στο τσιμπολόγημα, με κρασί.
Για ουζάκι και μεζέ, καλή επιλογή στο χωριό είναι η ταβέρνα της Ουρανίας, η οποία βγάζει επίσης τραπεζάκια πάνω στο κύμα και σερβίρει χορταστικές μερίδες. Ωραίο καλαμάρι στη σχάρα, σπιτική σκορδαλιά, τίμια καραβιδομακαρονάδα και αστακομακαρονάδα, εξίσου νόστιμο το κοκκινιστό μοσχαράκι, όπως και γενικότερα τα μαγειρευτά της. Οι τιμές και εδώ λογικές, δεδομένης της περιοχής, περί τα 20-25€/ άτομο.
Για τους σουβλακοφάν, σταθερή αξία η Τράκαινα μπροστά στις ψαρόβαρκες, με ωραιότατο μαμαδίσιο μπιφτέκι σε πίτα, καλοψημένη πίτα και αξιοπρεπή γύρο χοιρινό.
Τέλος, μια χωνευτική βόλτα τη χρειαζόμαστε και από τη στιγμή που η Ελαφόνησος δεν είναι αυτό που θα λέγαμε «γραφική», κατευθυνθείτε προς την εκκλησία του Άγιου Σπυρίδωνα στην άκρη του παραλιακού δρόμου της χώρας, πάνω σε μια βραχονησίδα, για να αράξετε στην όμορφη αυλή του και να χαζέψετε λίγη ακόμη θάλασσα – ανεξαρτήτως ώρας.
