Κάστρα στην Ελλάδα: 5 μικρές ιστορίες
Ποιος έχτισε το κάστρο της Ναυπάκτου; Τι δουλειά είχε ο Χαριεντίν Μπαρμπαρόσα στην Πάργα; Πέντε μικρές αλλά ενδιαφέρουσες ιστορίες για τα κάστρα της Ελλάδας.
της Ηρώς Κουνάδη
Αν έπρεπε να μαντέψετε, πόσα κάστρα θα λέγατε ότι υπάρχουν στην Ελλάδα; Εκατό; Διακόσια; Στοίχημα ότι δεν πλησιάζετε καν τον αριθμό, ο οποίος ξεπερνά τα οκτακόσια (ναι, 800)! Στο εξαιρετικό site Kastra.eu, βρίσκουμε πληροφορίες για 540 από αυτά, οι οποίες περιλαμβάνουν φωτογραφίες, στοιχεία για την ιστορία τους, πίνακες σχετικά με την κατάστασή τους (αν είναι καλοδιατηρημένα, μισογκρεμισμένα ή απλά ερείπια) και χρηστικές πληροφορίες, όπως οι ώρες λειτουργίας και το αν χρειάζεται να πληρώσουμε εισιτήριο για να τα επισκεφθούμε.
Από το πλούσιο υλικό του, συγκεντρώνουμε πέντε μικρές ενδιαφέρουσες ιστορίες – πληροφορίες που ίσως δεν γνωρίζατε για μερικά από τα ομορφότερα κάστρα της Ελλάδας, για να τις πάρετε μαζί σας στις διακοπές σας.
Κάστρο Μήθυμνας, Λέσβος: Κτίστηκε τον 14ο αιώνα από τους Γενοβέζους, επάνω στα ερείπια βυζαντινού κάστρου που πιθανολογείται πως ήταν έργο του Ιουστινιανού. Σύμφωνα με έναν τοπικό θρύλο, τον 15ο αιώνα, πριν η Λέσβος γίνει κομμάτι της οθωμανικής αυτοκρατορίας, η Onetta d’ Oria, σύζυγος του Γενοβέζου κυβερνήτη του νησιού, φόρεσε την πανοπλία του άνδρα της και οδήγησε τα στρατεύματά του από το κάστρο στη μάχη εναντίον των Οθωμανών. Το κάστρο με τους δέκα πύργους του και την πανοραμική θέα που αφήνει το βλέμμα να περιπλανηθεί ως τα τουρκικά παράλια είναι σήμερα ένα από τα δημοφιλέστερα αξιοθέατα του νησιού. Θα το βρείτε ανοιχτό από τις 8.00 ως τις 20.00, με το εισιτήριο να κοστίζει 2€.
Λίνδος, Ρόδος: Το κάστρο στο οποίο οι περισσότεροι αναφερόμαστε ως «Ακρόπολη της Λίνδου» έχει, στην ουσία, δύο διαφορετικές ιστορίες να μας διηγηθεί: μία αρχαία και μία μεσαιωνική. Τα αρχαία του μνημεία χρονολογούνται από την ελληνιστική εποχή, και περιλαμβάνουν τον δωρικό ναό της Αθηνάς και την Ελληνιστική Στοά, μεταξύ άλλων. Το κάστρο γύρω τους κτίστηκε περί το 1317, από τους Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη –εκείνους που φημίζονται, μεταξύ άλλων, και για το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου, στην πόλη της Ρόδου. Η είσοδος στο κάστρο κοστίζει 6€. Ώρες λειτουργίας και περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε εδώ.
Κάστρο της Ναυπάκτου: Ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα κάστρα στην Ελλάδα, και από τα ομορφότερα της Ευρώπης, το κάστρο της Ναυπάκτου συνδυάζει την ορεινή ακρόπολη, την οχύρωση της πόλης και το χαρακτηριστικό λιμενόκαστρο –στο οποίο έχουν τραβηχτεί, κατ’ αναλογία, οι περισσότερες φωτογραφίες της πόλης. Έχει αλλάξει πολλά χέρια (υπήρξε διαδοχικά ενετικό, ορμητήριο πειρατών, κτήση του αλβανού ηγεμόνα Γκίνο Μπούα Σπάτα, τουρκικό, ξανά ενετικό, ξανά τουρκικό και τελικά μετά το 1829 ελληνικό) αλλά την σημερινή του μορφή με τα πέντε διαζώματα την χρωστά στους Ενετούς. Η είσοδος στο κάστρο είναι ελεύθερη, αφού ουσιαστικά μέσα στα τείχη του ζει και αναπνέει η πόλη της Ναυπάκτου.
Κάστρο της Πάργας: Το ενετικό κάστρο με τους οκτώ πύργους έγινε… αυτό που βλέπουμε σήμερα το 1572 από τους Ενετούς. Αυτή, βέβαια, δεν ήταν η πρώτη φορά που το έχτιζαν: Η πρώτη του εκδοχή πήρε τείχη και οστά το 1401, καταστράφηκε όμως δύο φορές, μία το 1452 από τους Οθωμανούς που πολεμούσαν με τους Ενετούς για την κυριαρχία του Ιονίου, και μία το 1537 από τον Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα, που πολύ πριν εμπνεύσει τον φανταστικό καπετάνιο του Μαύρου Μαργαριταριού ήταν ένας κανονικότατος τούρκος πειρατής της Μεσογείου. Το κάστρο, μαζί με την πόλη της Πάργας, άλλαξε κι αυτό πολλές φορές χέρια (από την κυριαρχία των Ενετών σε αυτή των Τούρκων, μετά των Γάλλων του Ναπολέοντα, εν συνεχεία των Βρετανών και ξανά των Τούρκων). Η είσοδος στο κάστρο με την υπέροχη θέα και το ακόμα πιο υπέροχο café μέσα στα τείχη του είναι σήμερα ελεύθερη.
Κάστρο της Αστυπάλαιας: Ένα κάστρο που όμοιό του δεν υπάρχει στο Νότιο Αιγαίο, το ενετικό «Κάστρο της Αστροπλιάς», όπως αναφέρονται σε αυτό οι ντόπιοι, ξεχωρίζει πάνω από την κατάλευκη Χώρα του μικρού νησιού που παρά την ευρύτατα διαδεδομένη παρανόηση δεν ανήκει στις Κυκλάδες, αλλά στα Δωδεκάνησα. Κτισμένο των 13ο αιώνα επάνω στα ερείπια της αρχαίας Ακρόπολης, περιστοιχίζεται από σπιτάκια κυκλαδίτικου στυλ, οι εξωτερικοί τοίχοι των οποίων δημιουργούν ένα πραγματικό τείχος, με μικρά παράθυρα για πολεμίστρες. Με έντονο φρουριακό χαρακτήρα για να προστατεύει τους Ενετούς από τους πειρατές, το κάστρο έχει ορατότητα στα δύο φυσικά λιμάνια του νησιού. Μέσα στο κάστρο βρίσκονται οι περίφημες κατάλευκες εκκλησίες με τα πέτρινα καμπαναριά: της Παναγιάς του Κάστρου, που χρονολογείται από το 1853 και του Αγίου Γεωργίου, του 1790.
Αν έπρεπε να μαντέψετε, πόσα κάστρα θα λέγατε ότι υπάρχουν στην Ελλάδα; Εκατό; Διακόσια; Στοίχημα ότι δεν πλησιάζετε καν τον αριθμό, ο οποίος ξεπερνά τα οκτακόσια (ναι, 800)! Στο εξαιρετικό site Kastra.eu, βρίσκουμε πληροφορίες για 540 από αυτά, οι οποίες περιλαμβάνουν φωτογραφίες, στοιχεία για την ιστορία τους, πίνακες σχετικά με την κατάστασή τους (αν είναι καλοδιατηρημένα, μισογκρεμισμένα ή απλά ερείπια) και χρηστικές πληροφορίες, όπως οι ώρες λειτουργίας και το αν χρειάζεται να πληρώσουμε εισιτήριο για να τα επισκεφθούμε.
Από το πλούσιο υλικό του, συγκεντρώνουμε πέντε μικρές ενδιαφέρουσες ιστορίες – πληροφορίες που ίσως δεν γνωρίζατε για μερικά από τα ομορφότερα κάστρα της Ελλάδας, για να τις πάρετε μαζί σας στις διακοπές σας.
Κάστρο Μήθυμνας, Λέσβος: Κτίστηκε τον 14ο αιώνα από τους Γενοβέζους, επάνω στα ερείπια βυζαντινού κάστρου που πιθανολογείται πως ήταν έργο του Ιουστινιανού. Σύμφωνα με έναν τοπικό θρύλο, τον 15ο αιώνα, πριν η Λέσβος γίνει κομμάτι της οθωμανικής αυτοκρατορίας, η Onetta d’ Oria, σύζυγος του Γενοβέζου κυβερνήτη του νησιού, φόρεσε την πανοπλία του άνδρα της και οδήγησε τα στρατεύματά του από το κάστρο στη μάχη εναντίον των Οθωμανών. Το κάστρο με τους δέκα πύργους του και την πανοραμική θέα που αφήνει το βλέμμα να περιπλανηθεί ως τα τουρκικά παράλια είναι σήμερα ένα από τα δημοφιλέστερα αξιοθέατα του νησιού. Θα το βρείτε ανοιχτό από τις 8.00 ως τις 20.00, με το εισιτήριο να κοστίζει 2€.
Λίνδος, Ρόδος: Το κάστρο στο οποίο οι περισσότεροι αναφερόμαστε ως «Ακρόπολη της Λίνδου» έχει, στην ουσία, δύο διαφορετικές ιστορίες να μας διηγηθεί: μία αρχαία και μία μεσαιωνική. Τα αρχαία του μνημεία χρονολογούνται από την ελληνιστική εποχή, και περιλαμβάνουν τον δωρικό ναό της Αθηνάς και την Ελληνιστική Στοά, μεταξύ άλλων. Το κάστρο γύρω τους κτίστηκε περί το 1317, από τους Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη –εκείνους που φημίζονται, μεταξύ άλλων, και για το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου, στην πόλη της Ρόδου. Η είσοδος στο κάστρο κοστίζει 6€. Ώρες λειτουργίας και περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε εδώ.
Κάστρο της Ναυπάκτου: Ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα κάστρα στην Ελλάδα, και από τα ομορφότερα της Ευρώπης, το κάστρο της Ναυπάκτου συνδυάζει την ορεινή ακρόπολη, την οχύρωση της πόλης και το χαρακτηριστικό λιμενόκαστρο –στο οποίο έχουν τραβηχτεί, κατ’ αναλογία, οι περισσότερες φωτογραφίες της πόλης. Έχει αλλάξει πολλά χέρια (υπήρξε διαδοχικά ενετικό, ορμητήριο πειρατών, κτήση του αλβανού ηγεμόνα Γκίνο Μπούα Σπάτα, τουρκικό, ξανά ενετικό, ξανά τουρκικό και τελικά μετά το 1829 ελληνικό) αλλά την σημερινή του μορφή με τα πέντε διαζώματα την χρωστά στους Ενετούς. Η είσοδος στο κάστρο είναι ελεύθερη, αφού ουσιαστικά μέσα στα τείχη του ζει και αναπνέει η πόλη της Ναυπάκτου.
Κάστρο της Πάργας: Το ενετικό κάστρο με τους οκτώ πύργους έγινε… αυτό που βλέπουμε σήμερα το 1572 από τους Ενετούς. Αυτή, βέβαια, δεν ήταν η πρώτη φορά που το έχτιζαν: Η πρώτη του εκδοχή πήρε τείχη και οστά το 1401, καταστράφηκε όμως δύο φορές, μία το 1452 από τους Οθωμανούς που πολεμούσαν με τους Ενετούς για την κυριαρχία του Ιονίου, και μία το 1537 από τον Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα, που πολύ πριν εμπνεύσει τον φανταστικό καπετάνιο του Μαύρου Μαργαριταριού ήταν ένας κανονικότατος τούρκος πειρατής της Μεσογείου. Το κάστρο, μαζί με την πόλη της Πάργας, άλλαξε κι αυτό πολλές φορές χέρια (από την κυριαρχία των Ενετών σε αυτή των Τούρκων, μετά των Γάλλων του Ναπολέοντα, εν συνεχεία των Βρετανών και ξανά των Τούρκων). Η είσοδος στο κάστρο με την υπέροχη θέα και το ακόμα πιο υπέροχο café μέσα στα τείχη του είναι σήμερα ελεύθερη.
Κάστρο της Αστυπάλαιας: Ένα κάστρο που όμοιό του δεν υπάρχει στο Νότιο Αιγαίο, το ενετικό «Κάστρο της Αστροπλιάς», όπως αναφέρονται σε αυτό οι ντόπιοι, ξεχωρίζει πάνω από την κατάλευκη Χώρα του μικρού νησιού που παρά την ευρύτατα διαδεδομένη παρανόηση δεν ανήκει στις Κυκλάδες, αλλά στα Δωδεκάνησα. Κτισμένο των 13ο αιώνα επάνω στα ερείπια της αρχαίας Ακρόπολης, περιστοιχίζεται από σπιτάκια κυκλαδίτικου στυλ, οι εξωτερικοί τοίχοι των οποίων δημιουργούν ένα πραγματικό τείχος, με μικρά παράθυρα για πολεμίστρες. Με έντονο φρουριακό χαρακτήρα για να προστατεύει τους Ενετούς από τους πειρατές, το κάστρο έχει ορατότητα στα δύο φυσικά λιμάνια του νησιού. Μέσα στο κάστρο βρίσκονται οι περίφημες κατάλευκες εκκλησίες με τα πέτρινα καμπαναριά: της Παναγιάς του Κάστρου, που χρονολογείται από το 1853 και του Αγίου Γεωργίου, του 1790.
