Σταματημένα στο χρόνο χωριουδάκια, μυστικά μονοπάτια που τα ενώνουν, επισκέψιμα πηλιορείτικα αρχοντικά και άλλες… κρυφές χάρες του βουνού των Κενταύρων.
Παλαιότερο των 360 ημερών
της Ηρώς Κουνάδη
Το Πήλιο είναι από τα μέρη εκείνα που λίγοι μπορούν να ισχυριστούν ότι τα γνωρίζουν πραγματικά. Σίγουρα, τις βόλτες σας στην Πορταριά και τη Μακρινίτσα, τα ξενύχτια σας στη Ζαγορά και τις βουτιές σας στο Μυλοπόταμο τις έχετε κάνει. Έχετε τριγυρίσει και στα μονοπάτια γύρω από την Τσαγκαράδα, έχετε πιάσει και τραπεζάκι για φαγητό στον Παλιό Σταθμό στις Μηλιές. Πόσα, όμως, ξέρετε για τον Άγιο Βλάση, τον Λαύκο ή το Πουρί; Ακολουθήστε μας, σε μια βόλτα στα υπέροχα μυστικά του Πηλίου.
Μόλις 45 χιλιόμετρα από τον Βόλο, και 330 μέτρα επάνω από τα νερά του Παγασητικού, ο Λαύκος είναι ένα χωριουδάκι - έκπληξη, με μια πανέμορφη πλατεία –η οποία διαθέτει και… ταβάνι, χάρη στα γιγάντια πλατάνια της που πλέκουν τα κλαδιά τους πάνω από τα τραπεζάκια της– και ειδυλλιακά καλντερίμια που καταλήγουν σε εντυπωσιακά αρχοντικά. Από εδώ ξεκινά και ένα «μυστικό» μονοπάτι που, διασχίζοντας μοναδικά πηλιορείτικα φυσικά τοπία, καταλήγει στην παραλία του Αγίου Κωνσταντίνου, καθώς και ένα δεύτερο, γνωστότερο, που ενώνει τον Λαύκο με την παραθαλάσσια Μηλίνα.
Χωριουδάκι τσέπης, έξι περίπου χιλιόμετρα από την Ζαγορά, με την οποία το ενώνει μια φαντασμαγορική διαδρομή που ακολουθεί το παλιό μονοπάτι μέσα από κτήματα με φουντωτές μηλιές. Το ίδιο το χωριό, κρεμασμένο σαν μπαλκόνι πάνω από τα κύματα του Χορευτού, αγναντεύει βουνό και θάλασσα από την κεντρική του πλατεία, που απλώνεται αμφιθεατρικά σε τρία επίπεδα.
Ελάχιστα έξω από την Τσαγκαράδα, ο Κισσός είναι ένα τρισχαριτωμένο χωριουδάκι που φημίζεται για τα ταβερνάκια του –πιάστε τραπεζάκι για σπιτική κολοκυθόπιτα και κρασάτο χοιρινό στα Πέντε Φι, που σερβίρει νοστιμιές από το 1935, και στη Συνάντηση, για απίθανες γευτσικές δημιουργίες όπως τα ρεβίθια με πορτοκάλι, και η φέτα με σως τριαντάφυλλο. Ο Κισσός διαθέτει επίσης και μερικά από τα πιο value for money δωμάτια ολόκληρου του Πηλίου, στον ομώνυμο ξενώνα Κισσός (55€ το δίκλινο με τζάκι, ή 40€ χωρίς).
Παραδόξως, το Πήλιο δεν φημίζεται για τα μονοπάτια του όσο άλλοι δημοφιλείς ορεινοί προορισμοί, όπως ας πούμε ο Ταΰγετος ή η Ορεινή Κορινθία. Και λέμε παραδόξως, διότι τα πηλιορείτικα μονοπάτια είναι πολλά, πανέμορφα, και καλά σηματοδοτημένα στην πλειοψηφία τους. Ακολουθούν σε γενικές γραμμές τα καλντερίμια που συνέδεαν τα χωριά μεταξύ τους και με τις σιδηροδρομικές γραμμές, πριν φτιαχτούν οι διάσημοι φιδογυριστοί δρόμοι, με τις διαδρομές τους να ποικίλλουν από εύκολες σε ιδανικές προκλήσεις για «προχωρημένους». Αναλυτική ξενάγηση σε όλα σχεδόν τα μονοπάτια, χωρισμένα ανά κατηγορία (με βάση τις ώρες, τα κοντινά χωριά και το επίπεδο δυσκολίας) έχει το blog του ΕΟΣ Βόλου, Περπατώντας στο Πήλιο.
Ένα μονοπάτι (από τα πολλά) για να σας ανοίξουμε την όρεξη
Μια από τις ωραιότερες πηλιορείτικες διαδρομές που μπορείτε να κάνετε είναι μεγάλη (14 χιλιόμετρα, ή πεντέμιση περίπου ώρες με μερικές στάσεις) αλλά εύκολη, και πραγματοποιείται με άνεση όλες τις εποχές του χρόνου. Συνδέει μεταξύ τους τρία κουκλίστικα πηλιορείτικα χωριά, τις Πινακάτες, τις Μηλιές και τη Βυζίτσα, είναι κυκλική (καταλήγει στο σημείο από το οποίο ξεκινά) και περνά πάνω από γεφυράκια, ρέματα και μικρά ποτάμια, μέσα από δάση και παλιά αλώνια, ακολουθώντας στο μεγαλύτερο μέρος της ένα πετρόχτιστο καλντερίμι. Λεπτομέρειες και χάρτη της διαδρομής θα βρείτε εδώ.
Γνωστό και ως Αρχοντικό Χατζηαναστάση, ή και οικία Κοντού, είναι το μοναδικό αρχοντικό του οποίου ο εσωτερικός ζωγραφικός διάκοσμος σώζεται εξ ολοκλήρου. Φιλοτεχνημένος από τον Θεόφιλο Χατζημιχαήλ το 1914, ο διάκοσμος αυτός περιλαμβάνει θέματα που ποικίλλουν από λουλούδια και πουλιά μέχρι τους θεούς του Ολύμπου και τοπία από τα γύρω χωριά. Το αρχοντικό είναι επισκέψιμο από Δευτέρα έως Παρασκευή, από τις 8.00 έως τις 14.30, ενώ η είσοδος είναι ελεύθερη. Για περισσότερες πληροφορίες, απευθυνθείτε στο τηλέφωνο 24210 47340. Αναλυτική περιγραφή του μουσείου-αρχοντικού έχει το Υπουργείο Πολιτισμού, εδώ.
Το Αγιωργίτικο στον Άγιο Γεώργιο Νηλείας
Ένα από τα πιο γουστόζικα καφενεδάκια του Πηλίου βρίσκεται στο ορεινότερο χωριό του, που τυγχάνει και ένα από τα πιο όμορφα «μικρά» χωριά (λεπτομέρειες για το οποίο έχουμε εδώ). Εδώ θα έρθετε από το πρωί για μυρωδάτο ελληνικό καφεδάκι, και αργότερα για τσίπουρο μετά μεζέδων που ξεκινούν από τα κλασικά (η σπιτική πικάντικη τυρόπιτα είναι ονειρεμένη) και φτάνουν στα… απροσδόκητα, του τύπου μοσχαράκι μαγειρεμένο με κονιάκ και μανιτάρια. Οι λάτρεις των σπιτικών λικέρ θα βρουν επίσης εδώ τον παράδεισό τους. Οι τιμές για ένα χορταστικό γεύμα κυμαίνονται στα 10-15€ το άτομο.