5 μικρές κουκλίστικες πόλεις στην Ελβετία
Στις όχθες κρυστάλλινων λιμνών, στις πλαγιές των πιο ψηλών βουνών της Ευρώπης, πλάι σε τοπία ονειρικά, ξετυλίγουν το δικό τους παραμύθι.
της Ηρώς Κουνάδη
Ναι, το ξέρουμε, την έχετε στο μυαλό σας για πανάκριβη. Και, ψέματα δεν θα πούμε, είναι –όχι, όμως, περισσότερο από την πολύ πιο προβεβλημένη Σκανδιναβία. Για όποιον είναι διατεθειμένος να το προσπεράσει αυτό, και να περάσει μερικούς μήνες τρώγοντας μακαρόνια σκέτα για να τη δει, η Ελβετία έχει τοπία και τρόπο ζωής που δεν θα δείτε πουθενά αλλού στην Ευρώπη. Οι υπόλοιποι, ταξιδεύουμε νοερά σε πέντε μικρές ελβετικές πόλεις, βγαλμένες από παραμύθι, μέσα από τις φωτογραφίες που ακολουθούν.
Το Ζερμάτ
Στα ιταλοελβετικά σύνορα, φωλιασμένο στους πρόποδες του ψηλότερου βουνού της Ελβετίας, το πανέμορφο Ζερμάτ (ή Τσερμάτ) έχει έναν πληθυσμό που μετά βίας ξεπερνά τις πεντέμισι χιλιάδες κατοίκους.
Ό,τι όμως στερείται σε μόνιμους κατοίκους, το… αναπληρώνει σε επισκέπτες. Το Ζερμάτ, βλέπετε, είναι σούπερ δημοφιλές, όχι μόνο για τους λάτρεις του σκι που έρχονται ως εδώ για τα σλάλομ τους στις Ελβετικές Άλπεις, αλλά και για τους πεζοπόρους που επιχειρούν να διασχίσουν το περίφημο Haute Route. https://en.wikipedia.org/wiki/Haute_Route
Μια από τις πιο θρυλικές πεζοπορικές διαδρομές της Ευρώπης, το Haute Route ενώνει το Ζερμάτ με το εξίσου γραφικό Σαμονί στη Γαλλία, μέσα από μια φαντασμαγορική διαδρομή 180 χιλιομέτρων, η οποία καλύπτεται σε δώδεκα τουλάχιστον ημέρες –ή επτά, αν την κάνετε με τα σκι και όχι με τα πόδια.
Η Λουκέρνη
Στις όχθες της ομώνυμης λίμνης, με μια υπέροχη ξύλινη γέφυρα του 14ου αιώνα στην είσοδό της, η Λουκέρνη είναι η πιο μεγάλη πόλη της Κεντρικής Ελβετίας. Μην πάει ο νους σας μακριά, βέβαια: Μιλάμε για έναν πληθυσμό της τάξης των ογδόντα χιλιάδων κατοίκων.
Με μια μεσαιωνική πόλη χάρμα οφθαλμών, με παστέλ σπιτάκια, ηλιόλουστες πλατείες και πλακόστρωτες περαντζάδες στις όχθες της λίμνης της, η Λουκέρνη είναι, όπως το θέτει ο Lonely Planet, «εκπληκτική, και δικαίως δημοφιλής από τότε που ο Γκαίτε και ο Βάγκνερ γεύονταν την θέα της, τον 19ο αιώνα».
Το Ιντερλάκεν
Ένας από τους πιο αγαπημένους προορισμούς για τους λάτρεις της περιπέτειας ανά την Ευρώπη, το Ιντερλάκεν φημίζεται για δραστηριότητες όπως το skydiving, το canyoning, το paragliding, και όλα εκείνα τα… αδρεναλινούχα που συγκινούν τα μεγάλα παιδιά.
Ακόμα, όμως, και αν δεν είστε φαν των σπορ και της περιπέτειας, το Ιντερλάκεν αποκλείεται να μην σας γοητεύσει: Κτισμένο ανάμεσα σε ιλιγγιώδεις κορυφές, στις όχθες του ποταμού Aar, που συνδέει τις λίμνες Thun και Brienz μεταξύ τους, είναι ένα μέρος απίστευτης ομορφιάς.
Είναι κι αυτό τοσοδούλι, όπως και το Ζερμάτ, με έναν πληθυσμό 5,6 χιλιάδων κατοίκων. Είναι, επίσης, ένας από τους πιο low budget προορισμούς της Ελβετίας (όσο low budget μπορεί να γίνει η Ελβετία, τέλος πάντων) με ξενοδοχεία και hostels ειδικά σχεδιασμένα για backpackers.
Το Λουγκάνο
Ένα… κουβάρι από πετρόχτιστα σοκάκια ξεμπλέκονται εκεί που ξεκινούν οι περαντζάδες στις όχθες της λίμνης. Αυτό είναι, εν πολλοίς, το Λουγκάνο, στα ιταλοελβετικά σύνορα. Η έβδομη μεγαλύτερη πόλη της Ελβετίας έχει 71.500 κατοίκους, και είναι ένα από τα σημαντικότερα τραπεζικά κέντρα της χώρας.
Αυτό, βέβαια, συνεπάγεται και πολλά σικ εστιατόρια, hip μπαράκια, στιλάτα café που απλώνουν τραπεζάκια στα περιποιημένα πεζοδρόμια, και κόσμο του διεθνούς jet set να σουλατσάρει ανάμεσά τους. Το Λουγκάνο, στις όχθες της ομώνυμης λίμνης, έχει κερδίσει τα τελευταία χρόνια το προσωνύμιο «το Μόντε Κάρλο της Ελβετίας», και όχι άδικα.
Το Μοντρέ
Στις όχθες της Λίμνης της Γενεύης, κοντά στα γαλλοελβετικά σύνορα, το Μοντρέ είναι μια τρισχαριτωμένη πόλη εικοσιέξι χιλιάδων κατοίκων, που θεωρείται από πολλούς μια από τις ομορφότερες της Ελβετίας. Στα δυνατά χαρτιά της συγκαταλέγονται ένα παραμυθένιο κάστρο του 13ου αιώνα, μια παλιά πόλη σκαρφαλωμένη στα λοφάκια πάνω από την πόλη, και πολλά μεγαλειώδη κτίρια ξενοδοχείων του 19ου αιώνα να στολίζουν την περαντζάδα στις όχθες της λίμνης.
Ορίστε και ένα ενδιαφέρον trivia: Το καζίνο του Μοντρέ έπιασε φωτιά στις 4 Δεκεμβρίου του 1971, κατά τη διάρκεια της συναυλίας του Frank Zappa με τους Mothers of Invention. Ο καπνός που απλώθηκε πάνω από τη λίμνη της Γενεύης έμεινε για πάντα γνωστός ως “Smoke on the Water”. Οι Deep Purple ηχογράφησαν το κομμάτι στο ίδιο αυτό καζίνο, αποτίοντας φόρο τιμής στον Frank Zappa, ο οποίος –κατά μια παράξενη σύμπτωση– πέθανε ακριβώς 22 χρόνια αργότερα, στις 4 Δεκεμβρίου του 1993.
Ναι, το ξέρουμε, την έχετε στο μυαλό σας για πανάκριβη. Και, ψέματα δεν θα πούμε, είναι –όχι, όμως, περισσότερο από την πολύ πιο προβεβλημένη Σκανδιναβία. Για όποιον είναι διατεθειμένος να το προσπεράσει αυτό, και να περάσει μερικούς μήνες τρώγοντας μακαρόνια σκέτα για να τη δει, η Ελβετία έχει τοπία και τρόπο ζωής που δεν θα δείτε πουθενά αλλού στην Ευρώπη. Οι υπόλοιποι, ταξιδεύουμε νοερά σε πέντε μικρές ελβετικές πόλεις, βγαλμένες από παραμύθι, μέσα από τις φωτογραφίες που ακολουθούν.
Το Ζερμάτ
Στα ιταλοελβετικά σύνορα, φωλιασμένο στους πρόποδες του ψηλότερου βουνού της Ελβετίας, το πανέμορφο Ζερμάτ (ή Τσερμάτ) έχει έναν πληθυσμό που μετά βίας ξεπερνά τις πεντέμισι χιλιάδες κατοίκους.
Ό,τι όμως στερείται σε μόνιμους κατοίκους, το… αναπληρώνει σε επισκέπτες. Το Ζερμάτ, βλέπετε, είναι σούπερ δημοφιλές, όχι μόνο για τους λάτρεις του σκι που έρχονται ως εδώ για τα σλάλομ τους στις Ελβετικές Άλπεις, αλλά και για τους πεζοπόρους που επιχειρούν να διασχίσουν το περίφημο Haute Route. https://en.wikipedia.org/wiki/Haute_Route
Μια από τις πιο θρυλικές πεζοπορικές διαδρομές της Ευρώπης, το Haute Route ενώνει το Ζερμάτ με το εξίσου γραφικό Σαμονί στη Γαλλία, μέσα από μια φαντασμαγορική διαδρομή 180 χιλιομέτρων, η οποία καλύπτεται σε δώδεκα τουλάχιστον ημέρες –ή επτά, αν την κάνετε με τα σκι και όχι με τα πόδια.
Η Λουκέρνη
Στις όχθες της ομώνυμης λίμνης, με μια υπέροχη ξύλινη γέφυρα του 14ου αιώνα στην είσοδό της, η Λουκέρνη είναι η πιο μεγάλη πόλη της Κεντρικής Ελβετίας. Μην πάει ο νους σας μακριά, βέβαια: Μιλάμε για έναν πληθυσμό της τάξης των ογδόντα χιλιάδων κατοίκων.
Με μια μεσαιωνική πόλη χάρμα οφθαλμών, με παστέλ σπιτάκια, ηλιόλουστες πλατείες και πλακόστρωτες περαντζάδες στις όχθες της λίμνης της, η Λουκέρνη είναι, όπως το θέτει ο Lonely Planet, «εκπληκτική, και δικαίως δημοφιλής από τότε που ο Γκαίτε και ο Βάγκνερ γεύονταν την θέα της, τον 19ο αιώνα».
Το Ιντερλάκεν
Ένας από τους πιο αγαπημένους προορισμούς για τους λάτρεις της περιπέτειας ανά την Ευρώπη, το Ιντερλάκεν φημίζεται για δραστηριότητες όπως το skydiving, το canyoning, το paragliding, και όλα εκείνα τα… αδρεναλινούχα που συγκινούν τα μεγάλα παιδιά.
Ακόμα, όμως, και αν δεν είστε φαν των σπορ και της περιπέτειας, το Ιντερλάκεν αποκλείεται να μην σας γοητεύσει: Κτισμένο ανάμεσα σε ιλιγγιώδεις κορυφές, στις όχθες του ποταμού Aar, που συνδέει τις λίμνες Thun και Brienz μεταξύ τους, είναι ένα μέρος απίστευτης ομορφιάς.
Είναι κι αυτό τοσοδούλι, όπως και το Ζερμάτ, με έναν πληθυσμό 5,6 χιλιάδων κατοίκων. Είναι, επίσης, ένας από τους πιο low budget προορισμούς της Ελβετίας (όσο low budget μπορεί να γίνει η Ελβετία, τέλος πάντων) με ξενοδοχεία και hostels ειδικά σχεδιασμένα για backpackers.
Το Λουγκάνο
Ένα… κουβάρι από πετρόχτιστα σοκάκια ξεμπλέκονται εκεί που ξεκινούν οι περαντζάδες στις όχθες της λίμνης. Αυτό είναι, εν πολλοίς, το Λουγκάνο, στα ιταλοελβετικά σύνορα. Η έβδομη μεγαλύτερη πόλη της Ελβετίας έχει 71.500 κατοίκους, και είναι ένα από τα σημαντικότερα τραπεζικά κέντρα της χώρας.
Αυτό, βέβαια, συνεπάγεται και πολλά σικ εστιατόρια, hip μπαράκια, στιλάτα café που απλώνουν τραπεζάκια στα περιποιημένα πεζοδρόμια, και κόσμο του διεθνούς jet set να σουλατσάρει ανάμεσά τους. Το Λουγκάνο, στις όχθες της ομώνυμης λίμνης, έχει κερδίσει τα τελευταία χρόνια το προσωνύμιο «το Μόντε Κάρλο της Ελβετίας», και όχι άδικα.
Το Μοντρέ
Στις όχθες της Λίμνης της Γενεύης, κοντά στα γαλλοελβετικά σύνορα, το Μοντρέ είναι μια τρισχαριτωμένη πόλη εικοσιέξι χιλιάδων κατοίκων, που θεωρείται από πολλούς μια από τις ομορφότερες της Ελβετίας. Στα δυνατά χαρτιά της συγκαταλέγονται ένα παραμυθένιο κάστρο του 13ου αιώνα, μια παλιά πόλη σκαρφαλωμένη στα λοφάκια πάνω από την πόλη, και πολλά μεγαλειώδη κτίρια ξενοδοχείων του 19ου αιώνα να στολίζουν την περαντζάδα στις όχθες της λίμνης.
Ορίστε και ένα ενδιαφέρον trivia: Το καζίνο του Μοντρέ έπιασε φωτιά στις 4 Δεκεμβρίου του 1971, κατά τη διάρκεια της συναυλίας του Frank Zappa με τους Mothers of Invention. Ο καπνός που απλώθηκε πάνω από τη λίμνη της Γενεύης έμεινε για πάντα γνωστός ως “Smoke on the Water”. Οι Deep Purple ηχογράφησαν το κομμάτι στο ίδιο αυτό καζίνο, αποτίοντας φόρο τιμής στον Frank Zappa, ο οποίος –κατά μια παράξενη σύμπτωση– πέθανε ακριβώς 22 χρόνια αργότερα, στις 4 Δεκεμβρίου του 1993.
