Οι 10 παραστάσεις που θέλουμε να δούμε φέτος
Στην αρχή μιας πλούσιας θεατρικής χρονιάς, διαλέγουμε τις 10 (από τις 800!) παραστάσεις που δεν θα χάσουμε για κανένα λόγο.
της Ιωάννας Μπλάτσου
Αν κρίνει κανείς από τη συχνότητα με την οποία έχουν αρχίσει να έρχονται στο μέιλ μας τα θεατρικά δελτία τύπου σχετικά με τη φετινή αθηναϊκή θεατρική παραγωγή, εύκολα μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι και φέτος οι παραστάσεις της χειμερινής σεζόν θα ξεπεράσουν τις 800, όπως και πέρυσι.
Από όλη αυτή την πληθώρα καλλιτεχνικών προτάσεων, αν ήταν να επιλέξω τις 10 παραστάσεις που δεν θα έχανα με τίποτα, αυτές είναι οι ακόλουθες:
- Στο Πόρτα, το ψυχολογικό θρίλερ «Σκοτεινές Γλώσσες» του Άντριου Μπόβελ, γιατί η σκηνοθετική υπογραφή του Θωμά Μοσχόπουλου αποτελεί πάντα μία σταθερή εγγύηση για μία πολύ καλά δομημένη παράσταση, ενώ η διανομή είναι υποδειγματική: Χρήστος Λούλης, Γιώργος Χρυσοστόμου, Άννα Μάσχα, Άννα Καλαϊτζίδου.
- Στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, τους «Καραμάζοφ» του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, από το Chekhov Moscow Art Theater, σε σκηνοθεσία του πιο «καυτού» σκηνοθέτη αυτή τη στιγμή στη ρωσική πρωτεύουσα Konstantin Bogomolov, για να διαπιστώσω ιδίοις όμμασι αν πραγματικά ο συγκεκριμένος δημιουργός ανταποκρίνεται στη θυελλώδη φήμη του.
- Στη Στέγη, επίσης, το «Adolf Hitler: Mein Kampf, Vol. 1 & 2» των Rimini Protokoll, γιατί πάντα η δουλειά τους είναι υποδειγματικά οργανωμένη και ουσιαστικά σοβαρή και γιατί τολμούν να καταπιαστούν με το βιβλίο-ταμπού της χώρας τους, το αυτοβιογραφικό μανιφέστο του Αδόλφου Χίτλερ «Ο Αγών μου», σε μια περίοδο κατά την οποία στην Ευρώπη έχει αρχίσει να θεριεύει πάλι ο εθνικοσοσιαλισμός.
- Στις Ροές, το «Τέφρα και Σκιά» του Χάρολντ Πίντερ, γιατί η μετάφραση έχει την υπογραφή της σπουδαίας Τζένης Μαστοράκη, γιατί παρακολουθώ την εξέλιξη του σκηνοθέτη Δημήτρη Καραντζά και γιατί τους ρόλους ερμηνεύουν δύο εξαιρετικοί ηθοποιοί, ο Χρήστος Λούλης και η Εύη Σαουλίδου.
- Στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, τον «Φάουστ» του Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε, γιατί όσες φορές και αν διαβάσει ή ακούσει κανείς αυτό το κλασικό αριστούργημα δεν είναι αρκετές και γιατί η σύμπραξη του Νίκου Κουρή (Φάουστ) και του Αργύρη Πανταζάρα (Μεφιστοφελής) είναι τουλάχιστον διεγερτική. Ελπίζω η Κατερίνα Ευαγγελάτου να ανταποκριθεί σε αυτό το μεγάλο σκηνοθετικό στοίχημα.
- Στο Εθνικό Θέατρο, τον «Ριχάρδο ΙΙΙ» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, γιατί απλώς πρόκειται για ένα αριστουργηματικό κείμενο, γιατί ο Γιάννης Χουβαρδάς μας δίνει ενδιαφέρουσες σύγχρονες σκηνοθετικές αναγνώσεις κλασικών έργων –με εξαίρεση τον περσινό «Αμλετ»- και γιατί ο συγκεκριμένος ρόλος είναι ίσως η μεγαλύτερη ερμηνευτική πρόκληση στην καριέρα του Δημήτρη Λιγνάδη.
- Στο Θέατρο Τέχνης, «Τα παιδιά του ήλιου» του Μαξίμ Γκόργκι, γιατί σκηνοθετεί ο Νίκος Μαστοράκης ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον καστ: Μαρία Καλλιμάνη, Γιάννης Κότσιφας, Φωτεινή Μπαξεβάνη, Μάκης Παπαδημητρίου, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Χάρης Φραγκούλης.
- Στο Μουσούρη, τις «Δάφνες και πικροδάφνες» των Δημήτρη Κεχαΐδη – Ελένης Χαβιαρά, γιατί πρόκειται για ένα σπουδαίο και πάντα επίκαιρο ελληνικό έργο και γιατί πρόκειται για μια πραγματικά all star παραγωγή, όπου συμπράττουν για πρώτη φορά ο Γιώργος Κιμούλης, ο Πέτρος Φιλιππίδης και ο Θανάσης Παπαγεωργίου, πρωταγωνιστές τόσο διαφορετικού ύφους και τόσο λαοφιλείς.
- Στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, τη «Λούλα» από την ομάδα Elephas tiliensis, γιατί η προηγούμενη παράστασή τους «Η περσινή αρραβωνιαστικιά» ήταν μια συνολικά προσεγμένη και ευφάνταστη σκηνική προσέγγιση πάνω στο γνωστό διήγημα της Ζυράννας Ζατέλη και γιατί η φετινή τους παράσταση βασίζεται στο ομώνυμο σκοτεινά τολμηρό μυθιστόρημα του Βαγγέλη Ραπτόπουλου.
- Στο Εμπορικόν, τον «Χορό του θανάτου» του Αυγούστου Στρίντμπεργκ, γιατί πάντα ένας Στρίντμπεργκ με τη διαβρωτική εμμονή του στην αρχέγονη πάλη των δύο φύλων είναι στη λίστα κάθε θεατρόφιλου, πόσο μάλλον όταν τους δύο κεντρικούς ρόλους ερμηνεύουν οι βετεράνοι Δημήτρης Καταλειφός και Φιλαρέτη Κομνηνού.
Επίσης, μην χάσετε τις ακόλουθες επαναλήψεις:
- Στο Εθνικό Θέατρο – Πειραματική Σκηνή: «Στη μέση του δρόμου» (σκην. Πρόδρομου Τσινικόρη) και «Υπόθεση Φαρμακονήσι ή το δίκιο του νερού» (σκην. Ανέστη Αζά).
- Στο Θησείον: «Κατερίνα» (σκην. Γιώργου Νανούρη) και «Ρωμαίος και Ιουλιέτα για 2» (σκην. Κώστα Γάκη, Αθηνάς Μουστάκα, Κωνσταντίνου Μπιμπή).
- Στο Skrow: «Μπιλ και Λου» (σκην. Δημήτρη Μπογδάνου).
- Στο Θέατρο του Νέου Κόσμου: «Σταματία, το γένος Αργυροπούλου» (σκην. Βαγγγέλη Θεοδωρόπουλου).
- Στο Θέατρο Τέχνης: «Αδερφοί Καραμάζοφ» (σκην. Νατάσας Τριανταφύλλη).
